بزرگنمايي:

ایران پرسمان - مجله ایلیاد / اد - کوتوله‌های قهوه‌ای در واقع ستاره‌های کوچکی هستند که فرآیند گداخت اتم‌های هیدروژن در آن‌ها، به‌طور کامل انجام نمی‌شود تا تبدیل به ستاره‌های تمام عیار شوند. جرم این نوع ستاره‌ها، عموماً 13 تا 75 برابر جرم مشتری است و بنابراین می‌توان آن‌ها را چیزی بین ستاره‌ها و سیاره‌های غول‌پیکر به‌حساب آورد. پرسشی که در اینجا حل نشده باقی می‌ماند، این است که گذار از سیاره‌های غول‌پیکر به ستاره‌ها به چه نحوی است؟ اکنون مطالعه‌ای انجام شده که پاسخی برای این پرسش یافته است.
نتایج این مطالعه‌ی جدید، در مجله‌ی The Astronomical Journal منتشر شده است. تیمی از ستاره‌شناسان طی این مطالعه، فرآیندهای شکل‌گیری سیاره‌های غول‌پیکر و کوتوله‌های قهوه‌ای را بررسی کرده‌اند. آن‌ها 27 سیستم ستاره‌ای را مورد مطالعه قرار داده‌اند. ترکیب رصدهای انجام شده با مدل‌های طراحی شده، نشان داده است که سیاره‌های غول‌پیکر و کوتوله‌های قهوه‌ای در نحوه‌ی شکل‌گیری با یکدیگر تفاوت دارند. سیاره‌های غول‌پیکر، در مدارهای دایره‌ای‌تر شکل می‌گیرند و رشد آن‌ها به صورت پایدار، ولی با سرعت کم است؛ در صورتی که کوتوله‌های قهوه‌ای با واپاشی ابرهای گاز و گرد و غبار شکل می‌گیرند و به همین خاطر مدارات آن‌ها شکل عجیب و غریبی به خود می‌گیرد.
رصدهای انجام شده برای این پروژه، در زمانی طولانی انجام شده است. این اجرام در فواصل دور از ستاره‌ی میزبان خود قرار داشته‌اند و محققین سالانه و به مدت چند دهه، از آن‌ها تصویربرداری کرده‌اند تا بتوانند مدارهای آن‌ها را کشف کنند. آن‌ها رصدهای انجام شده را با مدل‌سازی‌های کامپیوتری ترکیب کرده‌اند و مدارهای ممکن را به‌دست آورده‌اند. به این ترتیب، تیم محققین نشان داده‌اند که کدام جرم مانند سیاره‌ها رفتارها می‌کند و کدام جرم رفتاری مانند ستاره‌ها دارد. «اریک نیلسون» از اعضای تیم محققین، می‌گوید: «هر چند این اجرام میلیون‌ها سال عمر دارند، ولی رفتار امروزه‌ی آن‌ها نشان دهنده‌ی نحوه‌ی شکل‌گیری آن‌ها است.»
محققین اذعان دارند که این مطالعه اعتبار محدودی دارد، زیرا فقط 27 جرم آسمانی را مورد بررسی قرار داده است و به همین خاطر، آن‌ها برنامه‌ریزی کرده‌اند تا با استفاده از ماهواره‌ی گالا، متعلق به آژانس فضایی اروپایی، تحقیقات خود را گسترده‌تر کنند.