بزرگنمايي:

ایران پرسمان - شرق / متن پیش رو در شرق منتشر شده و انتشار آن در آخرین خبر به معنای تایید تمام یا بخشی از آن نیست
بخشی از فهرست منتخبان مجلس از تهران، جاماندگان رقابت‌های انتخاباتی پیشین‌اند. قالیباف و میرسلیم چهره‌های مشهور آن هستند. در صدر آن هم فرمانده پیشین و شهردار پسین تهران قرار دارد که نخستین‌بار سال 84 عزم رقابت انتخاباتی کرد. نظرسنجی «ایرنا» پیش از انتخابات در آن سال میزان رأی «قالیباف» را 16‌و‌نیم درصد اعلام کرده بود. همان زمان نظر‌سنجی‌های صدا‌وسیما نشان می‌داد که هاشمی در رتبه اول و قالیباف بعد از او قرار دارد. صدا‌وسیما در نظر‌سنجی خود برای انتخابات سال 92 هم به این نتیجه رسیده بود که هاشمی و خاتمی در صدر هستند و پس از آنان قالیباف در رده‌های نخست قرار دارد. در نهایت قالیباف در سال 84 با کسب کمی بیش از چهار میلیون رأی، نفر چهارم شد. پیش از انتخابات ریاست‌جمهوری 88 هم گفت با جمع‌بندی شرایط موجود فعلا داوطلب دهمین دوره انتخابات ریاست‌جمهوری نیستم. این درحالی است که فروردین 88 از احتمال حضور خود در انتخابات سخن گفته بود. در این رقابت با حدود شش میلیون رأی، رتبه دوم را به دست آورد، درحالی‌که میان او و رقیب اصولگرایش هم اختلاف افتاده بود. حامیان قالیباف به حامیان سعید جلیلی به‌طور اخص جبهه پایداری می‌تاختند که در صورت کنار‌رفتن جلیلی، قالیباف برنده نهایی کارزار انتخابات بود نه روحانی. حالا دبیرکل همان جبهه نفر دوم فهرست تهران شده و بعید نیست که بر سر ریاست مجلس با قالیباف به رقابت برخیزد. قالیباف برای سومین‌بار هم بختش را در انتخابات 96 آزمود. او پس از ثبت‌نام در انتخابات ریاست‌جمهوری در 26 فروردین 1396 ضمن بیانه‌ای دولت خود را «دولت مردم» نامید و چهار وعده به مردم داد. قالیباف ادعا کرد که در یک دوره چهار ساله با انقلابی اقتصادی درآمد کشور را دو و نیم برابر افزایش خواهد داد و پنج میلیون شغل ایجاد خواهد کرد! اما در رقابت درون‌گروهی بازی را به ابراهیم رئیسی واگذار کرد، اگرچه او و حامیانش مدعی بودند که نظرسنجی‌ها او را جلوتر از رئیسی نشان می‌داده است. شهردار سابق تهران بالاخره بعد از سه دوره بخت‌آزمایی و شکست در انتخابات ریاست جمهوری، توانست در انتخابات مجلس از تهران وارد پارلمان یازدهم شود. سیدمصطفی آقامیرسلیم دیگر راه‌یافته اصولگرا از تهران به پارلمان عضو مؤتلفه است که در انتخابات ریاست‌جمهوری دی‌ماه 1395 رسما به‌عنوان نامزد نهایی حزب مؤتلفه اسلامی برای شرکت در دوازدهمین دوره انتخابات ریاست‌جمهوری ایران معرفی شد. گرچه با مؤتلفه و اصولگرایان به مشکل خورد و حاضر به کناره‌گیری از دور رقابت‌های انتخاباتی نشد. میرسلیم پس از اعلام نتایج با 478 هزار و 267 رأی، معادل یک درصد آرا، در جایگاه سوم بعد از رئیسی ایستاد. او از اعضای حزب جمهوری اسلامی بود که به پیشنهاد بنی‌صدر برای نخست‌وزیری به مجلس معرفی شد، اما مجلس اول شورای اسلامی با نخست‌وزیری او موافقت نکرد. او هم مانند آقاتهرانی از مخالفان قالیباف است و سال 96 در توییتی گفته بود که: «‌سرانجام تخلفات شهرداری‎های مناطق آشکار خواهد شد؛ تخلفاتی که قالیباف نیز شخصا از آن می‌نالید. کتمان آن به بهانه وحدت، جفا به اصولگرایی است». او اخیرا در پاسخ به پرسشی مبنی‌بر اینکه او در جریان انتخابات ریاست‌جمهوری سال 96 مدعی در ‌اختیار‌داشتن اسناد فساد قالیباف بوده، گفته است: «‌ممکن است اشتباهاتی هم داشته باشند که با تذکر این اشتباهات اصلاح می‌شود». هم او هم آقاتهرانی مخالف سرلیستی قالیباف بودند و احتمالا از مخالفان ریاست او در مجلس و رقیب بالقوه شهردار سابق در مجلس برای پست ریاست هم محسوب می‌شوند. مرتضی آقاتهرانی، دبیرکل جبهه پایداری و از شاگردان آیت‌الله مصباح‌یزدی، نفر بعدی است که سابقه 9 سال حضور در آمریکا را دارد و بابت همین حضور گرین‌کارت هم گرفته است، گرچه خودش می‌گوید این گرین‌کارت الان باطل شده است. در انتخابات مجلس نهم 700 هزار و 689 رأی آورد و وارد مجلس و عضو کمیسیون فرهنگی شد. در انتخابات 1394 در فهرست اصولگرایان بود و بعد از حدادعادل در جایگاه سی‌و‌دوم قرار گرفت و مانند سایر افراد فهرست اصولگرایان تهران موفق به اخذ آرای کافی مردم در انتخابات مجلس دهم نشد. مرتضی آقاتهرانی برای شرکت در پنجمین دوره انتخابات مجلس خبرگان رهبری در اسفند 1394 ثبت‌نام کرد، اما صلاحیتش از‌سوی شورای نگهبان احراز نشد. در رقابت‌های انتخاباتی مجلس یازدهم او و جبهه پایداری یکی از مخالفان حضور قالیباف در فهرست اصولگرایان بودند. الیاس نادران، دانش‌آموخته اقتصاد و نماینده دوره هفتم، هشتم و مجلس شورای اسلامی و عضو کمیسیون برنامه و بودجه و محاسبات مجلس از حوزه انتخابیه تهران و ری، شمیرانات و اسلامشهر از استان تهران بود که وارد مجلس یازدهم هم شده است. نادران جزء ائتلاف اصولگرایان در انتخابات مجلس سال 94 هم بود که همراه با کل فهرست از ورود به مجلس بازماند.