بزرگنمايي:

ایران پرسمان - فرارو / متن پیش رو در فرارو منتشر شده و انتشار آن در آخرین خبر به معنای تایید تمام یا بخشی از آن نیست
مشکل نامزد‌های دمکرات این است که تقریبا اکثر آن‌ها سندرز را فاقد توانایی شکست دادن ترامپ می‌دانند و استمرار او را عامل تفرقه میان دمکرات‌ها می‌دانند. اما در عین حال، آن‌ها نه توانایی شکست دادن سندرز را دارند و نه حاضرند صحنه را برای یک رقیب جدی در مقابل سندرز و ترامپ خالی کنند. آن‌ها هر کدام به دلایلی بر استمرار حضور خود در انتخابات تاکید می‌کنند.
در ادامه پیروزی‌های خود، برنی سندرز بار دیگر بیشترین آرا انتخابات مقدماتی درون حزبی را از آن خود کرد. با پیروزی دوباره سندرز در انتخابات درون حزبی، مشخص شده است که رأی دهندگان به کاندیدایی رأی می‌دهند که سران حزب دمکرات تمایل چندانی به پیروزی وی ندارند.
سومین انتخابات درون حزبی دمکرات‌ها روزشنبه به وقت آمریکا برگزار شد که در آن سناتور سندرز بیشترین درصد آرا را بدست آورد. نتایج رایزنش‌های درون حزبی دمکرات‌ها در ایالت نوادا نشان داد که سندرز با کسب 46 درصد آرا، به پیروزی قاطعی دست یافت. جو بایدن، معاون باراک اوباما، در مقایسه با انتخابات آیوا و نیوهمپشایر، عملکرد بهتری داشت و با کسب 19.6 درصد آرا در مرتبه دوم قرار گرفت. پیت بوته جج، الیزابت وارن و امی کلوبوچار، به ترتیب با کسب 15.3 درصد، 10.1 درصد و 4.8 درصد آرا در مرتبه‌های سوم تا پنجم قرار گرفتند.
پیروزی سندرز قابل پیش بینی بود. نظرسنجی‌های منتهی به انتخابات نوادا نشان داده بود او موقعیت بهتری نسبت به سایر نامزد‌های دمکرات دارد. از همین رو، از دیدگاه برخی کارشناسان حتی اگر سندرز در مرتبه دوم قرار می‌گرفت، این مرتبه برای او شکست تلقی می‌شد. اما بایدن، با اینکه رتبه دوم را به دست آورد، می‌توان از پیروزی وی سخن گفت. چرا که بعد از عملکرد ضعیف وی در دو ایالت آیوا و نیوهمپشایر، این بار توانست جایگاه خود را ارتقا دهد.
دمکرات ها و نامزدی نهایی سندرز
معروف است که سران و رهبران حزب دمکرات تمایل چندانی به معرفی سندرز به عنوان نامزد نهایی حزب‌شان در مقابل دونالد ترامپ ندارند. برخی دمکرات‌ها معتقدند که سندرز حتی اگر بتواند نامزدی نهایی حزب دمکرات را بدست آورد، گزینه خوبی برای شکست دادن ترامپ نیست. چندی پیش، جان کری، وزیر خارجه اسبق آمریکا که از بایدن حمایت می‌کند، گفته بود که سندرز در حال ساقط کردن حزب دمکرات است. هیلاری کلینتون، نامزد سابق ریاست جمهوری آمریکا، نیز دیدگاه مشابهی دارد و معتقد است که کسی علاقه‌ای به سندرز و کار با وی ندارد. به تازگی پیت بوته‌جج، از رقبای جدی سندرز، گفته سخت است که سندرز به عنوان یک سوسیالیست دمکرات بتواند ترامپ را شکست دهد. بوته جج در نوادا بار دیگر این سخن را تکرار کرد. هنگامی که یک مرد اهل لاس و گاس گفت که او نگران است که اگر سندرز سوسیالیست نامزدی حزب دمکرات را بدست آورد، ترامپ او را شکست خواهد داد، بوته جج در پاسخ به این اظهارنظر اعلام کرد که خودش هم نگرانی مشابهی دارد.
به رغم اینکه در مناظره اخیر دمکرات ها برنی سندرز در کانون توجه‌ها نبود اما بعد از این مناظره بار دیگر در انتخابات درون حزبی پیشتاز شد.
اما به رغم اینگونه نگرانی ها، سندرز همچنان با قدرت به سمت جلو می‌تازد. او در هر سه انتخابات مقدماتی در آیوا، نیوهمپشایر و نوادا نتایج خوبی به دست آورده و هیچ نشانه‌ای وجود ندارد که وی در انتخابات بعدی در کارولینای جنوبی شکست بخورد. دمکرات‌ها در توانایی سندرز در شکست دادن ترامپ تشکیک می‌کنند، اما هیچ برنامه مهمی برای متوقف کردن سندرز و جایگزین کردن وی با یک نامزد بهتر ندارند. برخی محافل میانه رو در میان دمکرات‌ها به مایکل بلومبرگ امید بسته بودند. اما بلومبرگ به رغم هزینه کردن بیش از نیم میلیارد دلار بر تبلیغات انتخاباتی از اواخر نوامبر تاکنون، در مناظره اخیر نامزد‌های دمکرات‌ها به کیسه بوکسی تبدیل شد که همه به آن ضربه می‌زنند.
برخی محافل رسانه‌ای معتقدند که برنی سندرز راهی را می‌رود که ترامپ در سال 2016 رفته بود. آن زمان هم برخی در حزب جمهوریخواه، ترامپ را جدی نمی‌گرفتند و تمایلی به اعطای نامزدی نهایی حزب به وی نداشتند، اما ترامپ با گفتمان متفاوت‌اش توانست خود را به عنوان نامزد نهایی حزب جمهوریخواه، به سایر جمهوریخواهان بقبولاند. جولی پیس، خبرنگار آسوشیتدپرس در واشنگتن، چنین دیدگاهی دارد. وی طی یادداشتی در همین خبرگزاری نوشت صعود سندرز، حامیان لیبرال‌اش - مانند جوانانی که مجذوب وعده‌های سندرز در زمینه سیستم درمانی دولتی و حذف بدهی‌های دانشجویان شده اند- را به وجد آورده است. اما این وعده‌ها با مخالفت سایر رقبا و دمکرات‌های میانه رو مواجه شده است. امری که یادآور نگرانی‌های جمهوریخواهانی است که سعی کردند در سال 2016 جلوی نامزدی ترامپ را بگیرند، اما شکست خوردند. دمکرات‌ها هشدار می‌دهند که اولا سندرز به عنوان یک سوسیالیست دمکرات نمی‌تواند در انتخابات عمومی پیروز شود. ثانیا او به نامزد‌های دمکرات برای انتخابات کنگره در ایالت‌هایی که هنوز تصمیمی برای انتخاب جمهوریخواهان یا دمکرات‌ها نگرفته اند، آسیب بدی وارد خواهد کرد. ثالثا، دمکرات‌ها هشدار می‌دهند که دستیابی سندرز به نامزدی نهایی حزب دمکرات امر اجتناب ناپذیری است، مگر اینکه سایر کاندیدا‌ها با خروج از گردونه رقابت ها، به اختلاف افکنی میان مخالفان سندرز پایان دهند. ماریا کاردونا، استراتژیست دمکرات، گفته است که میانه رو‌ها نیاز به وحدت دارند و گرنه برنی سندرز همینطور به پیشتازی خود ادامه خواهد داد. دمکرات‌ها همین الان باید تصمیماتی بگیرد یا اینکه با نتایج کنار بیایند. اما هیچکدام از رقبای سندرز تمایلی به گرفتن تصمیمات سخت ندارند و حزب دمکرات نیز ریش سفیدانی ندارد که وارد عمل شوند و نامزد‌ها را کمتر کنند. تنها شخصیت برجسته دمکرات که می‌تواند اعمال نفوذ کند، باراک اوباماست که او هم گفته در انتخابات مقدماتی بی طرف خواهد بود.
مهمترین رویداد بعدی در فرآیند انتخابات آمریکا، روز معروف به «سه شنبه بزرگ» در سوم ماه مارس است که در این روز، تعداد زیادی از ایالت‌های آمریکا همزمان انتخابات مقدماتی درون حزبی برگزار خواهند کرد. قبل از سه شنبه بزرگ، چند ایالت مانند کارولینای جنوبی انتخابات برگزار خواهند کرد. هر چه به سه شنبه بزرگ نزدیکتر می‌شویم، کار دمکرات‌ها برای متوقف کردن برنی سندرز دشوارتر می‌شود. چنانچه همه نامزد‌های فعلی دمکرات با همین ترکیب وارد سه شنبه بزرگ بشوند، احتمال پیروزی سندرز از طریق متفرق شدن آرای میانه رو‌ها میان نازمزد‌هایی مانند بلومبرگ، کلوبوچار و بوته جج وجود دارد. بلومبرگ، به رغم حضور در مناظره اخیر، از شرکت در انتخابات مقدماتی پیش از سه شنبه بزرگ خودداری می‌کند. به نظر می‌رسد که او می‌خوهد به یکباره در روز سه شنبه بزرگ شانس خود را امتحان کند. از سوی دیگر، بایدن به سختی تلاش می‌کند که جایگاه خود را بالا ببرد. اما او هم بعید است که بتواند سندرز را متوقف کند.
تداوم اختلافات میان دمکرات‌ها
مشکل نامزد‌های دمکرات این است که تقریبا اکثر آن‌ها سندرز را فاقد توانایی شکست دادن ترامپ می‌دانند و استمرار او را عامل تفرقه میان دمکرات‌ها می‌دانند. اما در عین حال، آن‌ها نه توانایی شکست دادن سندرز را دارند و نه حاضرند صحنه را برای یک رقیب جدی در مقابل سندرز و ترامپ خالی کنند. آن‌ها هر کدام به دلایلی بر استمرار حضور خود در انتخابات تاکید می‌کنند. بایدن می‌گوید او از حمایت سیاه پوستان برخوردار است و بنابراین، صرفنظر از شکست‌اش در انتخابات ایالت‌های نخستین، می‌تواند در ایالت‌های بعدی که جمعیت سیاه پوست دارند (مانند کارلینای جنوبی) پیروز شود. بوته جج تاکید می‌کند که او در انتخابات ایالت‌های قبلی نتایج خوبی بدست آورده و می‌تواند همینطور ادامه بدهد. الیزابت وارن با تکیه بر عملکرد قوی‌اش در مناظره اخیر، بر استمرار در انتخابات پافشاری می‌کند. بلومبرگ نیز خودش تلویحا می‌گوید که سایر نامزد‌ها عرصه انتخابات را دچار تفرقه و اختلاف کرده اند و بنابراین باید کنار بروند.
در چنین شرایطی بعید است که نامزد‌ها به خاطر دیگری، داوطلبانه از رقابت‌ها خارج شوند. لذا، میانه رو‌های دمکرات احتمالا همگی در عرصه رقابت‌ها باقی خواهند ماند و ضمن پایین کشیدن یکدیگر، به پیروزی سندرز کمک کنند. در این میان، ظاهرا ترامپ از اوضاع راضی است و روند امور را به نفع خودش می‌بیند. وی به رغم انتقاد مکرر از سوسیالیست‌ها، در توئیتی پیروزی سندرز در نوادا را تبریک گفته و به وی توصیه کرده که نامزدی حزب دمکرات را از او نگیرند. بعد از اعلام نتایج انتخابات نوادا، ترامپ در توئیتی نوشت: «به نظر می‌رسد برنی سندرز دیوانه در ایالت بزرگ نوادا عملکرد خوبی دارد. بایدن و دیگران، ضعیف به نظر می‌رسند و مایک کوچولو (لقبی که ترامپ برای مایکل بلومبرگ انتخاب کرده) بعد از بدترین مناظره اش در تاریخ مناظرات ریاست جمهوری، به هیچ وجه نمی‌تواند ستادش را دوباره راه اندازی کند. مبارک است برنی و نگذار آن (نامزدی نهایی حزب دمکرات) را از تو بگیرند.»