بزرگنمايي:

ایران پرسمان - صبح نو / متن پیش رو در صبح نو منتشر شده و انتشار آن به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست
بی‌شک تحریم‌های همه‌جانبه آمریکا علیه ایران به‌خصوص در حوزه دارو و وسایل پزشکی، مضایقاتی را برای مقابله موثرتر با ویروس کرونا در کشورمان ایجاد کرده است. همین موضوع هم باعث شده تا مسوولان کشورمان با بهره‌گیری از ابزارهای متفاوت از جمله دیپلماسی، صدای ملت ایران را به گوش جهانیان برسانند و آن‌ها را آگاه سازند که آمریکا بر‌خلاف شعارهای پر طمطراق بشردوستانه خود، هیچ وقعی برای جان انسان‌های بی‌گناه قائل نیست. در این میان جریان سیاسی نزدیک به دولت که همنشینی و مصافحت با غرب را همیشه سرلوحه خود دارد، این روزها مجدداً فعال شده و بحران کرونا را مستمسکی جهت پیشبرد ایده‌های مذاکره‌محورانه خود قرار داده است.
کرونا؛ پلی برای آغاز مذاکرات
یکی از چهره‌هایی که برای اولین‌بار از طرح دولت برای بهره‌گیری از بحران کرونا در ایران جهت آغاز دور جدید گفت‌وگوها با غرب با غایت رفع تحریم‌ها سخن گفت، عباس عبدی، فعال عضو جبهه موسوم به اصلاح‌طلبی بود. او در یادداشتی، به چرایی مقاومت دولت و شخص آقای حسن روحانی در برابر سیاست قرنطینه در کشور برای محدودکردن جولان کرونا پرداخت و نوشت: «این پرسش برای خیلی‌ها پیش‌آمده است که چرا دولت در ایران بر سیاست نادیده گرفتن یا کم‌اهمیت دادن به کرونا اصرار دارد یا حداقل چرا در گذشته اصرار داشته است؟ دولتی که یک ماه پیش در پی عادی کردن اوضاع بود، اکنون در صدد است که کمربندها را محکم‌تر کند. چرا این همه مدت تعلل شد؟ آیا در ادامه نیز سیاست‌های سخت‌تری اتخاذ خواهد شد.» او در پاسخ به این سؤال، با اذعان این مطلب که «رییس دولت گمان می‌کند اکنون بهترین فرصت برای حل مسأله تحریم‌ها و سپس آغاز گفت‌وگوهاست»، تاکید کرد: «به ظاهر عناصر واسطه قول‌هایی نیز داده و اخبارش منتشر شده است هر چند هیچ‌کدام تاکنون نتیجه نداشته‌است.» عبدی در عین حال تاکید کرد که «معلوم نیست کنترل اپیدمی[ویروس] در ایران به تحقق این هدف[آغاز گفت‌وگوها با غرب] کمک کند.» او همچنین با اشاره به کنش‌گری بین‌المللی رییس‌جمهوری و وزیر خارجه کشورمان برای متوجه ساختن افکار عمومی جهان نسبت به درد و رنج ملت ایران در مقابله با ویروس کرونا، نوشت: «اصرارهای پیاپی برای لغو تحریم‌ها و تهییج احساسات بین‌المللی در این رابطه، شواهد این ادعا است. به نظر می‌رسد که این وجه سیاست برای رییس دولت در اولویت قرار دارد.»
مذاکره کنیم تا شورش نشود
همزمان با عباس عبدی، چهره اصلاح‌طلب دیگری که [البته به‌طور غیرمستقیم] بر طبل لزوم آغاز مذاکرات با غرب خاصه آمریکا، به بهانه همه‌گیری کرونا سخن گفت، رضا خاتمی بود. او که بنابر اعلام اخبار، خود به کرونا مبتلا شده، با انتشار ویدیویی که او را با حالتی نزار روی تخت بیمارستان نشان می‌داد، با طرح این ادعا که دولت در برخورد با کرونا توان کافی ندارد، این وضعیت را نتیجه به زعم خودش «سیاست‌های غلط داخلی و خارجی» نظام در گذشته تعبیر کرد. او از فشار تحریم‌ها و لزوم رفع آن‌ها، غیرمستقیم به لزوم از سرگیری مذاکرات
پل زد و گفت: «دولت با گرفتاری مضاعف رو‌به‌روست. الان داد می‌زنند که تحریم‌ها را بردارید تحریم‌ها واقعاً برای کشور کمرشکن است اما نمی‌شد قبل از اینکه به اینجا برسیم، کار کنیم که اصلاً به اینجا نرسیم. به هر حال هر سیاست داخلی و خارجی برای خود تبعاتی دارد.» نایب رییس مجلس ششم همچنین مدعی شد: «اینکه امروز دولت ما توان کافی برای مقابله با این وضعیت را ندارد، در عدم همکاری مردم نیست بلکه در سیاست‌های غلطی است که در گذشته اتخاذ کردند و کار مملکت را به اینجا رسانده‌اند. الان فرصت مناسبی[برای به زعم خودش جبران سیاست‌های غلط گذشته] است چون الان یک درد مشترک [به نام کرونا] بین مسوولان و مردم وجود دارد.»
سعید حجاریان چهره دیگر اصلاح‌طلبی اما کرونا را مستقیماً وجه‌المصالحه میان ایران و غرب ارزیابی نکرد اما با برشمردن برخی پیامدهای کرونا، آغاز شورش‌های اجتماعی در آینده‌ای نزدیک در کشور را پیشگویی کرد. او در این‌باره مدعی شد: «با وضعیت نفت ارزان و حضور کرونا، شورش‌های اجتماعی-معیشتی در تقدیر کشورهای عقب مانده است.»
امید به کدخدا؛ کدخدا در بحران
اصلاح‌طلبانی نظیر عبدی، خاتمی و حجاریان در شرایطی به‌طور مستقیم یا غیرمستقیم در تحلیل‌های خود، شیوع کرونا را بهترین فرصت برای آغاز دور جدید گفت‌وگوها با غرب استنباط می‌کنند که خود کعبه غرب، در بحرانی‌ترین شرایط به سر می‌برد و پیش‌بینی‌ها از شدت گرفتن این وضعیت حکایت دارند. به‌عنوان مثال، دولت آمریکا اخیراً در تازه‌ترین آمار خود اعلام کرد که بیش از شش‌و‌نیم میلیون نفر در این کشور اعلام بیکاری کرده‌اند تا بتوانند از این طریق، از حمایت دولتی برخوردار شوند. پیش از این، عدد یادشده حدود سه‌و‌نیم میلیون نفر بود و برآورد می‌شود رقم شش‌و‌نیم میلیون، از این هم بالاتر برود. علاوه بر حوزه کسب‌و‌کار مردم، کرونا روی نظام پزشکی آمریکا نیز آثار سوء خود را به جای گذاشته است. در همین باره تسنیم به نقل از پایگاه خبری العهد با اشاره به اوضاع رقت بار پزشکان و پرستاران آمریکایی، نوشت: «شمار مبتلایان به ویروس کرونا در آمریکا از 123‌هزار نفر عبور کرده و تعداد جان‌باختگان به بیش از 2200‌نفر رسیده است؛ درحالی که پزشکان و پرستاران برای مقابله با کمبود کمک‌های پزشکی به پنهان کردن و یا خریداری تجهیزات از بازار سیاه روی آورده‌اند.» از آمریکا که بگذریم، اروپا نیز وضعیت چندان قابل تعریفی ندارد. هم اکنون برخی کارشناسان حوزه بین‌الملل، اتحادیه اروپا را به‌دلیل نداشتن برنامه و خلاء حمایت جامع از کشورهای عضو برای مقابله مؤثر با ویروس کرونا را در آستانه یک فروپاشی کامل
ارزیابی می‌کنند.
فرصت‌طلبی
به نظر می‌رسد برداشت فرصت‌طلبانه از وضعیت کرونایی ایران برای روشن کردن دوباره فتیله مذاکره با غرب از سوی اصلاح‌طلبان، نه از سر دلسوزی برای سلامت مردم ایران که برای دست بالاداشتن در معادلات سیاسی داخلی در دوران پساکرونا باشد. گویی در فاصله یک سال و دو ماه مانده تا انتخابات ریاست جمهوری، قرار است هر شرایط بغرنج و اگر نگوییم بحرانی در کشور، برای جریان سیاسی نزدیک به دولت، حکم فرصتی مغتنم جهت عرض اندام و طرح انگاره‌های خود را داشته باشد اما با این حال، مردم از الان تا هر بزنگاه سیاسی بزرگ در کشور از جمله انتخابات‌1400، مشغول رصد خواهند بود که کدام جریان سیاسی به فکر مردم است و البته کدام جریان در پی دغدغه‌های خاص خود. زمان نشان‌مان می‌دهد!