بزرگنمايي:

ایران پرسمان - خراسان / « کرونا تمام نمی شود اگر... » عنوان یادداشت روز در روزنامه خراسان به قلم سیدصادق غفوریان است که می‌توانید آن را در ادامه بخوانید:
سی و ششمین روز ماجرای کرونا در کشور و پس از سخت گیری های جدی برای درخانه ماندن مردم، به یک باره خیابان ها به ویژه در معابر پایتخت مملو از خودرو می شود به طوری که مدیر مرکز کنترل ترافیک شهرداری تهران اعلام کرد: «شنبه 16فروردین طول ترافیک در ساعات اوج به 43کیلومتررسید.»تصاویری که از این خیابان های شلوغ در فضای مجازی منتشر شد، شاید اولین تصویری را که به ذهن آورد، ویدئویی از پرستار بخش کرونا در بیمارستان رامسر بود که پس از 32 روز فرزندش را به آغوش می کشید؛ پرستاری که در جریان کار، خود نیز به این ویروس مبتلا شده بود و این واقعیت که همین بی احتیاطی ها و توجه نکردن به هشدارهای بهداشتی باعث از میان بردن تمام زحمات کادر درمانی در بیمارستان ها و مردمی می شود که در این مدت با خانه مانی برای خود خریده اند.
مردم حق دارند اما...
به طور قطع مردم حق دارند که از این شرایط خانه مانی و نوروزی که مثل همیشه برایشان جذاب نبود، خسته شده باشند یا الزامات دیگری مانند نیاز های اقتصادی باعث شود تا برخلاف ضوابط تعیین شده سودای بیرون آمدن از خانه به سرشان بزند اما واقعا چاره چیست؟
هم اکنون تنها اصل ثابت شده و روش مشترک در تمام کشورها برای مقابله با کرونا اهتمام بر قطع زنجیره ابتلا میان شهروندان است که دستیابی به این امر البته در کشورها با روش های مختلف اجرایی می شود.
و باز همین ناهماهنگی ها
جمعه گذشته وزیر بهداشت به عنوان مسئول میدانی ستاد ملی کرونا در نامه ای به رئیس جمهور از پیگیری وزارت صمت مبنی بر بازگشایی مشاغل و مراکز کسب و کاربه شدت انتقاد کرد و نوشت: «متأسفانه ناگهان اخیرا بدون اطلاع ستاد ملی کرونا نامه ای توسط قائم مقام محترم وزارت صنعت، معدن و تجارت به کلیه استان ها ابلاغ شده که عملا دستور العمل اداری برای بازگشایی کلیه مشاغل و مراکز کسب و کار تلقی می شود که این شیوه با نقش، مسئولیت و جایگاه ستاد ملی مقابله با کرونا مغایرت دارد.» این نامه گلایه آمیز در حالی است که رئیس جمهور هم بعد از اطلاعیه وزارت صمت مبنی بر بازگشایی کلیه مشاغل و مراکز کسب و کار، در پاسخی که به نوعی در بطن خود تعدیل در طرح فاصله گذاری اجتماعی و آن چه مورد درخواست وزیر بهداشت بوده است می نویسد: مراکز کسب وکار همگی باید با پروتکل های بهداشتی فعال باشند و همه فعالیت های اقتصادی بعد از 20 فروردین باید فعال شوند. به عبارتی این موضع مبهم و مواضع وزارت صمت درباره روند کلی طرح فاصله گذاری اجتماعی این پیام غلط را به بسیاری از صاحبان کسب و کار و مردم می دهد که جدیت قوی برای اجرای این طرح وجود ندارد. همزمانی این موضع متناقض با پایان تعطیلات نوروزی و برخی تنگناهای اقتصادی که اندک اندک خود را به طور جدی تری در زندگی مردم نشان می‌دهد نیز باعث شد تا خیلی از کسب و کارها به این دلایل به سمت شروع فعالیت خود حرکت کنند که این مسئله می‌تواند خطرات جدی در مهار این ویروس مهلک در پی داشته باشد. علاوه بر این دوگانگی و فضای متناقض در برخی از دستگاه ها، نوع گفتار اعضای ارشد دولت درباره چالش های کرونا نیز دست به دست هم داده است تا همچنان ویروس ناهماهنگی بر بدنه مدیریت مقابله با کرونا کشور را آزار دهد.
کرونا همچنان بر زخم ها می تازد
سوی دیگر ماجرا و این که اگر عامل بی توجهی برخی از جامعه نسبت به هشدارهای بهداشتی و ضوابط ستاد ملی کرونا را به این ناهماهنگی ها مرتبط ندانیم، قطعا می توانیم دلیل آن را در نگرانی مردم از وضعیت معیشت شان در این روزها جست وجو کنیم. طبیعی است که بخش قابل توجهی از جامعه در پی کرونا و خلوت سازی شهرها دچار خسارات گسترده ای شده است که این امر در شرایط نه چندان پایدار اقتصادی کشور در این سال ها، اکنون تبعات سنگین تری را بر زندگی مردم تحمیل کرده است.
هم اکنون آن چه از تاخت و تاز کرونا در جهان بر می آید، زخم هایی است بر پیکره اقتصاد که با افزایش آمار مبتلایان و جان باختگان هر روز عمیق تر می شود و می طلبد اسباب درمان و کاستن از عوارض آن با نگاه و رویکرد حمایت گرانه بیشتری از سوی دولت ادامه یابد. طبیعی است چنان چه آن کاسب، آن کارگر و آن راننده که برای کسب معاش چاره ای جز بیرون آمدن از خانه ندارد، اگر بداند و ببیند که دولت دست او را در تنگنای کرونا می گیرد، قطعا ضوابط تعیین شده را روی چشم می نهد و مگر می شود او برای سلامتی خود و خانواده اش دغدغه نداشته باشد.چه بخواهیم و چه نخواهیم باید زندگی با واقعیت جدیدی را بپذیریم که عملا تجربه زیستی متفاوتی را برای ما رقم زده است . اما در مقابله با این ویروس همان طور که گفتیم هم اکنون تنها اصل ثابت شده و روش مشترک در تمام کشورها اهتمام بر قطع زنجیره ابتلا میان شهروندان است مسئله ای که به طور مشخص در هماهنگی و همکاری بخش های مختلف دستگاه های اجرایی و افراد جامعه میسر است و هر گونه پیام متناقضی که این هماهنگی را مختل کند عملا گشودن درهای جدید به روی ویروسی است که اکنون جهان را فلج کرده است.اتفاقی که گوشه ای ازآن را دیروز در خیابان های تهران و برخی شهر های دیگر شاهد بودیم.همان طور که معاون وزیر بهداشت گفته است این ویروس ممکن است تا پاییز هم با ما باشد آیا با این پالس های متناقض مسئولان و بی تفاوتی برخی شهروندان می توان پایانی بر این ویروس بی رحم متصور شد؟