بزرگنمايي:

ایران پرسمان - دیپلماسی ایرانی / متن پیش رو در دیپلماسی ایرانی منتشر شده و انتشار آن به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست
مدیر مرکز توسعه پایدار دانشگاه کلمبیا معتقد است این حرکت علیه مادورو نه به خاطر نگرانی از فعالیت های قاچاق مواد مخدر بلکه به خاطر نگرانی های سیاست داخلی این کشور است. چنین اقداماتی مورد پسند جوامع کوبایی و ونزوئلایی مستقر در ایالت فلوریداست که در رقابت ریاست جمهوری ایالات متحده می توانند تعیین کننده باشند.
آدام تیلور(Adam Taylor)-واشنگتن پست / بحران سلامت جهانی ناشی از ویروس کرونا، فراخوانی برای یک اتحاد جهانی است اما دولت ترامپ هیچ نشانه ای از عقب نشینی از سیاست خارجی اش نشان نمی دهد و در عوض بر افزایش فشارها اصرار می ورزد.
دولت ترامپ این بار با تصمیم وزارت دادگستری و نه خزانه داری یا وزارت امور خارجه، 15 میلیون دلار پاداش برای دستگیری نیکولاس مادورو، رئیس جمهوری ونزوئلا مشخص می کند. دادستان ایالات متحده مدعی است که اتهاماتِ متوجه مادورو، نتیجه بررسی های یک دهه اخیر فعالیت های اوست. تحلیلگران این اقدام را مشابه با تلاش های اخیر دولت علیه کشورهایی همانند ایران، کره شمالی و چین می دانند.
اریک لوربر از اعضای بنیاد دفاع از دموکراسی در این باره معتقد است: "این اقدامات از سوی وزارت دادگستری فراتر از تحریم ها، از جهات مختلف نقش بسیار مهمی ایفا می کنند. این کیفرخواست دومین کیفرخواست ایالات متحده علیه یک مقام دولتی خارجی پس از رای دادستان فدرال میامی در مورد آنتونیو نورگا به اتهام دست داشتن در توزیع مواد مخدر بود که جورج بوش دستور کنار گذاشتن او از قدرت را صادر کرد."
مادورو و نورگا هر دو از آمریکای لاتین و از مخالفان ایالات متحده، بنا به ادعای واشنگتن متهم به قاچاق مواد مخدر شده اند. با این حال، ونزوئلا کشوری بسیار بزرگ تر از پاناما و دارای ارتشی قدرتمند و تحت حمایت روسیه است.
شواهد تهیه شده توسط وزارت دادگستری می تواند در اعمال تحریم های جدید بر وزارت امور خارجه ونزوئلا به عنوان حامی تروریسم به کار گرفته شود. اقدامی نادر که هم اکنون در مورد چهار کشور کره شمالی، ایران، سودان و سوریه اعمال می شود.
ونزوئلا تنها کشوری نیست که علاوه بر مبارزه با ویروس کویید 19 و شیوع بیماری ناشی از آن با تحریم های رو به رشد ایالات متحده نیز می جنگد. تاکتیک دولت ترامپ در مقابل دشمنان، فقط فشار است. دولت ایران از تحریم های اقتصادی شکایت دارد که تجهیزات مورد نیاز برای مقابله با شیوع ویروس کرونا را در اختیار این کشور قرار نمی دهند. مایک پومپئو، وزیر امور خارجه ایالات متحده این انتقادات را رد می کند. او می گوید: «تحریم ها واردات مواد غذایی، دارویی و تجهیزات پزشکی را شامل نمی شوند و اسناد ایرانی نشان می دهند که شرکت های ایرانی توانسته اند کیت های آزمایشی را وارد کنند. در این بین علایمی از خویشتنداری در ساز و کار فشار حداکثری دولت ترامپ نیز دیده می شود. حمله به پرسنل آمریکایی در عراق بدون پاسخ باقی ماند.»
پومپئو همچنین ادعا کرد که صد میلیون دلار کمک پزشکی به کشورهای خارجی از جمله ایران اعطا کرده است. ایران اما این کمک ها را نپذیرفت و آیت الله خامنه ای، رهبر معظم ایران گفت که آمریکایی ها می توانند دارویی هایی را در ایران توزیع کنند که ویروس را گسترش و ماندگاری آن را تقویت کند.
ایالات متحده گفته است که کمک های بشردوستانه به کره شمالی را تسهیل خواهد کرد. با این حال حرفی از کمک به ونزوئلا با سیستم بهداشتی به شدت آسیب پذیر آن به میان نیامده است. ایالات متحده همچنین به انصراف کمک به افغانستان در تلاش برای مجبور کردن دولت این کشور برای پیوستن به طرح صلح با طالبان تهدید کرده است.
منتقدانِ سیاست فشار حداکثری، ترامپ را به پیروی نکردن از رویکرد دولت های قبلی ایالات متحده در مواقع بحرانی متهم می کنند. در حالی که متحدین به دنبال رهبری یا حداقل مشارکت در این بحران هستند، ایالات متحده نمی تواند چنین نقشی را ایفا کند.
مدیر مرکز توسعه پایدار دانشگاه کلمبیا معتقد است این حرکت علیه مادورو نه به خاطر نگرانی از فعالیت های قاچاق مواد مخدر بلکه به خاطر نگرانی های سیاست داخلی این کشور است. چنین اقداماتی مورد پسند جوامع کوبایی و ونزوئلایی مستقر در ایالت فلوریداست که در رقابت ریاست جمهوری ایالات متحده می توانند تعیین کننده باشند.