بزرگنمايي:

ایران پرسمان - دنیای اقتصاد / متن پیش رو در دنیای اقتصاد منتشر شده و انتشار آن به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست
آنی لوری- آتلانتیک/ برای تیم تبلیغاتی ترامپ بسیاری از اعداد اهمیت بسیار بالایی دارند: تعداد افرادی که به ویروس کرونا مبتلا شده‌اند، تعداد کسانی که به این دلیل جان خود را از دست می‌دهند، تعداد ماه‌های باقیمانده تا آغاز بهبود شرایط اقتصادی، تعداد آمریکایی‌هایی که بیمه درمانی‌شان را از دست می‌دهند و تعداد کسانی که پس از بیکار شدن خانه خود را از دست خواهند داد. اما از نظر سیاستمداران، یک عدد اهمیت بسیار بالاتری دارد و آن عدد 3/ 18 درصد است، یعنی میزان کوچک شدن اقتصاد آمریکا در سه ماه دوم سال جاری میلادی. مارک زندی، اقتصاددان ارشد موسسه رتبه‌سنجی مودیز معتقد است در سه ماه کنونی اقتصاد آمریکا در مقیاس سالانه این میزان کوچک می‌شود. این رقم نشان می‌دهد تعطیل شدن کسب و کارها در آمریکا چه میزان از تولید کالا و خدمات در این کشور کاسته است.
نکته بسیار مهم این است که رقم یاد شده یک معیار قدرتمند پیش‌بینی احتمال پیروزی یک رئیس‌جمهوری در انتخابات است. هر یک درصد که به تولید ناخالص داخلی اضافه می‌شود به همان میزان سهم رئیس‌جمهوری از آرای رای‌دهندگان در انتخابات بالا می‌رود. این در حالی است که در حال حاضر آمریکایی‌ها شاهد کاهش حجم اقتصاد این کشور با سریع‌ترین سرعت در چند دهه اخیر هستند و این می‌تواند به معنی پیروزی دموکرات‌ها در انتخابات ماه نوامبر باشد. البته در این زمینه قطعیتی وجود ندارد. همه‌گیری ویروس کرونا یک بحران وحشت‌آور است که برای رئیس‌جمهوری رخ داده است. عددی که ممکن بود برای یک نامزد دیگر در یک انتخابات دیگر نشانه شکست در انتخابات باشد، ممکن است در ماه نوامبر چنین اثری برای ترامپ نداشته باشد.قاعده کلی این است که وضعیت اقتصادی برای مبارزات انتخاباتی نامزدها اهمیت بالایی دارد. اما این تنها عامل مهم نیست.
تحقیقات نشان می‌دهد رای‌دهندگان غیر از وضعیت اقتصادی به برخی مسائل دیگر هم اهمیت می‌دهند اما عملکرد اقتصادی رئیس‌جمهوری از هر چیز دیگر مهم‌تر است. نکته دیگر این است که رای‌دهندگان به وضعیت مالی خود در سال انتخابات بیش از سه سال قبل اهمیت می‌دهند و برای آنها جهت‌گیری اقتصاد مهم‌تر از وضعیت کلی اقتصاد است.وضعیت اقتصادی عامل شکست جیمی کارتر در انتخابات سال 1980 و جورج بوش در سال 1992 بود. همچنین باراک اوباما به دلیل شرایط اقتصادی آمریکا توانست در سال 2012 در انتخابات به پیروزی برسد. در دوره مبارزات انتخاباتی جیمی کارتر و جورج بوش نرخ بیکاری به سرعت در حال افزایش بود و نیز شوک نفتی سبب کاهش محبوبیت شده بود. از سوی دیگر با آنکه در سال 2012 هنگامی که باراک اوباما مشغول رقابت با میت رامنی بود وضعیت اقتصادی آمریکا اصلا خوب نبود اما شرایط در حال تغییر بود.
اعداد و ارقام مهم اقتصادی در سال جاری برای ترامپ بسیار نگران‌کننده هستند، بسیار نگران‌کننده‌تر از اعداد و ارقام مربوط به سال انتخابات ریاست جمهوری در دوره کارتر و اوباما و بسیار نگران‌کننده‌تر از تمامی اعداد و ارقام چند دهه اخیر برای روسای جمهوری قبلی. پیش‌بینی شده نرخ بیکاری طی چند هفته از رقم کنونی یعنی 5/ 3 درصد به 3 تا 4 برابر این رقم افزایش خواهد یافت. همچنین نرخ رشد اقتصادی که اکنون بین 2 تا 3 درصد است به منفی 3/ 18 درصد کاهش پیدا می‌کند. درآمد خانوارها نیز به شدت کاهش خواهد یافت. اگر صرفا این اعداد و ارقام معیار رای‌دهندگان باشد بدون شک ترامپ در انتخابات ماه نوامبر شکست خواهد خورد. یکی از دانشمندان علوم سیاسی می‌گوید: «رای‌دهندگان معمولا رئیس‌جمهور وقت را به خاطر اثرات اقتصادی رکود جهان، خشکسالی‌ها و سیل‌ها یعنی موضوعاتی که از کنترل او خارج است مجازات می‌کنند. طی 6 ماه آینده آمار و ارقام از شاخص‌های اقتصادی بی‌سابقه خواهد بود بنابراین نمی‌توان به‌طور دقیق پیش‌بینی کرد رفتار مردم پای صندوق‌های رای چگونه است، اما در هر حال هر گونه ضعف در اقتصاد اثرات منفی بر شانس رئیس‌جمهوری برای انتخاب مجدد خواهد داشت.»
اما به احتمال زیاد در انتخابات ماه نوامبر وضعیت ترامپ از الگوی معمول و متعارف پیروی نخواهد کرد. هر اتفاقی برای اقتصاد آمریکا رخ دهد بحران آن یک بحران یا رکود معمولی نیست و رای دهندگان آمریکایی رفتاری متفاوت با قبل نشان خواهند داد. نکته نخست اینکه بسیار بعید است رای دهندگان تغییر نظر بدهند و از یک حزب و نامزد به سمت حزب و نامزد دیگر حرکت کنند. در دهه 1960 بخش عمده ایالت‌های آمریکا تا وقت رای‌گیری جهت‌گیری مشخصی نداشتند، اما اکنون تنها تعداد کمی از ایالت‌ها چنین وضعیتی دارند. در انتخابات سال 1992 تعداد بسیار بیشتری از ایالت‌ها وضعیت مشخص نداشتند، اما در سال‌های اخیر شرایط تغییر کرده است.
هویت سیاسی و طرفداری از حزب، نیروهای قدرتمندتری شده‌اند و بر دیدگاه مردم درباره اقتصاد اثر بالاتری دارند. نظرسنجی‌های اخیر نشان می‌دهد اگر یک جمهوری‌خواه رئیس‌جمهور باشد طرفداران این حزب معتقدند شرایط اقتصادی بهتر خواهد شد و دموکرات‌ها نظری کاملا متناقض خواهند داشت. در حالی که هر دو گروه در حال مشاهده یک اقتصاد هستند. در واقع گرایش‌های حزبی بر دیدگاه رای‌دهندگان درباره وضعیت اقتصاد اثرات بزرگ‌تری پیدا کرده است.یک عامل ابهام آفرین دیگر: آنچه آمریکا با آن روبه‌رو شده یک رکود نیست بلکه یک فاجعه طبیعی و یک بحران سلامت عمومی است و دولت در حال بسیج نیروها برای مقابله با آن است. رای دهندگان به خاطر بروز رکود، روسای جمهوری را مجازات می‌کنند اما آنها به روسای جمهوری به خاطر قدرت مدیریت و رهبری‌شان در دوران جنگ یا دیگر وضعیت‌های خطرناک پاداش می‌دهند.حوادث وحشت‌آور نظیر یازدهم سپتامبر سبب افزایش محبوبیت روسای جمهوری وقت شده و گاه راه را برای انتخاب مجدد آنها هموار کرده است. این الگوی رفتاری رای دهندگان، به نفع ترامپ خواهد بود. در نظرسنجی‌های جدید میزان محبوبیت او به 49 درصد یعنی بالاترین میزان در 3 سال اخیر رسیده است.
از طرف دیگر، برنامه 2/ 2 هزار میلیارد دلاری حمایت از اقتصاد که اجرای آن آغاز شده و احتمالا یک بسته حمایتی دیگر که اجرا خواهد شد و اقدامات دولت برای توزیع تجهیزات پزشکی و دیگر کمک‌ها به ایالت‌ها نیز به ترامپ کمک می‌کند رای مردم را به سمت خود جلب کند. این اقدامات قدرت او را به مردم نشان می‌دهد. استاد اقتصاد سیاسی در دانشگاه استنفورد می‌گوید: «اختصاص پول برای حمایت از مردم و اقتصاد پس از حوادث ناگوار، به سیاستمداران کمک می‌کند بار دیگر انتخاب شوند.» داده‌های جمع‌آوری شده از سال 1994 تا 2004 نشان می‌دهد دو برابر شدن پرداخت‌های حمایتی فدرال به یک منطقه سهم فرماندار از آرای مردم آن منطقه را 5/ 0 درصد بالا می‌برد.و نکته دیگر این است که در دوران حوادث بزرگ، سیاستمداران معمولا بودجه فدرال را در مناطق حساس از لحاظ سیاسی صرف می‌کنند. البته شدت و پیچیدگی همه‌گیری کنونی چنان زیاد است که پیش‌بینی را دشوار کرده است. در دوران پس از جنگ جهانی دوم در ایالات متحده تنها 18 بار انتخابات ریاست جمهوری برگزار شده است بنابراین نمی‌توان با قاطعیت از رفتار رای دهندگان در این انتخابات‌ها الگویی کامل و غیرقابل نقض به دست آورد. اما در هر حال اتفاقات بد اثرات منفی دارد و در دوران‌های بحرانی مبارزه انتخاباتی بسیار پر‌چالش‌تر می‌شود. اخبار منفی درباره میزان شیوع ویروس و مرگ و میرهای حاصل از آن، افزایش نرخ بیکاری و کاهش حجم اقتصاد، نظر مردم را درباره قدرت دولت برای مدیریت صحیح بحران منفی می‌کند. میلیون‌ها آمریکایی بر مبنای واقعیت‌های تلخ این بحران درباره رای دادن به ترامپ یا رقیب او تصمیم خواهند گرفت.