بزرگنمايي:

ایران پرسمان - باشگاه خبرنگاران / هشتم شوال؛ یوم الهدم مصادف با روز تخریب قبرستان بقیع به دست وهابیتی است که هدفشان از این تخریب از بین بردن دین اسلام بود.
تخریب بقیع قبل از آن که یک اقدام دینی باشد یک توطئه استعماری است و این موضوع را به خوبی از شواهد و قرائن در تاریخ شکل‌گیری وهابیت و سلسله سعودی می‌توان ملاحظه کرد.
حجت الاسلام و المسلمین مهدی آذرطوسی سخنران و پژوهشگر مذهبی گفت: قبرستان بقیع دارای یک پیشینه تاریخی، اسلامی است. اولین مزاری که رسول گرامی اسلام (ص) در این قبرستان ایجاد کردند؛ قبر عثمان بن مظعون صحابه و برادر رضاعی خودشان بود، او نخستین مهاجری بود که در بقیع دفن شد و پیامبر محل دفن وی را با سنگی مشخص، آن را زیارت می‌کرد و فرزندانش ابراهیم، رقیه(س) و زینب(س) را در کنار او دفن کرد.
با این حرکت، سنتی از سنت‌های پیامبر (ص) رونق گرفت و مردم مردگان خودشان را بنا بر پیروی از پیامبر (ص) در این قبرستان به خاک می‌سپردند، حتی در روایتی نقل است که پیامبر (ص) به دستور الهی در کنار این قبرستان حضور می‌یافتند و به مدفونین این قبرستان سلام و از خداوند برای آنها طلب آمرزش می‌کردند. (اصول کافی جلد چهارم)
حجت الاسلام آذرطوسی در مورد زمان شروع تخریب‌ قبرستان بقیع گفت: پس از قدرت سیاسی آل سعود، دشمنی و تخریب‌ها فقط بر سر خاک و قبر نبود؛ بلکه با سیر در تاریخ می‌بینیم که دوبار تخریب قبرستان بقیع یک بار در سال 1220 و بار دیگر در سال 1344 هجری قمری اتفاق افتاده است، اما پیش از اینکه آل سعود بخواهند این قبرستان را خراب کنند، قبر‌های عبدالمطلب و ابوطالب را خراب کردند که این نشان دهنده یک منش و اندیشه فراتر در این فرقه است؛ نکته جالب این است که خانه حضرت خدیجه (س) که هیچ ربطی به قبرستان ندارد، در شهر مکه تخریب و با این حرکت نشان می‌دهند که اندیشه و مبنای شرعی و عقلی برای کار‌های خود ندارند و به دنبال از بین بردن اصل دین هستند.
این کارشناس مذهبی ادامه داد: هنگامی که در کنار قبر مادر امیرالمومنین (ع)، حضرت ام البنین(س)، قبر عباس عموی پیامبر (ص)، اسماعیل فرزند امام صادق (ع)، بسیاری از شهدایی که در صدر اسلام به شهادت رسیدند و برخی از صحابه پیامبر که بعضاً از اهل سنت بودند؛ تخریب می‌شود، سوال مطرح می‌شود، که اگر واقعاً مشکل با تشیع است چرا قبور صحابه پیامبر (ص) باید خراب شود؟
تخریب بقیع یک توطئه استعماری/ تخریب بقیع؛ تخریب مبنا و اصل اسلام به دست وهابیت بود نه فقط تخریب بنای آن
حجت الاسلام آذرطوسی گفت: اگر واقعاً اندیشه وهابیت و ابن تیمیه این است که ما در تاریخ می‌بینیم؛ ابن تیمیه وقتی در زندانی فوت می‌کند و جنازه او را تشییع می‌کنند؛ مردم در تشییع جنازه به پارچه‌ای که بر تابوت او بود تبرک می‌جویند، این مطلب نشان دهنده این است که مشکل با قبر نیست، بیشتر با یک اندیشه و توطئه استعماری است و آن هم برای از بین بردن اصل اسلام و تشیع است.
تخریب بقیع؛ تخریت یک تفکر
وی افزود: این تخریب یک تخریب مادی نیست بلکه تخریب فکری است که ارتباط مردم با دین قطع شود. با این پروژه قرار است ارتباط مردم با امام تخریب شود و اکنون هم ادامه دارد، یک بار با تیشه، کلنگ و ابزار ساختمانی خراب می‌کنند و یک بار با القاء شبهات، عظمت و شکوهی که در ذهن شیعیان و اهل سنت است را تخریب می‌کنند که اکنون نیز این تخریب ادامه دارد.
آیا ساختن بارگاه از نظر اسلام بدعت است یا خیر؟
حجت الاسلام آذرطوسی در پاسخ به شبهه ساخت بارگاه مطرح کرد: در آیات و روایات؛ شواهد و ادله متعددی داریم که این کار در اسلام بدعت نبوده است، به عنوان مثال در قسمتی از آیه 21 سوره کهف خداوند می‌فرماید: «إِذْ یَتَنَازَعُونَ بَیْنَهُمْ أَمْرَهُمْ ۖ فَقَالُوا ابْنُوا عَلَیْهِمْ بُنْیَانًا ۖ رَبُّهُمْ أَعْلَمُ بِهِمْ ۚ قَالَ الَّذِینَ غَلَبُوا عَلَىٰ أَمْرِهِمْ لَنَتَّخِذَنَّ عَلَیْهِمْ مَسْجِدًا»، آنگاه که میانشان تنازع و خلاف در امر آن‌ها بود پس بعضی گفتند: باید گرد آن‌ها حصار و بنایی بسازیم (که در حبس از خلق مستور و ممنوع شوند) خدا به احوال آنها آگاه‌تر است و آنان که در واقع از احوال آن‌ها ظفر و اطلاع یافتند (یعنی خداپرستان و نیکان امت با خود) گفتند: البته بر ایشان مسجدی بنا کنیم.
وی افزود: این کلام (آیه 21، سوره کهف)؛ کلام خداوند است که نمی‌توان در حجیت آن شبهه‌ای ایجاد کرد، زیرا قرآن کریم کار و گفتار آنها را نهی نکرده است، به تعبیر آیت الله جوادی آملی هرگاه در قرآن کریم کلامی از امت‌های گذشته ذکر شود و بعد از آن، کلام و رفتار از طرف خداوند نهی نشود بدین معناست که عمل صحیح است و در این آیه (آیه 21، سوره کهف) اگر ساخت یک بارگاه و مسجد بر مزاری حرام و بدعت بود، خداوند در قرآن کریم به آن اشاره می‌کرد.
تخریب بقیع، تخریب فرهنگ ناب ولایت است
این کارشناس مذهبی در ادامه مطلبی از مرحوم علامه عسگری نقل می‌کند که اگر پدر یا مادری مدتی فرزندش را نبیند، بعد از دیدار او را بغل کرده و می‌بوسد؛ همچنین مصداق کامل این موضوع را می‌توان در حضرت یعقوب (ع) مشاهده کرد که به واسطه دیدن پیراهن یوسف، چشمانش بینا می‌شود و این این بوسیدن، ابراز عاطفه و عشق مسئله حرامی یک بدعت نیست.
بی تدبیری هایی که دستمایه وهابیت شد
حجت الاسلام آذرطوسی گفت:گاهی اوقات در زیارت این قبور مقدس عملی که مصداق عبادت، خضوع و خشوعی که مختص پروردگار است، صورت می‌گیرد، مثلاً سجده کردن بر مزار که این غلط است، اما بوسیدن، رفتن و قرائت قرآن در این اماکن متبرکه جزو مواردی است که مورد تاکید است و به تعبیر ابن سینا: زائر (کسی که زیارت می‌کند) از مَزور (کسی که زیارت می‌شود) کسب فیض و استفاده می‌کند.