بزرگنمايي:

ایران پرسمان - دنیای اقتصاد / متن پیش رو در دنیای اقتصاد منتشر شده و انتشار آن در آخرین خبر به معنای تایید تمام یا بخشی از آن نیست
سوزان رایس-نیویورک تایمز/ استفاده از چین به‌عنوان ابزار اصلی تبلیغات انتخابات ریاست جمهوری از سوی نامزدهای انتخابات، تاریخی طولانی دارد. در سال 1992 بیل کلینتون از جورج بوش به خاطر تعامل با نخست‌وزیر چین، کسی که به «قصاب پکن» معروف بود به شدت انتقاد کرد و در سال 2016 ترامپ در جریان مبارزات انتخاباتی ریاست جمهوری، از اینکه دولت اوباما و شخص هیلاری کلینتون به‌عنوان وزیر خارجه، اجازه داده بودند چین لطماتی به آمریکا وارد کند انتقاد کرد. امسال بهره‌برداری از چین برای پیروزی در انتخابات، به سطحی جدید می‌رسد، زیرا ترامپ قصد دارد از تنفر رای دهندگان از چین برای جلب آرای آنها در انتخابات بهره ببرد. ترامپ مایل است از موضوع ناکامی چین در مهار ویروس کرونا و تنش‌های موجود بین دو کشور حداکثر بهره‌برداری را بکند.
بازی با کارت چین
سوء‌مدیریت بحران همه‌گیری ویروس کرونا از سوی ترامپ سبب شده آمار مرگ و میر حاصل از این ویروس در آمریکا به بالاترین میزان در جهان برسد. همچنین میلیون‌ها نفر در این کشور در هفته‌های اخیر شغل خود را از دست داده‌اند. حالا جمهوری‌خواهان برای منحرف کردن توجهات از این واقعیت‌ها، گزینه بهتری جز بازی با کارت چین ندارند. جمهوری‌خواهان مشغول اجرای دستورالعمل 57 صفحه‌ای هستند که در آن توصیه شده رقبای ترامپ افرادی معرفی شوند که در قبال چین ملایمت به خرج می‌دهند. برای ترامپ، حمله به جو بایدن در حوزه چین، سه هدف را تامین می‌کند: کاهش آرای او در بین دموکرات‌های پوپولیست، منحرف کردن توجهات از سوء‌مدیریت خود در حوزه مقابله با ویروس کرونا و تبدیل ضعف خود در قبال چین به یک سلاح سیاسی.
تمایل شدید ترامپ به مقصر جلوه دادن دیگران به خاطر ناکامی‌های شخصی‌اش، یک ویژگی شخصیتی آشکار اوست. ترامپ در زمینه‌های مختلف پرونده‌ای مملو از اشتباه و ناکامی دارد و طبیعی است که از چنین پرونده‌ای بترسد. در ابتدا ترامپ برای حفظ توافق تجاری با چین که البته هیچ تغییری در رفتار غیرمنصفانه این کشور ایجاد نکرده، ریسک همه‌گیری ویروس کرونا را کوچک جلوه داد و از رئیس‌جمهوری چین ستایش کرد. در ماه‌های ژانویه و فوریه او 15 بار از عملکرد رئیس‌جمهوری چین در مقابله با ویروس کرونا تقدیر کرد و گفت: «آنها مشغول انجام کاری بسیار حرفه‌ای هستند.»
این درحالی است که مدارک بسیار معتبری درباره سوء‌مدیریت شیوع ویروس کرونا از سوی چین وجود دارد. ترامپ از ابتدای استقرار در کاخ سفید بارها از رئیس‌جمهوری چین تقدیر و اعلام کرده، احترام و دوستی‌اش با او نامحدود است و موضوع خطرناک‌تر این است که سیاست‌های ترامپ سبب تقویت چین با هزینه آمریکا شده است. در واقع این سیاست‌ها به چین فرصت و انگیزه داده با قدرت بیشتر در مسیر رسیدن به اهداف بین‌المللی خود حرکت کند. ترامپ با خروج از توافق هسته‌ای ایران و پیمان آب و هوایی پاریس سبب شده دوستان و دشمنان آمریکا درباره توانایی‌ها و انگیزه‌های این کشور دچار تردید شوند و مسیر برای جاه‌طلبی‌های چین هموار شود.
ترامپ حتی رفتار چین در قبال تظاهرکنندگان هوادار دموکراسی در هنگ‌کنگ را محکوم نکرده و درباره رفتار چین با رسانه‌های آمریکایی موضع‌گیری نکرده است. ترامپ با تضعیف سازمان ملل سبب شده یک خلأ بین‌المللی رهبری در جهان پدید آید که چین با سرعت در حال پر کردن آن است. برای مثال چین اعلام کرده 2 میلیارد دلار به کشورهای در حال توسعه برای مقابله با همه‌گیری ویروس کرونا کمک می‌کند و هر واکسنی را که برای این ویروس بسازد، در اختیار همه قرار می‌دهد. ترامپ اجازه داد چین از فشارها بر کره شمالی بکاهد و نتوانست جلوی توسعه‌طلبی‌های پکن در دریای چین جنوبی را بگیرد. ترامپ همچنان در حال اجرای برنامه‌های خود از جمله شانه خالی کردن از اشتباهات و مقصر جلوه دادن دیگران برای رفتارهای غلط خود است.
سیاست کنونی ترامپ حاصل تمایل شدید او به انجام هر کاری برای پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری ماه نوامبر است. اما در شرایط حاضر بازی با کارت چین با آنکه یک استراتژی جا افتاده است. اما خطراتی در پی دارد. این سیاست به احساسات ضد آسیایی در داخل آمریکا و احساسات ضد آمریکایی در خارج دامن می‌زند و سبب می‌شود حاکمیت دشوار شود. همچنین احتمال شروع یک جنگ سرد پرهزینه یا حتی رویدادی بدتر از آن را بالا می‌برد.