بزرگنمايي:

ایران پرسمان - آرمان ملی / « ایران؛ کنیا و سریلانکا نیست » عنوان سخن روز در روزنامه آرمان ملّی به قلم فریدون مجلسی است که می‌توانید آن را در ادامه بخوانید:
چین بزرگ‌ترین قدرت تجاری جهان است و دومین قدرت اقتصادی بین کشورهای جهان است. بنابراین انعقاد قرارداد 25ساله تجاری میان ایران و چین درحالی‌که با بزرگ‌ترین اقتصاد جهان و اروپا ارتباطی ندارد می‌تواند بسیار مفید باشد. از سوی دیگر، چین همکاری بازرگانی با ایران داشته است و جز مشتریان نفتی ثابت ایران بوده است. تردیدی نیست که تجارت با ایران را انجام می‌دهند. اگر چینی‌ها در این قرارداد انصاف را رعایت کنند می‌تواند این یک قرارداد خوب برای ایران باشد. البته باید گفت که زمانی می‌توان از مفید بودن یک تجارت صحبت کرد که یک نمونه مقایسه‌ای در کنار آن داشته باشید اما در حال حاضر هیچ کشوری توان چنین تعامل و سرمایه‌گذاری‌ای را در ایران ندارد، بنابراین باید دید که آیا چین از این وضعیت بدون رقیب سودجویی می‌کند و یا انصاف را در راس امور قرار می‌دهد. مشکل ایران این نیست که چرا با چین همکاری و قرارداد تجاری امضا می‌کند. مشکل اینجا است که سایر کشورها نمی‌توانند با ایران مراوده داشته باشند و تنها گزینه برای کشورمان در حال حاضر چین است. برخی نیز در کمال بی‌انصافی اعلام می‌کنند که چرا ایران فرصت را از دست داده و چین سرمایه‌گذاری خود را به پاکستان و گوادر برده است و حالا که موقعیت برای همکاری تجاری ایران و چین فراهم شده باز هم انتقاد و اعلام نگرانی می‌کنند. در ورای این اظهارنظرهای ناسنجیده، صرفا باید به نحوی مراوده کرد که منفعت ایران نیز به‌صورت کامل حفظ شود. چینی‌ها به این علت امروز مورد انتقاد قرار می‌گیرند که در چند نقطه جهان از جمله سریلانکا، کنیا و پاکستان بنادر و مراکز تجاری بزرگی تاسیس و سرمایه‌گذاری کرده‌اند اما کشور مبدا نتوانسته است به تعهدات خود پایبند باشد و چین در قبال مطالباتی که داشته امتیازاتی از کشور مبدا گرفته است. برخی می‌ترسند این اتفاق در ایران نیز تکرار شود. در صورتی که ایران وضعیت بهتری نسبت به این کشورها دارد و در چنین موقعیتی گرفتار نمی‌شود و حتی اگر نتواند هزینه‌های سرمایه‌گذاری را تسویه کند راه‌های مبادله‌ای زیاد دیگری با یکدیگر دارند که هیچ‌گاه کار به آنجا کشیده نشود. ایران، کنیا و سریلانکا نیست و چنین اتفاقی قطعا رقم نخواهد خورد. ایران به‌خوبی می‌داند چگونه با چین مراوده داشته باشد تا گرفتار نشود. بنابراین به عقیده من این نگرانی اصلا وجود ندارد و اگر انصاف رعایت شود این همکاری می‌تواند مثبت و مفید نیز باشد.