بزرگنمايي:

ایران پرسمان - شرق / متن پیش رو در شرق منتشر شده و انتشار آن به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست
‌پرسپولیس، صدرنشین این روزهای لیگ برتر ایران در شرایطی مهیا می‌شود تا فرداشب در ادامه رقابت‌های داخلی به مصاف ماشین‌سازی در تبریز برود که همچنان مشکلات مالی و مدیریتی آن را آزار می‌دهد؛ اختلاف با کارگزار و گلایه‌های تازه یحیی گل‌محمدی هم به این حواشی دامن زده تا تیمی که در آستانه چهارمین قهرمانی پی‌درپی خود در فوتبال ایران است، دست‌کم بیرون از مستطیل سبز، تفاوتی با دیگر تیم‌های بحران‌زده لیگ نداشته باشد.
به غیر از موضوعاتی که مربوط به مشکلات مالی و مدیریتی است، اقدام اخیر مسئولان این باشگاه در دیدار خانگی‌شان برابر شاهین بوشهر هم همچنان بحث‌برانگیز است. ماجرا مربوط به بازی‌های هفته بیست‌وسوم است که شنبه همین هفته برگزار شد و پرسپولیس در ورزشگاه آزادی از تیم شاهین بوشهر میزبانی کرد. این باشگاه در روزهایی که به دلیل شیوع ویروس کرونا، تماشاگرانش را روی سکو از دست داده، در اقدامی جذاب با ماکت هواداران یا همان کارتن‌پلاست‌هایی که تصویر هواداران این باشگاه رویش چسبانده شده بود، بخش‌هایی از سکوی ورزشگاه آزادی را مزین کرد؛ اقدامی که اگرچه برای اولین بار در ایران یک باشگاه انجام می‌داد؛ ولی طرحی تقلیدی از باشگاه بوروسیا مونشن‌گلادباخ آلمان بود. البته فقط ایده، از آن باشگاه آلمانی کپی‌برداری شده بود و در عمل و اجرا، اتفاقی رخ داد که بخش زیادی از هواداران فوتبال را ناراحت کرد: موضوع از این قرار بود که باشگاه پرسپولیس فقط تصویر هواداران «مرد» را برای انتشار انتخاب کرده بود و به زنان و دخترانی که می‌خواستند به‌نوعی هواداری‌شان از این باشگاه را ثابت کنند، حتی اجازه نداد تا در این طرح جایی داشته باشند.
یک آگهی کاملا مردانه!
پیش از اینکه پرسپولیس برای اولین بار بعد از کرونا در ورزشگاه آزادی میزبان یکی از رقابت‌های لیگ شود، آگهی‌ای در شبکه‌های مجازی دست به دست شد مبنی بر اینکه هوادارانی که می‌خواهند عکس چهره‌شان روی ماکت هواداری این باشگاه در دیدار برابر شاهین چسبانده و در ورزشگاه نصب شود، اقدام کنند؛ البته منظور از هواداران، فقط مردان بودند؛ چون برای ثبت‌نام در این طرح گزینه‌ای برای زنان نبود که بخواهند دست‌کم به صورت مجازی روی سکوهای ورزشگاه بنشینند. این اقدام از همان ساعت‌های اولیه با اعتراض هزاران زن و دختر پرسپولیسی روبه‌رو شد که اعتقاد داشتند دوباره و چندباره در حق‌شان تبعیض صورت گرفته و نباید باشگاهی که پسوند فرهنگی دارد، چنین اقدامی می‌کرد؛ اما ماجرا برای مسئولان باشگاه ساده‌تر از این حرف‌ها بود؛ آنها می‌خواستند از این طریق به‌نوعی درآمدزایی کنند و شاید حوصله دردسر و گرفتن مجوز و این قبیل کارها را نداشتند! طبق قرار، ابتدا صحبت بر سر این بود که هر هواداری با پرداخت هزینه 50 هزار تومان تصویرش را روی این کارتن‌پلاست‌ها ببیند؛ ولی بعد با اعتراض به رقم مذکور، این رقم 20 هزار تومان کاهش پیدا کرد تا دست آخر با پرداخت 30 هزار تومان، هواداران به هدفی که در سر دارند، برسند. اگرچه تصور می‌شد استقبال از این طرح زیاد باشد؛ ولی نهایتا 500 نفر از طرح یادشده استقبال کردند.
مسئولیت با باشگاه بود؟
با نهایی‌شدن آن طرح، صدای اعتراض دختران علاقه‌مند به فوتبال در ایران بلندتر از قبل شد؛ آنها که به دلیل قوانین عجیب و غریب وضع‌شده در ایران نمی‌توانند در بازی‌های باشگاهی به ورزشگاه بروند و تیم‌های محبوب‌شان را تشویق کنند، قصد داشتند از این طریق هم حمایت‌شان از باشگاه را نشان دهند و هم به‌نوعی اعتراضی به تبعیض به‌وجود‌آمده از این نظر داشته باشند. البته زنان در فوتبال ملی هم چندان آزادانه نمی‌توانند به ورزشگاه بروند؛ تنها یک بار بعد از قریب به 40 سال زنان ایرانی توانسته‌اند با تهیه بلیت آن هم به صورت محدود راهی ورزشگاه آزادی شوند و بازی فوتبال ایران و کامبوج را از نزدیک ببینند. پس از آن و با وجود هشدارهای زیاد فیفا، هرگز مقدمات حضور زنان در ورزشگاه برای بازی‌های باشگاهی فراهم نشد.
با‌این‌حال، در اقدام اخیر به نظر می‌رسد نه‌تنها حضور فیزیکی زنان علاقه‌مند به فوتبال؛ بلکه حضور مجازی آنها هم مسئولان را می‌ترساند! این موضوع را می‌شود به‌خوبی از اقدام اخیر باشگاه پرسپولیس پی برد. یکی از مسئولان این باشگاه در‌این‌باره می‌گوید: «راستش را بخواهید، متوجه اعتراض‌ها و ناراحتی زنان هوادار باشگاه شده‌ایم. مسئولان می‌خواستند برای ثبت تصویر زنان روی کارتن‌پلاست‌ها مجوز لازم را از نهادهای بالاتر بگیرند که موفق به این امر نشدند. البته این را هم باید بگویم که این اقدام دیر صورت گرفت؛ وگرنه شاید می‌شد تصویر زنان را هم در بازی برابر شاهین در ورزشگاه داشته باشیم».‌ نکته عجیبی که باید به آن به طور خاص‌تر نگاه شود، نوع نگاه مسئولان ورزش ایران به مقوله ورود زنان به ورزشگاه است؛ آنها که می‌دانند فعلا برای ورود زنان به ورزشگاه برای بازی‌های لیگ نمی‌شود کاری کرد؛ ولی آیا دیگر برای چسباندن عکس آنها روی یک تکه کاغذ هم نیاز به مجوز از نهادهای بالاتر است؟! یعنی حضور مجازی زنان در ورزشگاه‌های ایران هم به همان اندازه برای مسئولان ورزش ایران ترسناک شده است؟ چطور است که برای بازی ایران – کامبوج، جایگاه، ورودی و بسیاری مسائل را از جایگاه‌های مردان جدا کردند؛ ولی دست‌کم (نه اینکه کار درستی باشد) برای کارتن‌پلاست‌های‌شان چنین کاری نکردند؟ اصولا سؤال مهم‌تر اینکه چرا باشگاه پرسپولیس، اگر واقعا چنین نیتی داشت، زودتر از موعد اقدام نکرد تا بعدا نگران تنگی وقت برای گرفتن مجوز در این پرونده نباشد؟ بحثی که البته نیاز به واکاوی بیشتر دارد، این است که آیا مسئولان باشگاه پرسپولیس به‌تنهایی مسئول اجرای چنین طرحی بوده‌اند؟ ظاهر امر نشان می‌دهد کانون هواداران باشگاه چنین طرحی را پیش برده؛ ولی از قرار کارگزار و از طرف دیگر مسئول تبلیغات محیطی لیگ هم در این پرونده دخیل بوده است. پرونده‌ای که دست‌کم، نمره مقبولی به مسئولان باشگاه پرسپولیس نداد. اتفاقی که می‌توانست یک حرکت رو به جلو در ارج‌نهادن به حقوق زنان علاقه‌مند به فوتبال باشد، تبدیل به نقطه تاریک دیگری در این زمینه شد تا دوباره در فضای مجازی بحث داغی صورت بگیرد؛ بحثی که شاید بشود با همین شوخی تلخ مطرح‌شده آن را تمام و کمال دریافت؛ یکی از کاربران درباره اقدام باشگاه پرسپولیس مبنی بر مردانه‌کردن کارتن‌پلاست‌ها می‌نویسد: «از این واهمه دارند که کارتن‌ها به هم بخورند و منقلب شوند!».