بزرگنمايي:

ایران پرسمان - روزیاتو / کار با استفاده از روشنایی چراغ های نفت سوز انجام شد، روی یک میز کوچک آشپزخانه در شمال لندن. ماه های اول سال 1934، شبی از پی شب دیگر، سروان فرد هیل و دختر سیزده ساله اش هیزل زیر نور چراغ های نفتی، به بررسی الگوریتم ها و نمودارهای پیچیده پرداختند. کار بسیار خسته کننده و بی نتیجه ای بود اما هر دوی آن ها می دانستند که وظیفه ای بسیار مهم و حیاتی دارند. پیروزی نیروی هوایی سلطنتی بریتانیا در نبرد موسوم به نبرد بریتانیا در بحبوحه جنگ جهانی دوم به موفقیت ارزیابی ها و برآوردهای این پدر و دختر وابسته بود، نبردی که پیروزی در آن برای بریتانیا، مسیر جنگ جهانی دوم را تغییر داد.
این پدر و دختر بعد از روزها و شب ها کار دریافتند که هواپیماهای جنگی تازه ساخته شده توسط دولت بریتانیا باید نه با 4 بلکه با 8 مسلسل بسیار قدرتمند مجهز شود، ایده ای که در آن دوران بسیار نامتعارف و غیرممکن به نظر می رسید. اما هیل ها به این باور رسیده بودند که هواپیماهای نسل جدید اسیت فایر و هوریکین با 8 مسلسل از قدرت آتش کافی برای ساقط کردن هواپیماهای جنگی دشمن برخوردار خواهند بود. سروان هیل که یک افسر تحصیل کرده در وزارت جنگ هوایی بریتانیا بود که افسران مافوق خود را نسبت به اهمیت یافته های خود و دخترش متقاعد ساخته بود و 6 سال بعد، در سال 1940، محاسبات آن ها در یک نبرد 4 ماهه در طول جنگ جهانی دوم و در برابر نیروی هوایی بسیار ترسناک آلمان نازی (لوفت وافه) که مهم ترین نبرد نظامی تمام دوران لقب گرفته بود مورد امتحان قرار گرفت.
استفن بانگی، تاریخ نگار نظامی در این باره می گوید :«بدون پیروزی در نبرد بریتانیا، تقریباً به طور قطع ما توسط آلمان مورد حمله [زمینی] قرار می گرفتیم». به گفته وی، بدون اصرارها و تلاش های هیل نتیجه این نبرد چیزی بسیار متفاوت می بود. با این وجود تاکنون داستان دختر مدرسه ای که به پیروزی در نبرد بریتانیا کمک بسیار بزرگی کرد ناگفته باقی مانده است. تنها جایی که به کمک های این دختر 13 ساله اشاره شده کتاب خاطرات پدرش است. اکنون 80 سال پس از نبرد بریتانیا و 10 سال بعد از مرگ این زن 90 ساله دارای 4 پسر، نیروی هوایی سلطنتی بریتانیا به طور علنی به مشارکت قهرمانانه هیزل برای اولین بار اعتراف کرده و در یک مستند که از بی بی سی پخش شده از این دختر مدرسه ای با عنوان الگو و اسطوره یاد شده است.
در جولای 1940، توازن در جهان آزاد در شرایط بحرانی قرار داشت زمانی که خلبانان نیروی هوایی بریتانیا در مقابل حملات مرگبار نیروی هوایی آلمان مقاومت می کردند. آن ها از نظر تعداد و با نسبت سه به یک در موقعیتی ضعیف تر از دشمن قرار داشتند و پیروزی آن ها تنها در گرو مهارت و شجاعتشان بود، در حالی که برخی از این خلبانان به تازگی نوجوانی را پشت سر گذاشته بودند. اما این مردان جوان یک مزیت نسبت به طرف مقابل داشتند و آن مدرن ترین نسل هواپیماهای جهان بود، یعنی اسپیت فایر و هوریکین. اینکه این هواپیماهای جنگی دارای 8 مسلسل بودند به لطف تلاش های سروان هیل و دخترش بود.
نیروی هوایی بریتانیا برای مدت زمان طولانی بر این باور بود که نمی توان بیش از 4 مسلسل در هواپیماهای جنگی به کار گرفت و استفاده از مسلسل های بیشتر آن ها را کند ساخته و مانور دادنشان را سخت تر می سازد که در نهایت آن ها را به اهدافی ساده برای هواپیماهای دشمن تبدیل می کند. با این وجود اسناد هیل نشان داد که استفاده از 8 مسلسل موثر خواهد بود و وی برای انجام محاسبات از دختر سیزده ساله اش که تنها فرزند او نیز بود و رابطه ای نزدیک با پدرش داشت کمک گرفت، دختری که نشان داد استعداد ریاضی بسیار بالایی دارد. پسر ارشد او رابین، 69 ساله، درباره مادرش چنین می گوید :«مادرم کمی خوانش پریشی داشت و در تلفظ کردن بسیار مشکل داشت. از آنجا که او به وضوح بسیار باهوش بود مشکل خوانش پریشی برایش دردسرساز شده بود. اما وقتی که پای ریاضی به میان می آمد او هیچ یک از این مشکلات را نداشت و به همین دلیل بود که ریاضی بسیار مورد علاقه او بود».
این پدر و دختر با استفاده از ابزارهای محاسباتی اولیه که می توان آن ها را اولین نمونه های کامپیوترهای امروزی نامید به این نتیجه رسیدند که هواپیماهای اسپیت فایر در هر مسلسل خود به شلیک 1,000 گلوله در دقیقه نیاز دارند. همچنین بر اساس محاسبات این دو، بهترین فاصله اسپیت فایرها (با حداکثر سرعت 350 مایل بر ساعت) از هواپیماهای دشمن باید 755 فوت باشد تا بتوانند آن ها را ساقط کنند. سرعت اسپیت فایرهای جدید نیروی هوایی بریتانیا در آن زمان از هر هواپیمای جنگی دیگری بیشتر بود. نتایج محاسبات آن ها در جولای 1934 منتشر شده و مقامات نیروی هوایی بریتانیا را شگفت زده کرد.
بیشتر افسران ارشد نیروی هوایی بریتانیا در آن زمان بازماندگان جنگ جهانی اول بودند و تجربه پرواز با هواپیماهای یک یا دو مسلسل را داشتند. در نهایت اما این ایده با شروع جنگ جهانی دوم به کار گرفته شد. بدنبال بمباران های سنگین نیروی هوایی آلمان در جولای 1940، که با ساقط شدن بیش از 1000 هواپیمای جنگی بریتانیا همراه بود، ایده هیل و دخترش در ساخت هواپیماهای جدید به کار گرفته شده و بدین ترتیب بود که در مقابل هر هواپیمای بریتانیایی، دو هواپیمای آلمانی ساقط می شد.
در این میان بسیاری از بمب افکن های آلمانی اگر چه مورد اصابت صدها گلوله قرار می گرفتند اما آسیب وارده برای ساقط کردن آن ها کافی نبود. به عبارت دیگر با کمی تغییر در محاسبات و تعداد متفاوتی در مسلسل ها، نتیجه کاملاً متفاوتی به دست می آمد. هیزل بعد از پایان مدرسه به کالج پرستاری لندن رفته و بعد از فارغ التحصیلی در سال 1934، به بخش درمانی نیروی هوایی سلطنتی پیوست. او پس از پایان جنگ با یکی از سربازانی که مداوا کرده بود ازدواج کرد.