ایران پرسمان - باشگاه خبرنگاران / برخی از نقاط مهم گردشگری به دلایلی چون بی‌دقتی انسان‌ها و تغییر اوضاع از نقشه جهان حذف شده‌اند و متأسفانه هرگز نمی‌توانیم از آن‌ها بازدید کنیم. ما در این گزارش نگاهی اجمالی به برخی شگفتی‌های جهان گمشده می‌اندازیم.
درخت واوونا در پارک ملی یوسمیتیت کالیفرنیا
در سال 1881، یک تونل از درخت سلولی واوونا در ماریپوسا گرو واقع در پارک ملی یوسمیتیت ساخته شد. درخت واوونای پارک ملی یوسمیتیت در اواخر دهه 1910 در بین گردشگران محبوب بود؛ حتی تئودور روزولت نیز در سال 1903 از این درخت بازدید کرد.
درخت واوونای پارک ملی یوسمیتیت در طول زمستان سخت سال 1969 به دلیل بارش سنگین برف به زمین سقوط کرد. احتمالا تضعیف این درخت به دلیل وجود تونل نیز، عامل مهمی در سقوط آن بوده است.

بودای بامیان در بامیان افغانستان
دو مجسمه بودا که جزو بلندترین مجسمه‌های بودای جهان بودند، زمانی از میان یکی از صخره‌های ماسه‌سنگی بامیان به گردشگران نگاه می‌کردند. آن‌ها در قرن ششم حک شده بودند و بلندترینشان 180 پا معادل 55 متر ارتفاع داشت. این مجسمه‌ها در سال 2001 توسط طالبان از بین رفتند.
امروزه جای مجسمه‌های بودای بامیان در دل صخره خالی مانده است و دره‌ای که مجسمه‌ها در آن قرار گرفته بودند، در سال 2003 به عنوان میراث جهانی یونسکو نشانه‌گذاری شد. پس از تخریب مجسمه‌های بودای بامیان بحث‌ زیادی درباره بازسازی این آثار مطرح شد.

پنجره لاجوردی در منطقه مالت
ممکن است پنجره لاجوردی مالت را بشناسید؛ زیرا به دفعات در دنیای مجازی به نمایش گذاشته شده است. طاق پنجره لاجوردی با فروپاشی یک غار ساحلی احتمالاً در قرن 19 شکل گرفت و مکانی محبوب برای انداختن عکس بود.
پس از وقوع طوفان‌های سنگین مارس 2017 در مجمع‌الجزایر مالت، خبر تخریب پنجره لاجوردی منتشر شد؛ اما این به معنای کاهش گردشگران منطقه‌ای که طاق در آن قرار داشت نیست؛ هم‌اکنون علاقه مندان به غواصی برای دیدن باقیمانده پنجره لاجوردی به آن منطقه سفر می‌کنند.

سازه داکبیل راک در اورگان ایالت متحده آمریکا
همان طور که حدس زده اید، این سازه به خاطر شباهتش به سر اردک با نام داکبیل راک شناخته می‌شود. این سازه سنگی 2 متری که قدمتش به بیش از هزاره‌ها برمی‌گردد، هر گردشگر بین‌المللی صاحب دوربین را یک بار به سمت منطقه طبیعی کیپ کیواندا کشانده است.

تراس‌های صورتی و سفید در دریاچه روتوماهانا در نیوزیلند
این استخر‌های شگفت‌انگیز و طبیعی که دارای آبشار‌های طبیعی بودند، در اواسط قرن نوزدهم نظر گردشگران سراسر جهان را به خود جلب می کردند. تراس‌های صورتی و سفید که در آن زمان هشتمین شگفتی جهان به حساب می‌آمدند، با فوران کوه تاراورا در سال 1886 از بین رفتند.
هم‌اکنون شکوه و عظمت آن‌ها فقط در تعداد کمی از نقاشی‌ها مانند این تصویر که به قلم جارلز بلومفیلد هنرمند انگلیسی کشیده شده است، دیده می‌شود.

امروز دریاچه روتوماهانا همچون گذشته یک منظره زیبا است و اگرچه مکان دقیق تراس‌های صورتی و سفید مشخص نیست، اما محققان با مطالعه خاطرات فردیناند فون هوچستر زمین‌شناس، سعی می‌کنند تراس‌ها را با دقت مشخص و خاک برداری کنند. این به آن معنا است که محققان می‌توانند در آینده تراس‌های صورتی و سفید را ترمیم کنند.
یخچال‌های طبیعی چاکالتایا در بولیوی
اسکی‌بازان شجاع آرزو می‌کردند صعود به کوه چاکالتایا مرتفع‌ترین پیست اسکی جهان را در کارنامه حرفه‌ای خود ثبت کنند. کارشناسان در سال 1998 پیش بینی کردند که یخچال‌های طبیعی چاکالتایا تا سال 2015 زنده بمانند، اما این یخچال‌ها به دلیل تغییرات آب‌و هوایی 6 سال زودتر از آنچه پیش بینی شده بود، ذوب شدند.
امروز چاکالتایا بسیار بی‌ثمر است؛ اما با وجود فقدان پیست اسکی، هنوز هم برای کوهنوردانی که می‌خواهند خود را به چالش بکشند، مکانی محبوب به حساب می‌آید.

Vidámpark در بوداپست مجارستان
اگرچه ممکن است معماری خیره‌کننده و زیبایی نداشته باشد، اما این پارک تفریحی سابق نهادی برای پیاده‌روی مهیج بود. این جاذبه چندین مسیر تاریخی سواری داشت و با یک غلتک چوبی ساخته شده در سال 1922 و یک چرخ و فلک ساخته شده در سال 1906 به بازدیدکنندگانش خدمات ارائه می‌داد.
متأسفانه این پارک در سال 2013 پس از چندین سال به دلیل کاهش تعداد بازدیدکنندگان تعطیل شد.

آبشار گوآرا در پاراگوئه
سی و هشت سال پیش، یکی از زیباترین آبشار‌های جهان در مرز بین پاراگوئه و برزیل قرار داشت. این شگفتی طبیعی که از 18 آبشار به هم پیوسته با ارتفاعی بالغ بر 130 فوت معادل 40 متر تشکیل شده بود، گردشگرانی از سراسر جهان را به سمت خود می‌کشید و آن‌ها را با قدرت و زیبایی بی‌نظیر مسحور خود می‌کرد.
آبشار گوآرا در اکتبر 1982 قربانی یک پروژه عظیم مهندسی شد. در نتیجه این پروژه سدی ساخته شد که امروزه 75 درصد برق مصرفی پاراگوئه و 25 درصد برق مصرفی برزیل را تأمین می‌کند.

وست پیر در برایتون انگلیس
امروز کاخ پیر برایتون یکی از جذابیت‌های محبوب این شهر ساحلی است، اما در امتداد ساحل بقایای اسکله قدیمی دیده می‌شود. اسکله وست پیر در سال 1866 افتتاح شد، این اسکله در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم بسیار محبوب بود.
اسکله وست پیر در دهه 1960 دچار افت اقتصادی شد و در سال 1975 به دلیل بی‌نظمی سقوط کرد. این اسکله در سال 2002 به دلیل وقوع طوفان تا اندازه‌ای تخریب شد و در سال 2003 به صورت مشکوک آتش گرفت.
هم‌اکنون اگرچه اسکله تخریب شده است، اما منظره آن همچنان برای عکاسان جذاب است.

برج چینی در نانجینگ چین
شاید از نظر شما ساخت یک برج با ارتفاع 260 فوت معادل 79 متر با استفاده از قطعات ظروف چینی ایده هوشمندانه‌ای نباشد، اما حتما از وجود یک برج چینی در نانجینگ چین تعجب می‌کنید. برج چینی از قرن چهاردهم تا نوزدهم برپا بود و در نهایت توسط شورشیان نابود شد.
برج چینی که در سال 2015 در قالب ساخت و ساز مدرن با استفاده از فولاد و شیشه متولد شد، در زمان برپایی‌اش یک شیوه سنتی را به نمایش گذاشت. این برج آراسته به تصاویر رنگارنگ بودایی بود و شب‌ها با فانوس روشن می‌شد.

تئاتر هیپودروم در شهر نیویورک، ایالات متحده آمریکا
اگر 100 سال پیش به نیویورک رفته بودید با دیدن تئاتر هیپودروم شگفت زده می‌شدید. این سالن تئاتر با 5697 صندلی گویای نگرش دو کار آفرین به نام‌های فردریک تامپسون و المر اسکپیو دندی به دنیای هنر بود. مشتریان تئاتر هیپودروم آثار نمایشی جدید متوسط را با قیمت بلیط ارزان‌تر می‌دیدند. تئاتر هیپودروم آثار نمایشی جدید را در دسترس همه قرار می‌داد.
همان طور که هر بنای بزرگی در طول تاریخ تحت شرایط مختلف متحول شده است، تئاتر هیپودروم نیز در دام هزینه‌های بالای نگهداری افتاد. اگرچه در دست صاحبان بی شماری بود اما سرانجام در آگوست 1939 بسته شد و در همان سال تخریب شد.
تئاتر هیپودروم در دهه 1960 با یک پارکینگ و یک ساختمان اداری جایگزین شد. این پارکینگ و ساختمان اداری تا حالا باقی مانده اند.

پل قفل‌های عشق در پاریس فرانسه
این رسم عجب وغریب باعث شده است که گردشگران در حال قفل زدن به شهر عشق باشند تا با امضا کردن نام خود و نام شریک زندگیشان روی قفل‌ها و وصل کردن آن‌ها به یکی از پل‌های رودخانه‌ سن ابراز علاقه خود را اعلام کنند. این عمل چنان رایج شد که در یک نقطه از پل یک میلیون قفل با وزنی حدود 45 تن وصل شده بود، اما در یک اتفاق نادر بخشی از حصار پل در سال 2014 به دلیل وزن نماد‌های عشق جاودانه شکسته شد. در سال2015 قفل‌های عشق را با پانل‌های پلاستیکی جایگزین کردند و اکنون پانل‌های شیشه‌ای جایگزین این قفل‌ها شده اند. عده‌ای مصمم به ادامه نصب قفل‌های عشق روی پل معروف هستند و برخی از آن‌ها قفل هایشان را روی یک پل دیگر نصب کردند.

پالمیرا در حمص سوریه
این شهر باستانی که در هزاره سوم قبل از میلاد ساخته شد، ترکیبی از معماری یونان- رومی، فارسی و عربی است. این میراث جهانی یونسکو شامل ویرانه‌های معبد بل، کلنز بزرگ، دروازه دمشق و یک سالن آمفی تئاتر رومی است؛ اما تراژدی در سال 2015رخ داد. در این سال داعش سایت تاریخی پالمیرا را نابود کرد.
بین سالهای2015و2017، ستیزه جویان بخش‌هایی از شهر باستانی پالمیرا از جمله معبد بل و قوس پیروزی را ویران و منفجر کردند. این سایت تاریخی اگرچه دیگر ویژگی‌های اصلی خود را ندارد، اما در حال بازسازی است.

ایستگاه پن در شهر نیویورک ایالات متحده آمریکا
ایستگاه پن سابق در سال 1910 افتتاح شد و چشم انداز جالبی بود. این ایستگاه به سبک بیوکس آرتز طراحی شده و دارای گرانیت صورتی، پنجره‌های شیشه‌ای طاق، ستون‌های سنگی غول پیکر و طاق‌هاست. متاسفانه نگهداری از ایستگاه پن نیز همچون نگهداری از بسیاری از ساختمان‌های بزرگ هزینه زیادی داشت. ایستگاه در سال 1962 به رغم واکنش شدید بسیاری از اهالی شهر نیویورک تخریب شد. ایستگاه پن امروزی شبکه زیرزمینی کوچکی است؛ البته اندازه متوسط این ایستگاه به معنای کاهش افرادی که در آن تردد می‌کنند، نیست. در نتیجه برنامه‌هایی برای گسترش ایستگاه در نظر گرفته شده است.

کاخ اپرای سلطنتی در والتا مالت
هنگامی که کاخ اپرای سلطنتی والتا مالت در دهه 1860 ساخته شد، این بنا یک جواهر نئوکلاسیک بود که با نام‌های مالتیایی و هنرمندان بین‌المللی و کار‌های روزآمد بر سر زبان‌ها افتاد، اما متأسفانه عمر آن کوتاه بود. کاخ اپرای سلطنتی والتا در دهه 1870، آتش گرفت و فضای داخلی آن به شدت خراب شد. اندکی پس از آن خانه اپرا بازسازی شد. البته این خانه موسیقی در بمباران‌های جنگ جهانی دوم برای بار دوم تخریب شد و این بار ساختمان ویرانه ماند و مدت طولانی خالی بود تا اینکه رنزو پیانو معمار ایتالیایی تئاتر ویران شده را به عنوان یک مکان اجرا در فضای باز احیا کرد. اکنون یک بار دیگر عاشقان موسیقی می‌توانند صدای ستون‌های موسیقی جاز، اپرا و موارد دیگر را از داخل ستون‌های باقی مانده کاخ بشنوند.

کاخ کریستال در لندن انگلیس
این کاخ هنگامی که یک شاهکار ویکتوریایی بود، نظر همگان را جلب می‌کرد. این ساختار شیشه‌ای و فولادی چشمگیر در سال 1851 در هاید پارک لندن ساخته شد. البته بعد‌ها به جایی در جنوب پایتخت انگلیس منتقل شد و برای مدت 82 سال در آنجا ماند.کاخ کریستال در سال 1936 به طرز غم‌انگیزی فرو ریخت. هنوز مشخص نیست که بنای این کاخ چگونه آتش گرفت. در حال حاضر بقایای کاخ کریستال دیده و محوطه اطراف آن با نام پارک کاخ کریستال شناخته می‌شود.

حمام‌های ساترو در سانفرانسیسکو ایالات متحده آمریکا
اگر از سان فرانسیسکو تصویری داشته باشید، ممکن است جاذبه‌هایی مانند پل گلدن گیت، جزیره آلکاتراز یا خیابان لومبارد به ذهنتان خطور کنند؛ اما آیا می‌دانید این شهر زمانی بزرگترین حمام‌های سرپوشیده جهان را در خود جای داده بود؟
مجموعه چشمگیر حمام‌های سرپوشیده سان فرانسیسکو شامل شش استخر آب شور و یک استخر آب شیرین با ظرفیت 10 هزار نفر بود.
حمام‌های ساترو با بروز مشکلات مالی در سال 1966بسته شدند و در ژوئن همان سال آتش گرفتند. اکنون فقط پایه‌های حمام‌های ساترو برای یادآوری جاذبه‌های ویکتوریایی باقی مانده اند.