بزرگنمايي:

ایران پرسمان - ایرنا / گاردین در مطلبی نوشت «جو بایدن» نامزد حزب دموکرات انتخابات ریاست جمهوری در حال تکرار همان اشتباهاتی است که در سال 2016 منجر به شکست «هیلاری کلینتون» نامزد هم حزبی وی در مقابل «دونالد ترامپ» شد.
به گزارش گاردین، «جو بایدن» نامزد حزب دموکرات انتخابات ریاست جمهوری، مبارزات انتخاباتی خود را بر "بازگرداندن" رأی طبقه کارگر سفیدپوست در ایالت‌های دارای آرای در نوسان «غرب میانه» مانند میشیگان و ویسکانسین متمرکز کرده است. اما او اشتباه می‌کند. 
در ادامه مطلب درج شده در این روزنامه انگلیسی آمده است: بایدن و مشاورانش به وضوح معتقد هستند که هیلاری کلینتون در سال 2016 شکست خورد زیرا رای طبقه کارگر این ایالت‌های در نوسان از باراک اوبامای دموکرات در سال 2012 به ترامپ جمهوری خواه در 2016 تغییر کرد. اما این راهبرد مبارزات انتخاباتی بایدن یک مشکل اساسی دارد و آن اینکه تقریبا به طور کامل طبقه کارگر سیاه پوست را نادیده گرفته است.
به نوشته این رسانه انگلیسی، بایدن باید بداند که اگر ترامپ توانست در سال 2016 در دو ایالت ویسکانسین و میشیگان (دو ایالت از سه ایالت دارای آرای در نوسان) پیروز شود به این دلیل بود که رای دهندگان طرفدار حزب دموکرات کمتر در انتخابات شرکت کردند. 
به عبارتی رای دهندگان سفیدپوست ایالت ویسکانسین در سال 2016 یک درصد کاهش حضور داشتند که این برابر بود با رقم 100 هزار نفری. اما کاهش میزان مشارکت رای دهندگان سیاه پوست در این ایالت‌ها چشمگیرتر از سفیدپوستان بود. به گونه‌ای که در سابقه ثبت شده ویسکانسین بی‌سابقه است. در حالی که در سال 2012 و زمان کاندیداتوری باراک اوباما، 79 درصد از رای دهندگان سیاه پوست در انتخابات شرکت کردند، در سال 2016 تنها 47 درصد این افراد رای دادند که این برابر است با کمتر از نیمی از رای دهندگان واجد شرایط. 
اما حالا بایدن به جای تلاش برای به دست آوردن رای شمار زیادی از سیاه پوستان که در سال 2016 شرکت نکردند، بر تعداد اندکی از سفیدپوستان که در آن سال در خانه ماندند، متمرکز شده است. این در حالی است که وسواس دموکرات‌ها برای "بازگرداندن" آرای طبقه کارگر سفیدپوست در روستاها و حومه شهرها به سوی نامزد حزب دموکرات بیشتر نمادین است تا استراتژیک و این رویکرد ریشه در یک الگو قدیمی و اشتباه دارد که طبقه کارگر (متشکل از کارگران سفیدپوست و سیاه پوست) را با کارگران سفید پوست یکی می‌داند. 
وسواس بایدن بر روی طبقه کارگر سفیدپوست، باعث شده که بیش از نیمی از مردان سیاه پوست کارگر (که جمعیتشان بیش از دوبرابر کارگران سفید پوست است) در صنایع سنگین میلواکی (یکی از شهرهای ایالت ویسکانسین) نادیده گرفته شوند و این یعنی بایدن صنعت زدایی که به کارگران سیاه پوست بیش از هر قشر دیگری صدمه می‌زند را نادیده می‌گیرد و نسبت به خانوارهای سیاه پوست و آسیایی در سراسر کشور که بیش از هر جامعه دیگری در سراسر آمریکا بیشترین آسیب را از رکود بزرگ اقتصادی ناشی از شیوع ویروس کرونا دیده‌اند، بی‌اهمیت است. اما نادیده انگاری بایدن بر نحوه رای گیری آن‌ها تأثیر می‌گذارد و این جامعه میلیونی در روز سوم نوامبر (13 آبان روز برگزاری انتخابات آمریکا) به جای چرخش به سوی جمهوری خواهان تصمیم می‌گیرند در خانه بمانند و در انتخابات شرکت نکنند. 
هرچند چنین رویکردی در دی ان‌ای سیاسی بایدن است که علیرغم تضعیف طبقه کارگر در میان سایر نژادها، از طبقه کارگر سفید درخواست کمک کند. اما اگر او می‌خواهد بدون هیچ دلیلی خود را «فرانکلین روزولت» (سی و دومین رییس جمهوری آمریکا) نسل امروز به تصویر بکشد، بهتر است همان اشتباهاتی را که منجر به شکست «هیلاری کلینتون» (نامزد حزب دموکرات در سال 2016) در میان طبقه کارگر سیاه پوست شد، تکرار نکند.