بزرگنمايي:

ایران پرسمان - جام جم / در ذی‌الحجه 1216 هـ. ق که اوایل حکومت فتحعلی‌شاه محسوب می‏شود، فرقه انحرافی وهابی در حمله‌‏ای وحشیانه به عتبات عالیات در عراق، قتل و غارت وسیعی انجام دادند و به‌ویژه به حرم مطهر امام حسین (ع) و حضرت علی (ع) صدمه فراوان رسید و بسیاری از مجاوران و زائران آن اماکن مقدس کشته شدند.
وقتی این خبر هولناک به دربار ایران رسید، فتحعلی‌شاه به عنوان حاکم شیعه‌مذهب که علایق مذهبی شدیدی هم از خود نشان می‏داد، اسماعیل‌بیگ بیات را به نزد سلیمان‌پاشا، والی بغداد فرستاد و از وی تنبیه وهابیان را خواستار شد. شاه قاجار حیدرخان شیرازی را در 1235 ق. به سفارت مصر اعزام نمود و طی نامه‌ای از محمدعلی‌پاشا والی آنجا خواستار تنبیه وهابیان شد و در آن تهدید کرده بود که اگر به خواسته‏‌اش ترتیب اثر داده نشود، خود اقدام می‏کند. 
فتحعلی‌شاه برای تعمیر و بازسازی مرقد‌های شریف عراق اقداماتی انجام داد. از جمله بعد از خرابی وهابی‌ها دستور داد طلا‌هایی که عمویش آقامحمدخان وقف کرده بود، برای طلاکاری حرم امام حسین (ع) روانه کربلا شود. این کار توسط محمدعلی‌خان رئیس دیوان به همراهی 2000 نفر از بلوچ‌ها انجام شد. این گروه وقتی به کربلا رسیدند، آن شهر را فاقد حصار و دیوار دفاعی یافتند که در مقابل تهاجم دشمنان بی‏حفاظ می‌نمود. در نتیجه با همکاری سیدعلی طباطبایی، صاحب ریاض حصاری بر دور شهر کشیدند. در این حصار که به همت کارگران و معماران بلوچ ساخته شد، شش دروازه تعبیه شده بود.
علاوه‌بر این به دستور فتحعلی‌شاه صندوق حرم مطهر امام حسین (ع) که در حمله وهابی‌‏ها صدمه دیده بود، تعمیر شد و ایوان روضه مقدسه در سال 1232 ق. به دستور یکی از همسران شاه طلاکاری شد. در همین سال طلا‌های گنبد امام حسین (ع) که به علت عدم کیفیت جلای خود را از دست داده بود، به دستور فتحعلی‌شاه با طلا‌های مرغوب از خزانه شاهی تعویض شد و با طلا‌های قبلی، مراقد شریف کاظمین تذهیب شد.
ارادت فتحعلی‌شاه به فرزندانش نیز منتقل شده است. ام‌سلمه دختر فتحعلی‌شاه که به «گلین خانم» نیز شهرت دارد، دعای پرفضیلت صباح امیرالمومنین علی (ع) را به خط نسخ خفی و شیوه رنگه‌نویسی در سال 1255 قمری کتابت کرده است. این اثر هم‌اکنون در موزه ملی ملک نگهداری می‌شود.