بزرگنمايي:

ایران پرسمان - تسنیم / یکی از خیانت های منافقین که شاید کمتر به آن پرداخته شده باشد، حضور به عنوان ستون پنجم و ارائه خدمات اطلاعاتی به رژیم بعث بود. اما یکی دیگر از خیانت های منافقین که کمتر به آن پرداخته شده است به شهادت رساندن یکی از خلبانان نیروی هوایی ارتش است.
منافقین کدام خلبان ایرانی را به شهادت رساندند؟
امیر سرتیپ خلبان شهید محمد علی فرزین یکی از خلبانان شهید نیروی هوایی ارتش است که اول اردیبهشت ماه سال 1328 در روستای شیرگاه از توابع قائمشهر در استان مازندران چشم به جهان گشود. محمدعلی 15 ساله بود که به تنهایی به تهران آمد و تا مقطع دیپلم را در دبیرستان اسد آبادی واقع در میدان رشیدیه گذراند. او پس از اینکه دیپلم گرفت به علت علاقه خود به خلبانی در سال 1348 وارد نیروی هوایی شد و به استخدام این نیرو درآمد. 
جنگ تحمیلی که علیه کشورمان آغاز شد به پایگاه چهارم شکاری وحدتی دزفول آمد و در آن جا با اجرای ماموریت‌های مختلف خدمت خود را ادامه داد. وی به قدری ماهر بود که هرگاه توسط دشمن مورد اصابت قرار می‌گرفت، نجات پیدا می‌کرد و دوباره با سلامتی به پرواز باز می‌گشت.
شهیدی که بسیار مشتاق پرواز و نبرد با دشمن بعثی بود
سومین روز از مهرماه سال 59 بود که در هنگام پرواز در نزدیکی دهلران مورد اصابت دشمن قرار گرفت و با موفقیت از جنگنده خود اجکت (خروج اضطراری) کرد و به طرز معجزه آسایی در زمین فرود آمد. او که به سختی مجروح شده بود برای طی دوره پزشکی به بیمارستان اعزام شده و پس از طی دوره نقاهت دوباره به گردان پروازی خود باز می‌گردد. پس از آن نیز پرواز‌های موفق خود را علیه ارتش بعثی انجام می‌دهد و دشمن بعثی را در رسیدن به اهداف خود ناکام می‌گذارد.
سوم آبان ماه سال 59 بود که از فرماندهش درخواست می‌کند تا به مرخصی رفته و ضمن دیدار با خانواده خود در تهران کمی هم استراحت کند. با مرخصی او موافقت شد و قرار می‌شود تا فردای آن روز با هواپیمای سی 130 به تهران برود. اما اتفاقی باعث می‌شود که این هواپیما تاخیر داشته باشد و او هم از این فرصت استفاده می‌کند تا به یک ماموریت پروازی برود.
صبح چهارم آبان ماه 59 بود که شهید محمدعلی فرزین با یک فروند جنگنده اف 5 جهت بمباران نیرو‌های دشمن در حوالی اهواز به پرواز در می‌آید. پس از بمباران موفق اهداف موردنظر توسط شهید فرزین به ناگهان پدافند دشمن جنگنده وی را از ناحیه چرخ عقب، خروجی موتور و چتر دم مورد هدف قرار می‌دهد و جنگنده او به سرعت آتش می‌گیرد. او که چاره‌ای جز اجکت (خروج اضطراری) نداشت این کار را انجام می‌دهد و از جنگنده خود خارج می‌شود و در فاصله چند متری از نقطه سقوط هواپیمای خود فرود می‌آید.
او آسیب شدیدی دیده بود و زخم‌های بسیاری هم بر بدنش داشت و در حال خونریزی شدید بود. از طرفی پای او آسیب دیده بود و او لنگان لنگان راه افتاد تا از چنگ دشمن بعثی رهایی پیداکند. اما به ناگهان حضور یک ایرانی توجهش را به خود جلب می‌کند که او را به چادر خود برای استراحت و مداوا دعوت می‌کند. آن‌ها با یکدیگر به چادر آن شخص رفته و شهید فرزین مشغول استراحت می‌شود غافل از اینکه این فرد ایرانی از نیرو‌های منافقین است و در غالب ستون پنجم دشمن فعالیت می‌کند.
این منافق بی رحم در حالیکه شهید فرزین در حال استراحت بود به سراغ او رفته و با بند چتر نجاتش او را خفه می‌کند و او را در تاریخ 4 آبان ماه سال 59 به شهادت می‌رساند. این منافق سنگ دل پس از اینکه شهید فرزین را به شهادت رساند تفنگ و سایر وسایل با ارزش او را برداشته و پیکر مطهرش را در بیابان رها می‌کند.
این شخص یک ماه پس از این ماجرا توسط نیرو‌های اطلاعاتی ایران دستگیر می‌شود و اسلحه کمری شهید فرزین که در اختیارش بود به دست آن‌ها توقیف می‌شود. با کسب اطلاعات درباره آن اسحله مشخص می‌شود که به شهید فرزین تعلق دارد چراکه شماره سریال آن با اسلحه شهید هم خوانی دارد و او به عمل ننگین خود اعتراف می‌کند و با حکم قاضی در محل تولد شهید فرزین او اعدام می‌شود.