بزرگنمايي:

ایران پرسمان - خراسان / هدف داشتن به زندگی ما جهت می‌دهد و ما را از این‌شاخه و آن‌شاخه پریدن نجات می‌دهد. وقتی هدف داریم تمام زندگی‌مان حول آن تعریف می‌شود و خط‌کش و معیاری برای انجام دادن یا انجام ندادن هر کاری داریم. وقتی هدفی در کار نیست مثل قایقی هستیم که مقصدی ندارد و امواج دریا یا جهت باد برای او لنگرگاه را تعیین می‌کنند. آدمی که می‌خواهد تعیین کننده سرنوشت اش باشد مسیر آن را به دست اتفاقات نمی‌سپارد و با هدف‌گذاری دقیق سکان زندگی را در دست می‌گیرد. اما ما در تعیین اهداف چند اشتباه بزرگ داریم.
اهداف دور از دسترس| هدف خوب باید با توجه به توانمندی و استعداد ما در دسترس باشد. اهداف بزرگ فایده ای جز دلسردی برای ما ندارند. این‌روزها به‌خاطر رواج جملات انگیزشی و دکان‌هایی مثل قانون جذب، هدف گذاری اشتباه در زندگی بسیاری از ما متداول شده است.
داشتن چند هدف همزمان| برای هر هدف خود یک بازه‌زمانی تعیین کنید و وقتی به آن‌رسیدید سراغ هدف بعدی بروید. این‌که همزمان روی چند هدف متمرکز شوید باعث می‌شود به هیچ‌کدام نرسید.
برنامه‌ریزی زیاد| ما باید برای رسیدن به هدف برنامه‌ریزی داشته‌باشیم، اما نباید در برنامه‌ریزی متوقف شویم، رسیدن به اهداف از دل عمل گرایی بیرون می‌آید. وقتی خیلی پیش‌تولید و برنامه‌ریزی داریم، فرصت برای رسیدن به اهداف را از دست می‌دهیم. منتظر نشانه و زمان خاصی برای شروع عمل به اهداف و برنامه‌ها نباشید.
مثبت‌اندیشی مضحک| مثبت‌اندیشی یعنی وقتی هدف درستی را انتخاب کردیم، راهکار خوبی برای رسیدن به آن انتخاب کردیم و همه موانع و فرصت‌ها را در نظر گرفتیم بی‌دلیل منفی فکر نکنیم و نترسیم. اما مثبت‌اندیشی وقتی با تلاش و برنامه‌ریزی همراه نباشد و فرض کنیم به صرف فکر کردن به موضوعی آن‌را جذب می‌کنیم آن وقت آفت رسیدن به هدف است چون تلاشی نداریم.
اهداف را نمی‌نویسیم| نوشتن اهداف باعث خلاق‌تر شدن و تثبیت موضوع در ذهن ما می‌شود. باید یک دفترچه برای ایده‌ها و امیدها داشته باشیم و هر چیز جالبی را که به‌ذهن‌مان می‌رسد ، ثبت کنیم.
تقلید عادت آدم‌های موفق| برای رسیدن به موفقیت و دسترسی به اهداف لازم نیست بدانید دیگران چه‌کردند، لازم است بدانید شما چه باید انجام دهید. فرمول موفقیت آدم‌های معروف الزاماً مسیر موفقیت شما محسوب نمی‌شود. هر آدمی بنا به زمینه فرهنگی و اجتماعی، خانوادگی، شرایط جامعه و.... با چالش‌ها و فرصت‌های منحصربه‌فردی مواجه است. ماموریت ما در زندگی فقط هدف ماست. تجربه دیگران فقط مکمل ذهنیت و برنامه‌ریزی ماست نه الگوی ثابت.
امان از خودشیفتگی| وقتی فکر می‌کنید خیلی باهوش هستید، وقتی فکر می‌کنید نیازی به مشورت و استفاده از تجربه دیگران ندارید، وقتی می‌خواهید در هر کاری چرخ را از نو اختراع کنید و به‌هرشکلی متمایز و خاص باشید یعنی در مسیر رسیدن به هدف نیستید. اجازه ندهید هوش و استعدادتان مانعی در رسیدن به اهداف‌تان باشد.
از اشتباه کردن می‌ترسید| اگر به‌خاطر این‌که از اشتباه و شکست می‌ترسید کاری را انجام نمی‌دهید لاجرم انگیزه، دغدغه، استعداد و مهارت خود را در زمینه آن کار نادیده گرفته‌اید و با افرادی‌که توانایی شما را در آن زمینه ندارند، هیچ فرقی ندارید، چون خروجی هر دوی‌شما صفر است. از نتیجه نترسید، همه چیز را بررسی و بدون وسواس در برنامه‌ریزی کار را شروع کنید.