ایران پرسمان - ایبنا /فرید سمسارها گفت: ترور دانشمندان ایرانی را اقدامی در جهت ضربه زدن به جریان علمی در کشور می‌دانم. این جریان، فراتر از سیاست و یا تنش دیپلماتیک است.
دشمنان دیرینه ایران که سال‌هاست در توقف پیشرفت‌های علمی دانشمندان کشورمان ناکام مانده‌اند، به روش‌های ناجوانمردانه‌ و غیرانسانی همچون ترورِ اهالی علم، سعی در سنگ‌اندازی و ایجاد دست‌انداز در جاده پیشرفت‌ دانش در این سرزمین کهن داشته‌اند. جمعه هفتم آذرماه 1399، صفحه‌ای دیگر به پرونده قطور جنایات غیرانسانی دشمنان قسم‌خورده ایران افزوده شد و محسن فخری‌زاده از دانشمندان هسته‌ای و دفاعی کشور، در دهمین سالروز شهادت دکتر مجید شهریاری، ترور و به شهادت رسید.
وجود پتانسیل علمی بالا در دانشمندان ایرانی
فرید سمسارها؛ دارای مدرک دکترای بیوفیزیک، نویسنده و پژوهشگر علم، در گفت‌وگو با خبرنگار ایبنا، با اشاره به توانمندی‌های دانشمندان ایرانی، در تشریح دلایل ترور این دانشمندان و اهالی علم، بیان کرد: در ایران هم مانند همه دنیا، افراد مختلفی در عرصه‌های گوناگون تأثیرگذار و در کانون توجه هستند. در حوزه دانش نیز در شاخه‌های مختلف، افرادی برای پیشرفت و اعتلای نام ایران، براساس نوع نگرش و بینش علمی و چشم‌اندازهایی که برایشان متصور است، در حال فعالیت و تلاش هستند.
وی ادامه داد: به‌عنوان یک پژوهشگر به این موضوع اعتقاد کامل دارم که پتانسیل رشد و پیشرفت و ایجاد تغییر و تحول در فضای علمی و دستیابی به موفقیت و رسیدن به دستاوردهای چشمگیر در کشور ما بسیار زیاد است که این امر ناشی از وجود پتانسیل علمی بالایی است که در نیروی انسانی ما وجود دارد.
مولف کتاب «زیست‌شناسی نوین» همچنین گفت: پژوهشگران و دانشمندان ایرانی در سرتاسر دنیا و در بزرگترین مراکز و سازمان‌های علمی، افرادی تأثیرگذار و کلیدی به‌شمار می‌روند. در داخل کشور نیز دانشمندان و پژوهشگران جوان بسیاری هستند که با وجود محدودیت‌ها، دستاوردهای درخشانی دارند که در دنیا دیده می‌شود. شاید حق مطلب آنطور که باید درباره بسیاری از این تلاش‌ها در داخل کشور ادا نشده باشد، ولی به‌نظر می‌رسد دنیا بهتر از ما ناظر به این دستاوردهاست.
ماهیت علم در ترویج آن است
سمسارها با اشاره ترور شخصیت‌های علمی ایران به‌ویژه در بیش از یک دهه اخیر، تصریح کرد: این حرکت را اقدامی در جهت ضربه زدن به جریان علمی در کشور می‌دانم. من افتخار همراهی و شاگردی دکتر مجید شهریاری را داشته‌ام و به‌خوبی می‌دانم که ضربه‌ای که ترور و فقدان ایشان بر پیکره علم در کشور ایجاد کرد، به‌راحتی قابل جبران نیست و جای خالی بزرگانی همچون دکتر شهریاری و دکتر علیمحمدی به آسانی پر نمی‌شود. این جریان، فراتر از سیاست و یا تنش دیپلماتیک است.
این پژوهشگر افزود: محافظت شبانه‌روزی از شخصیت‌های علمی، امری لازم و البته بسیار سخت است. ماهیت علم و کسب دستاوردهای علمی، در انتشار و ترویج آن است و لذا نمی‌توان برای حفاظت از جان دانشمندان، این دستاوردها را معرفی نکرد. دیگر کشورها کوچکترین دستاوردهایشان را در بوق و کرنا می‌کنند. اگر قرار باشد ما نقش‌آفرینی‌های علمی خود را پوشش ندهیم و به دنیا معرفی نکنیم، ظلم به اهالی علم و تلاش پژوهشگران و دانشمندان توانمند ایرانی است. 

یکی از کاربردهای مهم دانش هسته‌ای در حوزه‌ پزشکی است
مولف کتاب «بیوفیزیک برای زندگی» در ادامه درباره استفاده از دانش هسته‌ای در ساخت داروی تأثیرگذار در درمان بیماری کرونا، گفت: یکی از کاربردهای مهم دانش هسته‌ای در حوزه‌های پزشکی و درمان است. با شیوع بیماری کرونا، دانشمندان این حوزه نیز به پژوهش‌ و تحقیق مشغول شدند، اما هنوز بحث تأثیر آن در ساخت دارویی برای کمک به درمان بیماری کرونا، به‌طور جدی ثابت نشده، ولی تلاش‌ها ادامه دارد. اقدامات موثری نیز در جهت کنترل و پیشگیری از این بیماری با کمک این دانش صورت گرفته ازجمله ضدعفونی کردن تجهیزات پزشکی مثل ماسک، گان و ... با روش پرتودهی گاما یا پرتودهی الکترون.
تولید محتوای گرته‌برداری‌شده بدون رویکرد تحقیقاتی!
وی همچنین با اشاره به کتاب‌هایی که از ابتدای شیوع ویروس کرونا درباره این موضوع در کشور منتشر شده‌اند، بیان کرد: منطق چاپ کتاب به‌ویژه در حوزه‌های علمی در تمام دنیا بر این اصل استوار است که وقتی به پایه و درجه‌ای از یک دانش رسیدیم که دستاوردهایی در نتیجه تحقیق و مطالعه حاصل شد، می‌توان آن‌را برای ترویج و معرفی بهتر در قالب کتاب منتشر کرد. متأسفانه عدم درک درست در این زمینه، موجب شده که در این مدت کتاب‌هایی تولید شوند که بیشتر شامل جمع‌آوری مجموعه مقالات و دستاوردهای جوامع مختلف و ویرایش آن‌هاست. منابع و کتاب‌های دقیق و فنی درباره این بیماری، 5 تا 10 سال آینده قابل عرضه هستند.
این نویسنده و پژوهشگر، ادامه داد: افرادی در این شرایط، فرصت‌طلبانه در فضای نشر و کتاب، یک سری محتوای زردِ گرته‌برداری‌شده از کنار هم قرار دادن مطالب و اطلاعات پراکنده و بدون رویکرد تحقیقاتی، تولید کرده‌اند؛ درحالی‌که فلسفه نوشتن کتاب، باز کردن افقی جدید و گشودن پنجره‌ای رو به دستاوردی جدید است. ولی در بیشتر آثاری که در این مدت منتشر شده‌اند، هیچ نشانه‌ای از یک نگاه محققانه نیست، بلکه این آثار بیشتر جمع‌آوری غیرحرفه‌ای مطالب سطحی و پراکنده‌اند. در شرایط کنونی تا به شناخت درستی از این بیماری برسیم، باید در کتاب‌ها رویکرد پیشگیرانه را با مبنا و نگاه مطالعاتی و براساس تحقیقات علمی منعکس کنیم و به این موضوع بپردازیم که چه شده که بشر در قرن تکنولوژی، این اندازه ناتوان شده است.
در جامعه حال خوبی برای خواندن وجود ندارد
سمسارها در پایان با اشاره به تازه‌ترین کارهای پژوهشی خود، گفت: اکنون فضای نشر کشور برای چاپ کتاب چندان مناسب نیست و در جامعه هم حال خوبی هم برای خواندن وجود ندارد. به این فکر افتاده‌ام که به سمت مولف-ناشر شدن بروم. چند کتاب در حوزه تخصصی بیوفیزیک و همچنین موضوعاتی مانند آگاهی برای درک بهتر شرایط در دست تألیف دارم و در زمینه‌ تحقیق و توسعه روی دانش نوین ایرانیان نیز مشغول فعالیت هستم.