بزرگنمايي:

ایران پرسمان - آرمان ملی /متن پیش رو در آرمان ملی منتشر شده و انتشار آن به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست.
این اتفاق مسبوق به سابقه‌ای است که در اوج معضلات سیاسی اقتصادی، سیاسیون برای منزه کردن گروهی، بخشی یا عده‌ای یا نهادهایی به دنبال قربانی بگردند و تمام حوادث و اشتباهات را بر سر او آوار کنند تا مبادا ماهیت کلی ساختار یا جایگاه‌های خودشان آسیب ببیند. از همین‌رو گویی برای مصون ماندن خویش، به صورت هماهنگ‌شده بنای قربانی کردن دولت را در هر دوره در دستورکار قرار می‌دهند. این بازی در اواخر دولت‌های مختلف رنگ و بوی جدی‌تری هم به خود می‌گیرد. اگرچه روسای جمهور به‌عنوان رئیس قوه مجریه بی‌تردید در خرابی‌ها و مشکلات کشوری نقش دارند اما درکنار آن از معدود نهادها و افرادی هستند که می‌توان همه تقصیرها را بر سر آنها کوبید و هزینه هم نداد. از قرار که یکی از وظایف دولت‌ها این است که مشت بخورند تا باقی جاها از مشت خوردن در امان بمانند. این ویژگی سپربلا شدن امری مرسوم بوده است. به‌خصوص درباره دولتی که قرار است رخت برببندد. ازهمین رو در چنین شرایطی فضا به سمتی می‌رود تا مردم همه بدی‌ها را از چشم رئیس‌جمهور بدانند و البته آنها را به دولتی جدید با رویکردی متفاوت دلخوش کند. این اتفاق تاکنون چندین و چند بار رخ داده، پایان دولت هاشمی و وعده دولت اصلاحات، پایان دوران خاتمی و وعده احمدی‌نژادی مهرورز و عدالت‌پرور که بعدها به جریان انحرافی متهم شد، پایان دولت احمدی‌نژاد و مدام سخن گفتن از اینکه او خزانه‌ای خالی را به دولت بعدی تحویل داده و اکنون پایان دولت روحانی و وعده 1400 متفاوت. اگرچه در این مدت باید گفت بیشترین اتهامات به این دو رئیس‌جمهور آخری که یکی‌شان روزگاری حرفش حرف خدا بود و دیکری کلیدش رهگشای هر دری، منسوب شده است.
آنچه صداوسیما انجام داد
اظهارات اخیر مقامات از تریبون‌های رسمی بیانگر همین امر است که باید حسن روحانی را مسبب تمام و کمال اتفاقات این دو سه‌ساله دانست و نه بخشی از آن، تا بلکه باقی قسمت‌های ساختار کشور در امان باشند. نشان به آن نشان که مثلا نماینده مجلس اصولگرا در صحن علنی مجلس گفت: رئیس‌جمهور باید پاسخگوی خون بیش از 300 نفر که در جریان افزایش قیمت بنزین ریخته شد، باشد. اظهاراتی که خود شانه خالی کردن از بار مسئولیت و پاسخگویی سایر ارکان دخیل در آن حوادث غمبار است. اما مقصر دانستن حسن روحانی از تریبون‌ها شکل متفاوت‌تری هم پیدا کرده است. آن‌طور که صداوسیما نیز در این مسیر سنگ تمام گذاشته. رسانه ملی که پیشتر به عنوان یکی از شاکیان وزیر ارتباطات او را به دادسرا کشانده، اکنون در برنامه‌ای تلویزیونی، رئیس‌جمهور را پامنقلی معرفی می‌کند و کسی که از عهده امور برنمی‌آید و القای اینکه هرچه که این روزها می‌گذرد فقط و فقط به خاطر بی‌مسئولیتی مسئولانی است که توسط مردم انتخاب می‌شوند (!) سخنان «احمد جهان‌بزرگی» عضو هیأت علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی در شبکه 4 تلویزیون، بازتاب وسیعی یافته. وی گفته: «مسئولی می‌نشیند خانه و ممکن است پای منقل باشد و سر نمی‌زند به این طرف و آن طرف ببیند در مملکت چه می‌گذرد، حتی وزرایش نمی‌توانند با او تماس بگیرند، مسئول است؟» او در ادامه اظهاراتش مردم را نیز مقصر اوضاع، معرفی می‌کند و اظهار می‌دارد چرا مردم دوباره به کسی که چهارسال آزموده‌اند و آزمایشش را بد پس داده است رای می‌دهند و او را انتخاب می‌کنند. درحالی‌که در نگاه نخست، گفته‌های او نوعی دلسوزی تلقی می‌شود اما در ادامه انداختن گناه اتفاقات امروز به گردن صرفا حسن روحانی و البته مردمی که او را انتخاب کرده‌اند قطعا پاک کردن صورت مساله و منزه دانستن بدنه‌هایی در ساختار کشور است که هرگز درمورد آنها نقد نمی‌شود، چه برسد به این که مسئولان مشمول در آن بخش‌ها را پامنقلی هم بنامند. این اظهارات خاص البته این‌بار با واکنش مقامات دولتی مواجه شده است.
واکنش دولتی‌ها و شکایت از صداوسیما
علی‌رضا معزی معاون ارتباطات و اطلاع‌رسانی دفتر رئیس‌جمهوری در حساب کاربری خود در توئیتر نوشت: ‏آنچه در برنامه‌ای از شبکه چهار رخ داده، افتضاحی شرم‌آور است. بحث آزادی بیان نیست چون دیگر همه می‌دانند که نقد و اعتراض که هیچ، حتی با درشت‌گویی به رئیس‌جمهور هم ابدا عقوبتی در میان نخواهد بود؛ اما شوربختانه این‌بار بحث هرزگویی و فحاشی است. همچنین معاونت حقوقی ریاست‌جمهوری اعلام کرد به‌دنبال پخش صحبت‌های توهین‌آمیز نسبت به رئیس‌جمهور و وزرای دولت در یکی از برنامه‌های تلویزیونی صداوسیما از این سازمان و کلیه عوامل پخش این برنامه شکایت خواهد کرد. سیدعباس صالحی وزیر ارشاد نیز در واکنش به توهین صورت‌گرفته به رئیس‌جمهور در توئیتر خود نوشت: ادبیات سخیف، توهین و افترا از همه بد است و در کسوت روحانیت، آن هم از رسانه ملی، بدتر! با سخنان غرض‌آلوده زاویه‌ها را بیشتر و دشمنان ایران را شادمان نکنیم.
محمود واعظی رئیس دفتر رئیس‌جمهوری در حساب کاربری خود در توئیتر نوشت: «‏هر چه به انتخابات 1400 نزدیک می‌شویم توهین به رئیس‌جمهور و تخریب دولت افزایش می‌یابد. این روش غیراخلاقی که با آموزه‌های دینی ما مغایر است، برای توهین‌کنندگان محبوبیت نمی‌آورد، از عزم و اراده رئیس‌جمهور و دولت برای تلاش بیشتر در این شرایط سخت و خدمت به مردم نمی‌کاهد.» ‏او افزود: «میثاق همه ما در حکمرانی قانون اساسی است، مردم از تنش و توهین و جنجال خسته‌ شده‌اند. برای حل مشکلات کشور نیاز به تعامل و هم‌افزایی داریم، تبلیغات و دخالت در امورات و وظایف دیگران، راهگشا نیست. به جای شعار عمل کنیم و اجازه دهیم مردم قضاوت کنند.» در همین حال نمایندگان قوه مجریه در شورای نظارت بر سازمان صداوسیما، در پی توهین به رئیس‌جمهور در یکی از برنامه‌های شبکه چهار سیما، خواستار برخورد حقوقی با هتاکی در این برنامه شدند. این نمایندگان طی نامه‌ای به رئیس شورای نظارت بر سازمان صداوسیما خواهان پیگیری موضوع و بررسی نحوه جلوگیری از چنین اقداماتی در برنامه‌ها شدند. علی ربیعی سخنگوی دولت هم در توئیتی نوشت: وقتی کلیپی از یک برنامه تلویزیونی حاوی ‎توهین به رئیس‌جمهوری را دیدم،‌ نمی‌دانم چرا بی‌اختیار فراتر از آن توهین، حرمت‌ این کلمات به ذهنم خطور کرد :‎دهه فجر، روحانیت، پژوهشگاه، اندیشه اسلامی و ‎صدا و سیما به منزله دانشگاه. وی افزود: در باب علل ‎زوال اخلاق و ‎سیاست، شنبه خواهم نوشت. حسام‌الدین آشنا، مشاور فرهنگی رئیس‌جمهوری، هم در واکنش به توهین به روحانی اظهار داشت: مردم اهل ملاقه و منقل را به‌خوبی می‌شناسند. وی افزود: ای کاش در کنار ریش و عمامه، جهان‌تان را هم بزرگ‌تر می‌کردید تا بدانید که در این وانفسا اهانت به مردم شریف ایران و شخص دوم کشورتان نه خدمت به اسلامیت و جمهوریت بلکه هم‌آوایی با یاوه‌گویان ترامپی است. آنچه در این برنامه گذشت ابعادی به خود گرفت که شاید تا پیش از این پیش‌بینی نمی‌شد و همین امر باعث واکنش حتی خود برنامه شبکه چهار شد تا در بیانیه‌ای اعلام دارد که مسئولیتی بابت صحبت‌های مهمان برنامه ندارد و به نوعی از آن تبری می‌جوید. در همین راستا شامگاه پنج‌شنبه شبکه چهار در بیانیه‌ای سخنان حجت‌الاسلام جهان‌بزرگی علیه رئیس‌جمهور در برنامه چهارشنبه شب «زاویه» را، «غیرمنصفانه» و «غیرحرفه‌ای» خواند. در بیانیه شبکه چهار سیما از رئیس‌جمهور عذرخواهی نشده و بعید است برای دولت راضی‌کننده باشد.
چه کسی پای منقل می‌نشیند
اظهارات جهان‌بزرگی در تلویزیون از زاویه‌ای دیگر نیز قابل بحث است، اینکه اگر آنطور که از جمله «جواب وزرایش را هم نمی‌دهد» مشخص است منظور او رئیس‌جمهور باشد یا هرکسی که مردم انتخاب کرده‌اند، او کسانی را که از فیلتر عبور کرده‌اند، پامنقلی معرفی کرده است. این یعنی بیشتر مسائل سیاسی را در بررسی صلاحیت‌ لحاظ می‌شود؟ و کمتر مسائلی مثل استعمال موادمخدر و اعتیاد؟ از سویی این ادعاها اگر معطوف به رئیس‌جمهور هم نباشد و فردا روزی «جهان‌بزرگی» آن را تکذیب کند، اما سخنان او بیانگر این موضوع است که کسانی هستند که پای منقل هم می‌نشینند. اکنون این پرسش پیش می‌آید که چرا آن‌ها را معرفی نمی‌کنند تا همه بشناسند؟ و چرا حالا با هر سمتی هم که دارند در حال فعالیتند؟ و جهان‌بزرگی چرا خود پا پیش نمی‌گذارد و به مردم بگوید؟