بزرگنمايي:

ایران پرسمان - نامه نیوز / اخبار موجود درباره ورود سعید جلیلی به انتخابات میان‌دوره‌ای مجلس به منزله شوکی برای مدعیان ریاست مجلس است.
بیش از 4 ماه تا هفته آخر خرداد که تکلیف ریاست جمهوری و شورا‌های شهر و انتخابات میان‌دوره‌ای مجلس روشن می‌شود؛ مانده، اما برخی اصولگرایان از طرح هایی برای دوران پسا روحانی خبر می دهند.
آنطور که سیدحسین نقوی حسینی، فعال سیاسی اصولگرا به نامه‌نیوز گفته است «یک طرح در سطح کلان اصولگرایی آن است که آیت الله رئیسی رئیس قوه قضائیه بماند، آقای دکتر جلیلی برای انتخابات میان دوره‌ای مجلس از حوزه انتخابیه تهران، ری، شمیرانات، اسلامشهر و پردیس کاندیدا و وارد پارلمان شود و ریاست قوه مقننه را به عهده بگیرد. آقای قالیباف هم کاندیدا انتخابات ریاست جمهوری شود و ریاست قوه مجریه را در اختیار بگیرد. »
فارغ از اینکه نقش اصلاح‌طلبان در انتخابات پیش رو چقدر است و نتیجه آنطور که برخی گمان کرده‌اند رقم خواهد خورد یا خیر، باید به این نکته اشاره کرد که تحقق برنامه فوق به نفع برخی از اصولگرایان نیست. حداقل برخی از چهره‌های سیاسی در مجلس که خود را شایسته ریاست و گرفتن جای قالیباف می‌دانند از این رویکرد ضربه خورده و استقبال نخواهند کرد.
هرچه باشد کرسی ریاست در مجلس یازدهم مدعی کم ندارد که قرار شود، رئیس بعدی را از بیرون وارد آن کنند. از میرسلیم گرفته تا نیکزاد و قاضی‌زاده هاشمی و زاکانی و حاجی‌بابایی؛ همگی چشم به این جایگاه دارند.
سیدمصطفی میرسلیم
سید مصطفی میرسلیم، عضو شورای مرکزی حزب موتلفه از جمله کسانی است که شاید رسیدن به کرسی ریاست مجلس را بخواهد. او در جریان انتخابات هیات رئیسه سال قبل اصلی‌ترین رقیب قالیباف بود و بعد از آنکه در آن رقابت باخت نیز از فضای رقابتی خارج نشد. رویکرد توام با انتقاد او در مقابل رئیس فعلی مجلس مصداق این مدعا است. بر این اساس بدیهی به نظر می‌رسد که در صورت رئیس جمهور شدن قالیباف اولین داوطلب ریاست مجلس باشد و از آمدن جلیلی یا هر مدعی دیگری در این عرصه خوشحال نشود.
علی نیکزاد
علی نیکزاد از دیگر نمایندگانی است که جایگاه قالیباف را بعد از ریاست جمهوری احتمالی وی برازنده خود می‌داند. هوادار هم کم ندارد. بخشی از پایداری‌ها و احمدی‌نژادی‌ها از وی حمایت می‌کنند. حال اگر جلیلی که پایداری او را گزینه اصلح می‌داند پا به مجلس گذاشته و رقیب شود؛ تکلیف او معلوم است و ساده از میدان به در خواهد شد.
قاضی زاده هاشمی
سید امیرحسین قاضی‌زاده هاشمی نیز از جمله نمایندگانی است که شاید به یک کرسی در صحن راضی نباشد. او خود را در قد و قواره ریاست قوه مقننه دیده و شانس زیادی نیز برای خود متصور است. روی حمایت بخشی از پایداری حساب کرده و می‌کند، اما با آمدن جلیلی به مجلس به چالش کشیده خواهد شد، زیرا دیگر نیکزاد تنها رقیب درون جریانی او نخواهد بود و خوب می‌داند که در مقابل جلیلی شانسی ندارد.
حاجی‌بابایی
حمیدرضا حاجی بابایی یکی دیگر از رقبای قالیباف در انتخابات هیات رئیسه سال قبل بود. او از مثلث نیکزاد، شمس‌الدین حسینی و حاجی‌بابایی برآمد و نهایتا انصراف داد، اما این انصراف به معنی صرف نظر او از کرسی ریاست در غیاب قالیباف نیز نیست چراکه همان زمان نیز از نظر خود و حامیانش به خاطر تجربه حضور در پارلمان شایسته‌ترین گزینه ریاست به حساب می‌آمد.
علیرضا زاکانی
علیرضا زاکانی، اما احتمالا بیش از همه گزینه‌های پیش گفته از ورود جلیلی به مجلس متضرر می‌شود. یادآوری می‌شود که در جریان انتخابات هیات رئیسه پیشین و رقابت سرسختانه وی با قالیباف شایعه شده بود که زاکانی کنار می‌کشد، زیرا بنا دارد به خود فرصت حضور در انتخابات ریاست جمهوری را بدهد. این کناره گیری او البته بدون اجر هم نماند و ریاست مرکز پژوهش‌ها گرفت. حالا که نزدیک انتخابات شده و بسیاری از سیاسیون و رسانه‌ها مستقیم و غیرمستقیم به او یادآور می‌شوند که شاید باز هم رجل سیاسی محسوب نشود و با توجه به تمایل قالیباف به ریاست جمهوری، او روی ریاست مجلس حساب کرده و از ورود یک مدعی دیگر مکدر خواهد شد.