بزرگنمايي:

ایران پرسمان - دبیرکل حزب نواندیشان ایران اسلامی با اشاره به اینکه بعضی‌ها باور به جنگ اقتصادی و ضرورت مقاومت ندارند، آن‌ها را عملا سرباز امریکا دانست.

به گزارش جام نیـوز ، دکتر "امیر محبیان" مدرس دانشگاه، روزنامه‌نگار و مفسر سیاسی، در گفتگویی کوتاه به پرسش‌های خبرنگار ما راجع به شرایط اقتصادی کشور و همچنین توصیه رهبر انقلاب به دانشجویان منتقد دولت مبنی بر تلاش برای سر کار آمدن دولتی "جوان و حزب‌اللهی" پاسخ داد.
متن گفتگو با دبیرکل حزب نواندیشان ایران اسلامی به شرح پایین از منظرتان می‌گذرد.
* به‌نظر می‌رسد دستگاه‌های اجرایی - علی‌رغم آنچه هرروزه از زبان مقامات ارشد دولتی می‌شنویم - چندان برای شرایط "جنگ اقتصادی" و "مقاومت" آماده نیستند. این وضعیت را ناشی از فقدان اراده و تدبیرِ لازم می‌بینید، یا احیانا کارشکنی نیروهایی خارج از قوه مجریه؟
یک مشکل به باور برمی‌گردد؛ بعضی‌ها واقعا باور به جنگ اقتصادی و ضرورت مقاومت ندارند. اینان گمان دارند که اقدامات تند امریکا به رفتار ما بازمی‌گردد! اینان عملا سرباز امریکا هستند نه ایرانی.
بعضی‌ها معتقد به جنگ اقتصادی هستند، ولی مقاومت را بیهوده می‌دانند. فقدان عزم و اراده و اعتمادبه‌نفس نسبت به توان خودی، عملا مانع روانی برای هرگونه اقدام قدرتمندانه و عزتمندانه ایجاد می‌کند.
* یکی از مطالبات حضرتعالی از دولت که در رسانه‌ها منعکس شده، ایجاد "پناهگاه اقتصادی" برای مردم در شرایط جنگ اقتصادی است. لطفا قدری در این باره توضیح دهید.
حامیان اصلی نظام در طبقات مستضعف هستند. آن‌ها بر اساس باور از نظام حمایت می‌کنند و کمترین بهره را از منافع برده و صریح‌تر بگویم بیشترین هزینه را نیز از لحاظ جانی و مالی پرداخته‌اند.
در شرایطی که کشور زیر فشار اقتصادی است، انصاف نیست که نظام از این حامیان صادق و به‌واقع مالکان نظام چشم پوشیده و آن‌ها را در میان حرمان و سختی و فقر رها کند.
حمایت از طبقات مستضعف، لطف نظام به آن‌ها نیست؛ وظیفه‌ای است که تاکنون از آن غفلت شده است.
* رهبر انقلاب طی دیدار رمضانی با دانشجویان، در واکنش به انتقادات مکرر از عملکرد دولت، خطاب به آنان -قریب به این مضمون- فرمودند که تلاش کنید تا دولتی "جوان" و "حزب‌اللهی" سر کار بیاید. برداشت جنابعالی از این فرمایش معظم‌له چیست؟
روشن است که رهبری از کندی و پیری و سستی و حتی بی‌باوری بعضی از مدیران اجرایی به ظرفیت‌های نظام راضی نیستند و حق نیز همین است.
ایشان به‌واقع پیشنهاد می‌کنند نسل پرشور و معتقد جوان، جایگاه اجرایی خود را پیدا کنند؛ اما باید متوجه باشیم که قرار نیست افراد پیر جاه‌طلب ولی کم‌توان، با افراد جوان جاه‌طلب و کم‌توان عوض شوند.
هدف آن است که شور و علم و انرژی جوان با تجربه پیران همراه شده و موتور محرکه نظام در گام جدید باشد.
* چگونه می‌توان این توصیه رهبری را بدون درافتادن در ورطه افراط و تفریط، به مطالبه‌ای همگانی و ضامن منافع ملی تبدیل کرد؟
ابتدا باید از شعارزدگی خارج شد. سخنان رهبری شعار نیست، بلکه یک ضرورت عملیاتی است.
باید مسیر طی شده را آسیب‌شناسی کرد و با چشمان باز به‌دور از خطر فروغلطیدن به درون پرتگاه آسیب‌های تکراری، راه جدید را سامان‌دهی کرد.
به‌عبارت بهتر، بدون برنامه عملیاتی، این سخنان در حد آرزو باقی می‌ماند.