بزرگنمايي:

ایران پرسمان -
دگر اندیشان و ضدیت با خواست مردم
٩٢
٠
سیاست روز / متن پیش رو در سیاست روز منتشر شده و انتشار آن به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست.
پس از پیروزی انقلاب و استقرار نظام جمهوری اسلامی در ایران با محوریت ولایت فقیه، مرکزی که با بیشترین هجمه ها روبرو بود ولی فقیه و جایگاه ولایت فقیه بود.
دشمن و عوامل نفوذی داخلی آن می‌دانست و هنوز هم اعتقاد دارد که برای نابودی جمهوری اسلامی ایران باید جایگاه ولایت فقیه را تضعیف و تخریب کرد و این اقدامات در طول 40 سال عمر انقلاب اسلامی تاکنون با شدت وجود داشته است.
ساز و کاری در قانون اساسی برای تعیین ولی فقیه گنجانده شده که یکی از دموکراتیک ترین روش هایی است که در دنیا نمونه آن وجود ندارد.
مردم سالاری دینی با وجود ولایت فقیه شکل می گیرد و این مردم سالاری دینی اکنون در جمهوری اسلامی ایران با روشی مترقی و پیشرو مستقر است و از حمایت حداکثری مردم نیز برخوردار است.
مردم نمایندگان خود را در مجلس خبرگان رهبری بر می گزینند و خبرگان رهبری نیز رهبری و ولی فقیه را انتخاب می کنند و بر عملکرد او نیز نظارت دارند. در قانون اساسی نیز شرح وظایف و اختیارات ولی فقیه و رهبری نظام اسلامی تعیین شده است.
تاکنون نه حضرت امام(ره) و نه حضرت آیت الله خامنه ای از آنچه که قانون اساسی و شرع برای رهبری جامعه اسلامی تعیین کرده است، فراتر نرفته اند و حتی در بسیاری از مواقع از حق قانونی خود برای برخورد یا تصمیم درباره مسئله ای استفاده نکرده اند که مبادا شائبه دخالت یا انگ دیکتاتوری به نظام اسلامی زده شود.
تاکنون به این موضوع مهم که چرا دشمنان نوک پیکان حملات خود را همیشه به سوی ولی فقیه و جایگاه ولایت فقیه نشانه رفته و به آن شلیک می کنند، فکر کرده‌ایم؟
آیا تاکنون به این مسئله اندیشیده ایم که رسانه های بیگانه که تعداد آنها کم هم نیست چرا دست به ساخت برنامه هایی علیه ولی فقیه و جایگاه ولایت فقیه می‌زنند؟
و اگر بخواهیم دقیق تر به آن بنگریم اکنون که حضرت آیت الله خامنه ای رهبر معظم انقلاب اسلامی در جایگاه ولایت فقیه قرار دارند، چرا شبکه‌ها و رسانه هایی همچون بی بی سی، رادیو فردا، صدای آمریکا و بسیاری از شبکه های دیگر ایشان را تخریب می‌کنند؟
اگر حکومت در جمهوری اسلامی ایران مبتنی بر ولایت فقیه نبود، همان سال های اول، انقلاب اسلامی ساقط می شد.
ماندگاری و استحکام جمهوری اسلامی ایران به وجود ولایت فقیه بستگی دارد و دشمنان به این موضوع پی برده اند و سعی دارند تا با اقدامات تخریبی و دروغ هایی که در رسانه‌های خود منتشر می کنند، افکار عمومی داخلی را نیز با خود همراه سازند.
یکی از مسائلی که از سوی دشمنان با همراهی عوامل نفوذی در داخل بر روی آن تمرکز دارند پرداختن به موضوع حکومت دیکتاتوری با وجود ولایت فقیه است. همانگونه که نوشته شد، همه مسئولین در نظام جمهوری اسلامی ایران با واسطه یا بدون واسطه از سوی مردم برگزیده می شوند که این یکی از محاسن بزرگ جمهوری اسلامی ایران است که در هیچ کشوری حتی مدعیان دموکراسی و آزادی آن را اجرا نمی کنند.
همین مدعیان دموکراسی که نظام جمهوری اسلامی ایران را دیکتاتوری می نامند و خواهان برچیده شدن نظام مبتنی بر ولایت فقیه هستند، در کشورهای خود با وجود ادعای حاکمیت دموکراسی، دیکتاتوری مطلق را برپا کرده اند.
اگر به سیستم حکومتی بریتانیا بنگریم به خوبی سیستم دیکتاتوری در این کشور دیده می شود.
ملکه انگلیس که اکنون سال ها است در سلطنت باقی است و پس از او نیز جانشین او که از خاندان سلطنتی است بر تخت سلطنت خواهد نشست، در روند انتخابات در این کشور چه جایگاهی دارد؟ آیا مردم او را انتخاب کرده و می کنند؟
گرچه سیستم حکومتی انگلیس به ظاهر پارلمانی است اما ملکه همه کاره کشور است و مجلس اعیان و اشراف که همه اشراف زاده هستند، تصمیمات مهم و اساسی را پس از هماهنگی با ملکه به مجلس عوام که از سوی مردم انتخاب شده اند دیکته می کنند.
حال چنین سیستمی را با حکومت در جمهوری اسلامی ایران مقایسه کنیم، به چه نتیجه ای خواهیم رسید؟!
در نزدیکی جمهوری اسلامی ایران رژیم هایی مستقر است که حتی بویی از انتخابات و دموکراسی نبرده است، عربستان سعودی که نوع حکومت آن پادشاهی است یکی از دیکتاتورترین حکومت های دنیا است، رژیم های دیگری چون امارات، کویت بحرین و قطر نیز چنین سیستمی در حکومت های خود دارند.
مردم در این کشورها هیچ نقشی در تعیین مسئولین خود ندارند، حکومت در چنین رژیم هایی موروثی و خانوادگی است و هر یک از خاندان این کشورها از قدرت و ثروت بیشتری برخوردار باشد به پادشاهی می رسد و دیگر شاهزادگان نیز در کنار او مشغول چپاول و سرکوب مردم می شوند.
همگان دیده و تجربه کرده اند که در بسیاری از مواقع دشوار و بحرانی، ولی فقیه و جایگاهی که قانون اساسی و اسلام برای او تعیین کرده توانسته است کشور را از بحران دور کند و قطار کشور و انقلاب را به ریل اصلی بازگرداند.
نمونه های بسیاری در طول 40 سال گذشته وجود دارد که این ادعا را ثابت می کند.
در چنین شرایطی که اکثریت افکار عمومی به درایت و هوشمندی رهبری انقلاب اسلامی آگاهی دارند و حتی دشمن نیز زبان به اعتراف گشوده و ایشان را رهبری با هوش سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و نظامی بسیار بالا می دانند، طرح درخواست استعفای ایشان تیری دیگر از چله دشمنان است.
به این سخنان برخی شخصیت های سیاسی که در قامت دشمن مقابل جمهوری اسلامی ایران هستند توجه کنید؛
عضو ارشد اندیشکده آمریکایی شورای روابط خارجی «ری تکیه» در مقاله خود با عنوان «نبوغ رهبر عالی ایران» در روزنامه واشنگتن پست نوشته: «رهبری نبوغ‌ آمیز آیت‌الله خامنه‌ای، ایران را به قدرت برتر از خلیج ‌فارس تا کرانه‌های مدیترانه تبدیل کرده است.
رهبر ایران یک متفکر استراتژیک طراز اول است. دستاوردهای امروز ایران مرهون نبوغ یک روحانی بی‌ادعا است. در منطقه ای که رژیم های بسیاری دچار بی‌ثباتی و فروپاشی شده‌اند، جمهوری اسلامی با اقتدار به پیش می‌رود. آیت‌الله خامنه‌ای در رأس مهم‌ترین دولت از خلیج ‌فارس تا کرانه‌های مدیترانه است.»
این تعریف ها از سر ناچاری و حقارت مقابل حکومتی است که اکنون توانسته با وجود همه دشمنی ها در قالب تحریم اقتصادی، فشار سیاسی و حتی تهدید نظامی ایستادگی کند و دشمنی که خود را ابر قدرت بلامنازع دنیا می داند، به چالش بکشد و همه اهداف و برنامه ها آن را نابود سازد.
در چنین شرایطی است که جمهوری اسلامی ایران پیشرفت های بزرگی را نیز تجربه کرده که همین پیشرفت ها عصبانیت دشمنان را صد چندان کرده است. کاندولیزا رایس وزیر اسبق امور خارجه آمریکا و مشاور ارشد جرج بوش نیز گفته بود؛
«رهبر ایران می‌تواند نقشه‌هایی را که بهترین ذهنها، با صرف بیشترین بودجه ها، در زمانی بسیار طولانی کشیده و مجریانی ماهر اجرای آن را به عهده گرفته‌اند، با یک سخنرانی یک ‌ساعته خنثی کند.»
نتانیاهو نخست‌ وزیر رژیم صهیونیستی نیز گفته؛ «قبلاً درباره خطر هسته‌ای ایران هشدار دادم، اما امروز می‌خواهم خطر پیچش تاریخ به نفع ایران را گوشزد کنم و بگویم آقای خامنه‌ای از تنگه خیبر در عربستان تا تنگه جبل‌الطارق در مراکش را به لرزه انداخته و ملتها را به سوی خود جلب کرده است. دوستان هوشیار ما می‌دانند که خیلی وقت است رهبر ایران، رهبر منطقه و مسلمین جهان است.»
با وجود چنین بینش ها و دیدگاه هایی که البته از سر دوستی و لطف به جمهوری اسلامی ایران نیست بلکه از دشمنی عمیق و کینه بزرگی است که در دل همه آنها وجود دارد، چندی است جریانی در داخل با هدایت عوامل خارجی موضوع استعفای رهبری معظم انقلاب اسلامی را مطرح می کنند.
افرادی که در بیانیه خود چنین درخواستی را مطرح کرده و ادعا کرده اند که اکثر مردم ایران نیز همچون آنها نظر دارند و فکر می کنند، خود در چه جایگاه و پایگاه اجتماعی قرار دارند که چنین بیانیه ای و با آن درخواست را مطرح می کنند؟
آیا آن 15 و 14 نفر دگر اندیش، صلاحیت طرح چنین خواسته ای را دارند؟ چگونه است که این تعداد خود را نماینده همه مردم ایران می دانند و القاء می کنند که خواسته آنها خواسته همه مردم ایران است؟!
اما این دگر اندیشان که سعی دارند با حمایت رسانه های معاند بیگانه خواسته خود را مطالبه عمومی تلقی کنند، چه نوع حکومتی را پیشنهاد داده اند؟
آنها اعتقاد دارند که ایران باید حکومتی دموکراتیک مبتنی بر سکولاریسم داشته باشد و مذهب هیچ جایگاهی در آن نداشته باشد.
این خواسته یک عده معدود خاص است که خط این جریان را از اربابان خود در آمریکا، انگلیس، اسرائیل و عربستان دریافت کرده‌اند.
سیاستی که دشمن در پیش گرفته، سیاستی در راستای دشمنی با جمهوری اسلامی ایران است، اگر غیر از این بود باید به رفتار دشمنان و عوامل نفوذی داخلی آن شک می کردیم.
اما جمهوری اسلامی ایران با وجود ضعف ها و کمبودهایی که به خاطر ضعف مدیریتی در دولت و دولت هایی است که مستقیم از سوی مردم برگزیده می شوند، توانسته است با رهبری حضرت آیت الله خامنه ای شرایطی را پشت سر بگذارد که قطعاً عبور از آن برای بسیاری از کشورها و رهبران آنها کاری محال و نشدنی بوده است.
چنین رهبری از حمایت و علاقه اکثریت مردم خود برخوردار است، مردمی که نظام جمهوری اسلامی ایران را با جان و دل پذیرفته اند و برای آن سختی های بسیاری را متحمل شده اند و اکنون نیز برای استمرار امنیتی که در کشور برقرار است فرزندان خود را راهی جبهه هایی می کنند تا مدافع حریم و حرم باشند. بصیرت و آگاهی مردم است که توطئه‌های دشمنان علیه جمهوری اسلامی ایران را خنثی می کند، چه آنها که در آن سوی مرزها به دسیسه های خود ادامه می دهند و چه اینها که در داخل با حضور و نفوذ، همچنان با دشمنی های عبث خود علیه انقلاب اسلامی و ارکان آن توطئه می کنند، با نقش آفرینی مردم راه بجایی نخواهند برد.