بزرگنمايي:

ایران پرسمان -
رئیس علیه رئیس
k ٢.٥
٠
روزنامه سازندگی / متن پیش رو در سازندگی منتشر شده و انتشار آن به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست
آیت‌الله محمدیزدی، عضو فقهای شورای نگهبان، در آخرین سخنانی که روز گذشته از وی منتشر شد، انتقادات تندی را علیه صادق آملی لاریجانی رئیس پیشین قوه‌قضائیه بیان کرد. این سخنان در دیدار مسئولان مرکز بسیج اساتید و نخبگان حوزه علمیه قم بیان شده و فرید مدرسی روزنامه‌نگار به نقل از ارگان خبری این مرکز، بخش‏هایی از آن را منتشر کرده است. با این حال این مطالب البته با واکنش مدیر روابط عمومی جامعه مدرسین حوزه علمیه قم روبه‏رو شد. وی گفت سخنانی که امروز در فضای مجازی به آیت‏الله یزدی منتسب شده است، سندیّت ندارد و تنها مرجع معتبر در این زمینه، پایگاه اطّلاع‏رسانی جامعه مدرسین است.
از دیگرسو آیت‌الله مرتضی مقتدایی، سخنان منتسب به آیت‌الله یزدی را تایید کرد و به ایرنا گفت: «آقای یزدی این گونه مطالب را که در ذهنشان بود گاهی در جلسات جامعه مدرسین مطرح می‌کردند و حالا علنی آن را بیان کرده‌اند. اگر با من مشورت می‌شد می‌گفتم طرح علنی این مسائل به مصلحت نیست، ولی حالا خودشان صلاح دیدند. ولی من در این قضیه به‌طورکلی وارد نمی‌شوم.»
با این حال نکته‌ی مهم در سخنان منسوب به آیت‌الله یزدی تایید مفاد نامه آملی لاریجانی به مقام‌معظم رهبری و قصد وی برای مهاجرت به نجف است. او محتوای این نامه را به طور ضمنی تایید کرد. این درحالی است که دفتر آملی لاریجانی از اساس وجود این نامه را تکذیب کرده بود.
در آنچه به نقل از آیت‌الله محمد یزدی منتشر شد، آمده است که وی یکشنبه هفته گذشته در دیدار مسئولان مرکز بسیج اساتید و نخبگان حوزه علمیه قم خطاب به صادق لاریجانی گفته است: «هرچند در مساله‏ای نظر ولی‏فقیه خلاف عقیده من باشد، موظفم که اطاعت کنم؛ چون ضررش کمتر از شکستن حرمت ولایت و حاکمیت است. فلانی می‏گوید اگه این کار را نکنید نجف می‏روم! خب بروید، آیا با رفتن شما قم به‏هم می‏خورد؟ شما در قم بودن‌تان هم خیلی موثر نبود؛ چه رسد که نجف بروید. رئیس دفتری که 10 سال، جای مهمی را اداره کرده دستگیر می‏شود، بعد اعتراض می‏کند که چرا گرفتید؟! به اسم مدرسه علمیه، کاخ ساختند! آیا ارث پدرت بود؛ از کجا آوردی ساختی؟»
یزدی به روحانی: برو کنار
اعتراضات آیت‌الله محمد یزدی البته تنها مشمول آملی لاریجانی نشده و او در این جلسه به دو تن دیگر نیز انتقادات شدیدی کرده است. یزدی ابتدا خطاب به حسن روحانی رئیس‏جمهوری گفته است: «چطور کسی که تنفیذ ولایت را دارد، جرأت کرده و کارهای خلاف امر رهبری را می‏کند؛ مثل مخالفت درباره فضای مجازی و... اگر نمی‌توانی مملکت را اداره کنی، برو کنار. این برو کنار را چه کسی باید بگوید؛ در درجه اول حوزه باید بگوید. بعد از نظر قانونی باید دیوان عالی قضایی بگوید. بعدش هم مجلس بگوید ولی متأسفانه می‏بینیم مجلس هم وضعیت دیگری دارد!» البته انتقادات محمد یزدی به حسن روحانی تازگی ندارد. در طول دو دوره‌ی ریاست‌جمهوری روحانی، آیت‌الله یزدی بارها با جملاتی تند، عملکرد روحانی را نقد کرده است. مدتی پیش به بهانه بحث حجاب و مسائلی که پیش آمده بود، روحانی گفته بود: «در مسألۀ حجاب، متأسفانه اول از زن شروع می‏کنیم در‏حالی‏که قرآن ابتدا مرد را از نگاه هرز دور می‏کند اما ما می‏رویم و به خاطر حجاب، دختران و زنان را دستگیر می‏کنیم. اساس حجاب برای امنیت زن است؛ همان‌طور که خدا در قرآن می‏فرماید، حجاب را برای جلوگیری از آسیب زن قرار داده تا مورد آزار و اذیت عده‏ای مریض قرار نگیرد. همه آنچه درباره حجاب در قرآن آمده برای حمایت از زن است اما به گونه‏ای رفتار شده که انگار باید چماقی بر سر زن باشد و این به‌خاطر آن است که مساله حجاب را درست در جامعه تبیین نکرده‌ایم.» در پاسخ به این اظهارات، آیت‌الله محمد یزدی در جواب روحانی گفته بود: «حجاب از ضروریات اسلام است. کسی که علیه حجاب حرف می‏زند، هر کسی می‏خواهد باشد، باید مواظب باشد در مورد حجاب چه می‏گوید. باید بلد باشد وقتی از اسلام حرف می‏زند، چه می‏گوید. ما انقلاب کردیم، تا کسی بی‏حجاب نباشد، زیر گلویش را باز نکند و هرچه دلش خواست علیه اسلام و انقلاب حرف نزند .اگر رئیس‏جمهور می‏باشید، باید به مردم خدمت کنید و مشکل مردم را حل کنید. اگر اسلام را بیان می‏کنید، به اندازه علم‌تان و فهم‌تان بگویید. نباید بیش از این گفت. حجاب از ضروریات دین است و منکرش کافر است.»
اعتراض به علوی بروجردی: تابلوی دفترت را پایین می‏کشیم...
انتقادات آیت‌الله یزدی، آیت‌الله محمدجواد علوی‏ بروجردی را نیز در برگرفت و او را تهدید کرد که اگر اعلام مرجعیت کند و دفتر بزند، تابلوی دفترش را پایین می‏آورد.
سید جواد علوی بروجردی از مجتهدین شیعه، مدرس درس خارج فقه و اصول در حوزه علمیه قم و نوه دختری سید محمدحسین بروجردی است. نام کامل او سید محمدجواد علوی طباطبایی بروجردی است و تولیت بیت، موقوفات و مسؤلیت کلیه مراکز و اماکن وابسته به پدر بزرگش (‌آیت‌الله سید حسین بروجردی) را بر عهده دارد. آقای بروجردی از روحانیون سنتی شیعه به حساب می‏آید و طرفدار استقلال حوزه علمیه و مخالف هزینه بودجه‏های دولتی در آن است. او همچنین اظهارات متفاوتی درباره‌ی کوروش دارد. ایشان سال 95 در دیدار الشیخ خالد مطر التمیمی، مسئول گروه حقوق دانشگاه بحرالعلوم در نجف اشرف گفته بود: «‌کلام امیرالمؤمنین در عهدنامه مالک اشتر بی‏نظیر است. ایشان فرمودند مردم دو دسته‏اند: اما اخ لک فی الدین و اما نظیر لک فی الخلق؛ یعنی اگر کسی برادر دینی تو نباشد و به خدا یا هیچ مذهبی معتقد نباشد باز هم شهروند است و حقوقی دارد. این نکته را امیرالمؤمنین 1400 سال پیش گفته است؛ یعنی هنگامی که در اروپا اصلاً بحثی درباره حقوق بشر مطرح نبود. ما این حقایق را در کلام ائمه داریم. ما امروز به منشور کوروش هم افتخار می‏کنیم و البته این منشور افتخارآمیز هم هست و در عصر خودش خوب است.»
اکنون محمد یزدی عضو فقهای شورای نگهبان، بی‏اینکه نامی از آیت‌الله بروجردی ببرد، خطاب به وی گفته است: «بعضی اگر یک روزی رسما اعلام مرجعیت کنند، اگر زنده باشم، رسماً جلویش را می‏گیرم و اعلام رسمی هم می‏کنم؛ واقعا در حوزه چه کسی باید با این مساله برخورد کند؟! نوه مرجع بودن که دلیل شرعی برای مرجعیت نیست؛ کسی نگفته هرجا فلانی نوه مرجع شد، می‏تواند مرجع باشد... اگر توان علمی کسی محرز نشود و وارد این عرصه شود، مجبور می‏شوم رسما اعلام کنم که ایشان حق ادعای مرجعیت ندارند؛ چون هیچ جایی توان علمی او را تایید نمی‏کند. مگر می‏شود هر روز یک نفر ادعای مرجعیت کند؟ اگر چنین فردی تابلو هم بزند، تابلویش را پایین می‏آوریم؛ هیچ تعارفی هم نداریم، چون مرجعیت نمی‏تواند بازیچه باشد. چهار، پنج مرجع داریم که از طرق شرعی مرجع شده‏اند، کافی هستند. همه که نباید فقیه و مرجع بشوند... صیانت از مرجعیت باید رعایت شود، کمیسیون صیانت از مرجعیت مصوب جامعه مدرسین و مورد تایید پنج مرجع است که یکی از آنها مقام معظم رهبری است و حتی مراجع اخیر هم که فوت شدند، در آن زمان تایید کردند لذا پنج مرجع تایید کرده‏اند و هفت هشت عضو هم دارد... متاسفانه گرایش به عناوین، ظواهر و القاب [در حوزه] زیاد شده است؛ بعضی ضوابط حوزوی بزرگان زیر پا گذاشته شده است.» البته این سخنان بدون پاسخ نماند و محمدرضا زائری، روحانی نواندیش اصولگرا بلافاصله در صفحه شخصی خود در اینستاگرام خطاب به یزدی نوشت: «آیت‌الله محمد یزدی تهدید کرده‏اند که در صورت اعلام مرجعیت آیت‌الله علوی بروجردی، به میدان خواهند آمد و بساط را به هم خواهند ریخت و تابلوی دفتر ایشان را پایین خواهند آورد! راستش اگر تا حالا تردیدی هم در شایستگی حضرت آیت‌الله علوی بروجردی داشتم با صحبت‏های آقای یزدی اطمینان کامل پیدا کردم که مرجع آینده ما حضرت آیت‌الله علوی بروجردی هستند و مورد اقبال قرار خواهند گرفت! تاکنون فکر می‏کردیم آقایان از جامعه بی‏خبرند و از میزان محبوبیت و جایگاه اجتماعی خود در افکار عمومی اطلاعی ندارند، اما الآن معلوم شده که اصلا از تاریخ روحانیت و حوزه‏های علمیه نیز آگاه نیستند! در طول قرن‏ها کجا مرجع تقلید مردم با دستور و فرمایش تعیین شده؟ در طول قرن‏ها کجا کسی یا نهادی به مردم گفته که از چه کسی تقلید بکنند و از چه کسی تقلید نکنند؟ این همه روایت توصیه به مردم‌داری و جلب محبت خلق مثل "جرّوا موده الناس إلیکم و إلینا" مگر نبوده که در مسیر حفظ تماسک اجتماعی و تقویت جامعه دین‌داران رابطه‏ای عاطفی و معنوی میان مرجع تقلید و عالم دین با مردم ایجاد می‏کرده است؟ اگر هوش و دانش ارتباط مؤثر با مردم ندارید، اگر ذوق و ظرافت زیبا حرف زدن ندارید، اگر حوصله و طاقت زحمت کشیدن و تلاش کردن و عرق ریختن برای جلب دل‌های مردم را ندارید، صادقانه و صریح به ناتوانی خود اعتراف کنید و زبان به کام بگیرید! آقایان شما که همه چیز را نابود کردید! دین مردم را از آنان گرفتید و باورهای مردم را به باد دادید! شما را به خدایی که می‏پرستید بگذارید همین چهار نفر و نصفی که تقلید می‏کنند و خمس می‏دهند و التزام دینی دارند برای آینده اسلام باقی بمانند!»
منتقدان آملی لاریجانی چه کسانی هستند؟
اما آنچه سخنان آیت‌الله محمد یزدی را مورد توجه گسترده قرار داد، انتقادات تند او علیه آملی لاریجانی بود. رئیس پیشین قوه‌قضائیه که نزدیک به 10 سال اجازه یک انتقاد ساده را به خود و مجموعه‌ی مدیریتش نمی‏داد و کوچکترین انتقاد را با تندترین رفتار قضایی پاسخ می‏داد، این روزها آماج انتقاد اصولگرایانی است که محور اصلی آنها محمود احمدی‌نژاد و جبهه پایداری است.
تلویزیون ایران، که مهمترین رسانه‌ی فراگیر اصولگرایان است، این روزها برای نقد آملی لاریجانی در خط مقدم ایستاده است. سرفصل برخی از برنامه‏های تلویزیونی و حتی برخی خبرهای رسانه‏های اصولگرا این روزها نقد آملی لاریجانی است.
اما اگر اکنون تلویزیون ایران، در نقد آملی لاریجانی در خط مقدم است، محمود احمدی‌نژاد اولین مقام رسمی ایرانی بود که در دوره‌ی ریاست آملی لاریجانی بر قوه قضاییه، نقد و حمله به او را آغاز کرد. او پس از بازداشت اطرافیانش همچون اسفندیار رحیم‌مشایی و حمیدرضا بقایی با تاکید بر اینکه «ما لاریجانی‏ها را قبول نداریم» گفته بود او فاقد عدالت قضایی است. البته سخنان احمدی‌نژاد بی‏جواب نماند؛ غلامحسین محسنی اژه‏ای که در آن زمان سخنگوی دستگاه قضا بود محمود احمدی‏نژاد را به «لاتی که یک مدت از چشم‏ها افتاده بود و رنج می‏برد» تشبیه کرد و گفت که زبان او «هرز شده است و هرچه به زبانش بیاید می‏گوید.»
با این حال در بررسی وقایع این روزها، می‏توان سه گروهی را که مقابل آملی لاریجانی ایستاده‏اند، شناسایی کرد. دسته‌ی اول احمدی‌نژادی‏هایی هستند که از گذشته نقدهای تندی به لاریجانی‏ها داشتند و دارند. این دسته در رسانه‏هایی که نفوذ دارند همچنان در خط مقدم این حملات هستند. برنامه این افراد کاملا سیاسی است و ملاک آنها تلاش برای خروج لاریجانی از عرصه سیاست و حاکمیت است. نقد این افراد فقط شامل آملی لاریجانی نمی‏شود، علی لاریجانی را نیز دربرمی‌گیرد.
دسته دوم عدالت‌خواهانی هستند که اگرچه اصولگرا هستند اما در رسته‏ی حامیان احمدی‌نژاد قرار ندارند. ملاک آنها مبارزه با فساد برای برقراری عدالت است. اینها فراتر از امور سیاسی ایستاده‏اند و ماموریت اصلی خود را مبارزه با فاسدان در هر رده و مقامی می‏دانند. از آنجایی که کارنامه‌ی سالم و سفیدی دارند، زبان‌شان برنده و نقدشان نافذ است. اما دسته‌ی سوم افرادی از رسته‏ی براندازان هستند که برنامه‏های سیاسی خود را دنبال می‏کنند. هرچه اختلاف در درون حاکمیت بیشتر شود، آنها با شعله‌ور کردن اتفاقات تلاش می‏کنند نفع خود را ببرند.
با این حال برخی معتقدند آملی لاریجانی را نباید دست‌کم گرفت. او نیز ممکن است پاسخ منتقدانش را بدهد. اما چگونه؟ باید منتظر تحولات آینده ماند.