بزرگنمايي:

ایران پرسمان -
سرمقاله جوان/ ‌اقتدار دفاعی را به حوزه اقتصاد تعمیم دهید
٢٥
٠
روزنامه جوان / « ‌اقتدار دفاعی را به حوزه اقتصاد تعمیم دهید » عنوان یادداشت در روزنامه جوان به قلم سیدعبدالله متولیان است که می‌توانید آن را در ادامه بخوانید:
حضرت امام خامنه‌ای در آستانه هفته دولت (و هفتمین سال دولت آقای روحانی) چهارشنبه 30 مرداد ماه در دیدار رئیس جمهور و اعضای هیئت دولت، «اقتصاد» و «فرهنگ» را دو مسئله مهم کشور و تولیدکنندگان را رزمندگان در جنگ اقتصادی دشمن عنوان نموده و ضمن تأکید بر توجه کامل مسئولان به «تولید داخلی» به عنوان «کلید اصلی حل مشکلات موجود» سه اولویت کشور را: 1 - رهایی کشور از وابستگی به درآمد نفت 2 - توجه ویژه به بخش‌های پیشران اقتصادی نظیر مسکن، کشاورزی و شرکت‌های دانش بنیان 3 - «ضرورت تغییر نگاه به تولید کننده به‌عنوان رزمنده جنگ اقتصادی» مطرح کردند و در عین حال بر «لزوم جهت گیری و هدفگذاری پیشرفت اقتصادی به سمت تأمین عدالت و ریشه کن کردن فقر» به‌عنوان هدف اقتصادی نظام اسلامی نیز تأکید فرموده و مسئولان وزارتخانه‌ها و دستگاه‌های مرتبط با مقوله فرهنگ را به حساسیت بیشتر و مقابله جدی و هوشمندانه با هجوم همه جانبه دشمن به مبانی دینی، انقلابی و اخلاقی فراخواندند.
هم‌اینک بین جمهوری اسلامی ایران و نظام سلطه، نبرد اراده‌ها به صورت تمام عیار در حال اجراست و در این نبردِ مبتنی بر فشار حداکثری، جنگ اقتصادی مرکز ثقل فشار اقتصادی دشمن علیه ماست و تحریم‌های همه جانبه و عملیات‌های سیاسی، فرهنگی، اطلاعاتی، امنیتی، تبلیغاتی و روانی و... همگی بر اساس جنگ اقتصادی سازماندهی شده است. نظام سلطه در جنگ اقتصادی فقط نشانگاه‌های اقتصادی را هدف نگرفته بلکه گرانیگاه و هدف اصلی خود را بر مرعوب سازی و به زانو درآوردن ملت ایران متمرکز نموده و مجموعه‌ای از اهداف ریز و درشت به‌ویژه در دو حوزه فرهنگی و اقتصادی مشتمل بر: «ناامید کردن مردم»، «عصبانی کردن مردم»، «ترساندن و مرعوب‌سازی مردم»، «خشمگین کردن و به عصیان کشاندن مردم»، «مرعوب‌سازی مسئولان نظام»، «ایجاد و سازماندهی اعتراضات و نافرمانی‌های مدنی»، «ایجاد و سازماندهی و پشتیبانی تحرکات ضد امنیتی و اشرار داخلی»، «ترویج بی‌اعتمادی»، «تخریب باور و ایمان مردم»، «درگیرکردن نظام در یک میدان خاص با هدف غفلت از سایر میدان‌های اصلی»، «مدیریت افکار عمومی مردم ایران»، «القای ناکارآمدی نظام»، «بالابردن هزینه‌های زندگی مردم»، «اختلال و یا کند کردن روند و برنامه توسعه و شکوفایی اقتصادی کشور»، «درگیر کردن بودجه و امکانات و مدیریت کشور در حوزه جنگ اقتصادی»، «دوقطبی سازی جمعیتی و ایجاد شکاف در صفوف ملت ایران با دوگانه‌های ساختگی نظیر جنگ/مذاکره و سازش»، «ایجاد و تشدید دوقطبی مردم/نظام»، «تخریب فرهنگ ملی به دست خود مردم ایران» و... را تعقیب می‌کند.
جمهوری اسلامی ایران در نبرد اراده‌ها در حوزه نظامی و امنیتی راه را کاملاً بر دشمن بسته و حتی صحنه نبرد را به نفع جمهوری اسلامی تغییر داده به طوری که در وضعیت کنونی این امریکا و نظام سلطه است که نگران قدرت و اقتدار ایران در جنگ است و این نگرانی در مواضع سیاسی و رفتار‌های تاکتیکی سران امریکا کاملاً مشهود است و دست امریکایی‌ها از اعمال هر گونه تحریم و فشار نظامی و امنیتی کاملاً تهی و خالی است و جمهوری اسلامی ایران با زدن پهپاد فوق مدرن امریکا، اراده خود را بر امریکا تحمیل کرده و این شعار را که: «دوران بزن و در رو سپری شده است... اگر یکی بزنی ده تا می‌خوری... اگر از دشمن خطایی سر بزند جمهوری اسلامی حیفا و تل‌آویو را با خاک یکسان خواهد کرد» را به تمام دنیا به شکل عملی ثابت کرده است. امروز سیاست منزوی‌سازی ایران رنگ باخته و هیچ کشوری در جهان نه‌تن‌ها این سیاست را در باره ایران باور ندارد بلکه به عکس بسیاری، بر این باورند که این امریکاست که در برابر اقتدار نظامی و امنیتی ایران ذلیل و زمین‌گیر شده است. حق این است که اگر در حوزه اقتصادی مانند حوزه نظامی از بیگانگان دل بریده و با توجه به اینکه «سرمایه»، «نیروی انسانی»، «فناوری»، «7 درصد منابع جهان» و «مدیریت متعهد» را در اختیار داریم اگر بر توانمندی و ظرفیت‌های استثنایی و بی‌بدیل خود تکیه می‌کردیم، بی‌شک امروز در حوزه اقتصادی نیز شاهد ذلت نظام سلطه و تحمیل اراده خود بر دشمن بودیم.
مسئولان و دولتمردان در جمهوری اسلامی به طور قطع می‌توانند و باید در جنگ اقتصادی هرچه سریع‌تر آرایش جنگی به خود گرفته و: «نگاه خود را به تولیدکنندگان تغییر داده و به آنان به‌عنوان رزمندگان جنگ اقتصادی نگاه کرده و خاک پای آنان را سرمه چشم کند»، «لباس رزم اقتصادی به تن کرده و با نیت الهی و حرکت جهادی در عرصه رونق تولید داخلی شگفتی آفرین شود»، «به تعبیر مقام معظم رهبری 70 خوان موجود را از سر راه تولید کنندگان بردارد»، «مدیریت اقتصادی قوی، انقلابی، جهادی و باانگیزه را که‌خلقه مفقوده اقتصاد بوده و هست اعمال کند»، «به تأثیر تولید بر تقویت فرهنگ توجه کرده و با همت جهادی در عرصه رونق تولید جایگاه خود را در اقتصاد جهانی به دست آورد»، «از وارد کردن منازعات حزبی و ترجیح منافع حزبی و باندی در معرکه جنگ نابرابر دشمن»، «با قاطعیت با همه مظاهر ناامیدساز و اعتمادسوز نظیر رانت‌خواری و آقازادگی و اشرافی‌گری و... مبارزه کنند» و... و در این میان باید به این حقیقت بزرگ توجه داشته باشند که سنگ زیرین آسیای رونق تولید بی‌تردید پرهیز جدی از مدل اقتصادی غربی و لیبرالیستی بوده و مسئولان باید هدف اصلی پیشرفت اقتصادی را تأمین عدالت اجتماعی و ریشه کن کردن فقر قرار دهند.