بزرگنمايي:

ایران پرسمان - سرمقاله آفرینش/ کاغذ، محیط زیست و راهکاری برای نجات جنگل‌ها
٠
٠
آفرینش / « کاغذ، محیط زیست و راهکاری برای نجات جنگل‌ها » عنوان سرمقاله روزنامه آفرینش به قلم آذر فخری است که می‌توانید آن را در ادامه بخوانید:
کاغذ این روزها به معضلی تبدیل شده است. کالایی بسیار ضروری که رسانه و تحصیل و هرچه که مربوط به فرهنگ و نیز اقتصاد باشد را با کمبود و نبود وگرانی‌اش تحت‌الشعاع قرار داده است.
بسیاری از رسانه‌های کاغذی به دلیل کمبود و گرانی کاغذ، یا تعطیل شدند یا از تعداد صفحات خود کم کردند. برخی از ناشران ترجیح دادند از کاغذهای بازیافتی استفاده کنند، تا قیمت کتاب چندان سیر صعودی نداشته باشد، اما برخی ناشران هنوز هم از کاغذهای سفید استفاده می‌کنند که طبعا گران‌ترند و همین موجب شده قیمت کتاب‌هایی که این روزها منتشر می‌شوند سربه ثریا بزند.
در این میان آموزش‌وپرورش نیز از حاشیه‌های کاغذی در امان نمانده و ضربه اساسی در مورد گرانی لوازم‌التحریر به دانش‌آموزان و والدین آنها خورد. طبق معمول عده‌ای از جو بازار سوءاستفاده می‌کنند و با تمهیداتی قیمت را از آن چه هست بالاتر می‌برند، درحالی که طبعا برای حفظ مشتری باید از لوکس‌گرایی در چاپ کتاب و لوازم‎التحریر پرهیز کرد و صرفا به کاربردی بودن آن اندیشید تا مردم با خاطری آسوده هم به درس و مدرسه و دانشگاه‌شان برسند و هم به کتابخوانی و رشد و توسعه فرهنگ‌شان.
اما کاسبی تحریم هرگز به وجه فرهنگی کاغذ اهمیتی نمی‎دهد. این بازار؛ بازار کاسبی از تحریم، بازاری است که درآن تنها میزان سود مادی مهم است و البته از چنین افرادی بیش از این هم نمی‎توان انتظار داشت.
می‎ماند مسئولان فرهنگی که تلاش می‎کنند به هر نحوی شده کاغذ را به رسانه‎های کاغذی و انتشارات برسانند. اما برخی از متولیان و انتشاراتی‎ها نیز دستی در بازار تحریم دارند و شوربختانه با کم‎فروشی، کاغذ را به بازار سیاه می‎رسانند. برخی ناشران هنگام انتشار در شناسه کتاب تیراژ را بیش از آن‌چه که چاپ کرده‌اند، نسخه اعلام می‌کنند درحالی که تنها 200 نسخه از یک عنوان را عملا به بازار تحویل می‌دهند!
از سوی دیگر کاغذ در قبض‌های آب و برق و تلفن و گاز و نیز تراکنش دستگاه‌های ATM نیز بسیار زیاد مصرف می‌شود، هر چند برخی از این شرکت‌های تولید انرژی از مردم خواسته‌اند که به جای قبض کاغذی، با روش‌هایی مثل پیامک از میزان مصرف و هزینه خود باخبر شوند، تا شاید بتوان از این طریق در مصرف کاغذ صرفه‌جویی کرد. اما در مورد دستگاه‌های کارت‌خوان ماجرا به شدت شگفت‌انگیر و تاثرآور است، شاید حتی برای بسیاری از ما باورنکردنی باشد که میزان کاغذی که در این تراکنش‌ها مصرف می‌شود معادل 24 میلیون جلد کتاب است! آن هم در کشوری که نهایت تیراژ واقعی یک کتاب بین 500 تا 1000 نسخه است.
باید برای این میزان مصرف کاغذ در تراکنش‌ها، تدابیری جدی و فوری اندیشید. چون اغلب رسیدهایی که دستگاه‌های کارت‌خوان صادر می‌کنند به زباله تبدیل می‌شود و میزان خیلی کمی از آن وارد چرخه بازیافت می‌گردد.
24 میلیون جلد کتاب، یعنی سطح گسترده‌ای از جنگل‌های داخلی و خارجی و میلیون‌ها درختی که سالانه از بین می‌روند و این یعنی تخریب محیط زیست و از دست رفتن ریه‌های تنفسی زمین.