بزرگنمايي:

ایران پرسمان - سرمقاله سیاست روز/ سخنی از زبان کهنه سربازان به نسل کنونی و آینده
٣١
٠
سیاست روز / « سخنی از زبان کهنه سربازان به نسل کنونی و آینده » عنوان سرمقاله سردبیر روزنامه سیاست روز، محمد صفری است که می‌توانید آن را در ادامه بخوانید:
هفته گرامیداشت دفاع مقدس را پشت سر گذاشتیم، هنوز ریز توجهاتی به این قطعه بزرگ از تاریخ انقلاب اسلامی می شود. اما نمی خواهیم یاد و خاطره آن دوران نورانی و بی نظیر را با اشاراتی به مانند هفته دفاع مقدس به مردم ایران تبریک بگوییم، محدود کنیم و یا کلیشه ای با این هفته کنار بیاییم! می خواهیم چند جمله ای را برای نسل کنونی و نسل آینده بنویسیم، که اگر باز هم جنگی شود و آن جنگ به ما تحمیل شود، بار دیگر دفاع مقدسی خواهیم ساخت از دفاع مقدس اول پر شورتر، ماندگارتر، پر افتخارتر و سرنوشت سازتر، از نسل کنونی و نسل آینده چنین انتظار و توقعی داریم. اگر جنگ آمد سراغ این کشور، می‌دانیم که نسل کنونی و نسل آینده، باز هم مانند نسل ما کهنه سربازان می روند برای دفاع از میهن، مردم، انقلاب و اسلام. فقط حواسشان این دفعه باشد که هوای همدیگر را بیشتر داشته باشند و هوای پشت جبهه را بیشتر از خود. ما کهنه سربازهای آن دوران خاطراتی داریم شیرین و تلخ، هم کشتیم هم کشته دادیم، کشته های ما نزد خدا رزق و روزی دارند، کشته های دشمن سرافکنده و خوار مقابل خداوند. عزت ما مقابل خواری دشمن پس از 8 سال جنگ خانمانسوز، می ارزد نه؟
می خواهیم بگوییم، که اگر نرفته بودیم ما کهنه سربازان میهن برای دفاع از ناموس، الان نسل کنونی نبود که ما بخواهیم با آنها حرف بزنیم و برای نسل آینده هم پیام بگذاریم. آنها که شهید شدند خوشا به حالشان که رفتند و بار سنگین ماندن را هم با خود گذاشتند برای ما. آنها هم که ماندند با زخم های یادگاری آن دوران سر می کنند، چه این زخم ها بر جسم باشد چه برد دل. با این‌ها کاری نداشته باشید که برخی در این کشور دزدیدند و رفتند یا دزدیدند و هنوز هم هستند، تاریخ پر است از این آدمهای دنیا پرست قدرت طلب، مبارزه کنید با این پدیده اما به دل نگیرید. خودتان هم فریب این آدمها را نخورید که روشی شیطانی دارند و گولتان می زنند، مراقبت کنید، تا در دام آنها نیفتید.
دنیا می گذرد، دنیا هم نگذرد، ما آدمها می گذریم، یعنی می گذاریم و می گذریم، رسم دنیا همین است، قرار نیستف قرار هم نبوده که کسی در این دنیا جاودانه باشد، بگذار آنهایی که همچون مغول بر سر این کشور آوار شدند و چپاول کردند، چند صباحی را خوش باشند که این خوشی پایانی بس غمگین دارد. اما قرار نیست به خاطر این چند نفر اوباش و ارازل، شما نسل حاضر و نسل آینده به انقلاب و اسلام و آرمان های آن بدبین بشوید! در هیچ جای این انقلاب پیدا نمی‌کنید که گفته باشد یا اجازه داده باشد که برخی‌ها فساد کنند، چپاول کنند، یا هر غلط دیگری. ما یعنی کهنه سربازان دوران دفاع مقدس، همان کاری را که باید، کردیم، شما امروزی ها نظر دیگری دارید؟ بعید می دانیم که اعتقاد داشته باشید نباید می رفتیم و می‌جنگیدیم. چاره ای که نداشتیم هیچ، بماند! بی عقلی و کله خرابی از یک طرف، بعدش هم عشقی که این جبهه‌ها داشت. نمی خواهیم ادعا کنیم به دروغ که جانمان برایمان شیرین و عزیز نبود، نه؛ اما حال و احوالی داشت که انگار دعای تحویل سال مستجاب شده بود! اگر نمی رفتیم، اگر می ماندیم، اگر دشمن بر این کشور مسلط می شد، اکنون چگونه از نگاه‌های سنگین شما نسل کنونی نجات پیدا می کردیم، بگذارید بعضی ها و برخی جاها بگویند که می خواستی نری! مهم نیست، بگذار بگویند. دیوار ما کهنه سربازان از همه دیوارها کوتاه تر است، اصلاً دیوار ندارد. و اکنون که پیر شدیم و موی سپید بر سر و رویمان خودنمایی می کند، پشیمان نیستیم که هیچ، اگر باز هم برای این کشور اتفاقی بیفتد، باز هم از ما به سر دویدن است که خواهید دید. ما که کوفی نیستیم؟ هستیم؟ نه! اگر بودیم که نمی رفتیم، شما چه؟ هستید؟ کوفی مسلکی را می گوییم. گمان نکنیم که باشید، یعنی قطعاً که نیستید. الان هم که نسل حاضر موجود است، اگر خدای ناکرده بار دیگر دشمن خوابی برای کشور دیده باشد، می روند این جوانان رشید. نگاه به سر و وضعشان نکنید که اینها ملاک نیست. یادتان رفته جوانان دوران جنگ مگر طیب و طاهر بودند؟ رفتند زلال شدند، ناب شدند، یا شهید شدند، یا اسیر شدند، یا مجروم و جانباز یا سالم برگشتند که آنها هم سالم نیستند.
برای یادآوری می گوییم، می رفتیم بدون مشایعت، بر میگشتیم بدون استقبال، توقعی هم نداشتیم، این حجب و حیا ارزشش از آن دادار دودور کردن ها بیشتر بود. همین که مادر و پدر را زمان رفتن می دیدیم و بوسه ای بر گونه هایشان می زدیم و وقتی که بر میگشتیم در آغوش می گرفتیم آن فرشته های زمینی را، برایمان کافی بود.
پشیمان نیستیم، اتفاقاً خیلی هم معتقدیم که باید می رفتیم و رفتیم.
و اما اکنون که دوران حساسی است، هم در داخل و هم در خارج، نسل حاضر و نسل آینده است که برای این کشور و انقلاب می‌ماند، ما کهنه سربازان با همه بی ملایمتی ها، این سرزمین را برای شما و آیندگان حفظ کردیم تا شما ادامه دهنده راه همین کهنه سربازان و فرمانده آنها باشید. جز این راهی نیست که اگر غیر از این راه بروید، بیراهه ای است که نه نعمت دارد و نه میتوان نوری از خاور آن دید.
و شما سربازان کنونی و سربازان آینده باید با شعور بیشتر به وقایع دنیا بنگرید چرا که تجربه ما کهنه سربازان را با خود دارید.