بزرگنمايي:

ایران پرسمان - سرمقاله آفرینش/ بی تدبیری مدیران و هزینه از جیب بیت المال
٨
٠
آفرینش / « بی تدبیری مدیران و هزینه از جیب بیت المال » عنوان سرمقاله روزنامه آفرینش به قلم سعید ونکی است که می‌توانید آن را در ادامه بخوانید:
سرانجام پس از کش و قوس های فراوان، پرونده سوپرجام فوتبال ایران در سال 97، مختومه شد و با رای دادگاه عالی ورزش (cas) تیم پرسپولیس به عنوان قهرمان این جام معرفی شد؛ پرونده ای که سرانجام آن از مدت ها قبل در داخل کشور و با رای فدراسیون فوتبال مشخص شده بود اما با پافشاری باشگاه استقلال و مدیریت آن، این قضیه روند فرسایشی پیدا کرد و پای دادگاه عالی ورزش هم به آن باز شد.
شاید بسیاری از هواداران استقلال اعتراض به رای صادره توسط فدراسیون فوتبال را حق خود بدانند و خواهان دادخواهی در مراجع بین المللی برای رسیدن به حق خود باشند اما باید توجه کرد که در این گونه موارد باید منافع بلند مدت را در نظر گرفت.
بزرگترین ضرری که باشگاه استقلال در این پرونده متحمل شد، هزینه های گزافی بود که مجبور به پرداخت آن شد. قطعا ساز و کار اعتراض در CAS هزینه بر است و با توجه به اختلاف نرخ ریال با فرانک سوئیس، رقمی قابل توجه محسوب می شود. طبق گفته مسئولان باشگاه استقلال، رقمی معادل 64 هزار فرانک ( مبلغ 775 میلیون تومان) برای دادخواهی هزینه شده است. علاوه بر این خرج سفر پنج تن از مسئولان این باشگاه به سوئیس هم 300 میلیون تومان برآورد شده است.
با این حساب، بیش از یک میلیارد تومان از جیب بیت المال برای پرونده ای هزینه شده که سرنوشت آن با توجه به قصور استقلال و عدم حضور در ایران برای انجام بازی سوپرجام، از قبل مشخص بوده است.
در این میان این سوال مطرح می شود که آیا در این خصوص تدبیری از قبل اندیشیده نشده بود و چگونه مدیران باشگاه استقلال که از قضا جزو با تجربه های مدیریت ورزش محسوب می شوند، تن به خواسته های احساسی هواداران دادند و روج موج پوپولیسم گام برداشتند؟ باشگاه هایی نظیر پرسپولیس و استقلال که از بودجه دولتی ارتزاق می کنند، باید نسبت به هزینه های خود دقت بیشتری به خرج دهند و علاوه بر این متولیان باشگاه های دولتی هم باید نظارت های خود را روی بودجه های تزریق شده افزایش دهند.
اگر چه شاید در شرایط کنونی فوتبال ایران، یک میلیارد تومان مبلغ گزافی محسوب نشود اما می توان با همین پول، بازیکنان جوان و آینده دار را جذب کرد و از طریق آنان به درآمدزایی های با ثبات رسید.
به هر شکل، وقوع این اتفاقات در ساختار معیوب مدیریتی فوتبال ایران چندان عجیب نیست و به نظر می رسد تا زمانی که دست باشگاه ها از بودجه های دولتی قطع نشود و به یک سیستم مالی پایدار و خودکفا نرسند، در بر همین پاشنه خواهد چرخید.