بزرگنمايي:

ایران پرسمان - پیدا شدن نشانه‌های باستانی در مریخ توسط کاوشگر ناسا
١٥٠
٠
خبرآنلاین / حوضچه هایی با عرض 150 کیلومتر را تصور کنید که آب در آن جریان دارد. حال اگر زمان را به جلو ببریم، مشاهده خواهید کرد که این حوضچه‌ها از آب سر ریز شده و سپس خشک می‌شوند. چرخه‌ای که احتمالا چندین میلیون سال یکبار تکرار می‌شود. این منظره‌ ایست که توسط دانشمندان کاوشگر در مقاله‌ی Geoscience Nature منتشر شده است.
نویسندگان سنگ‌های غنی شده از نمک‌های معدنی پیدا شده توسط مریخ نورد را به عنوان شواهدی از آب‌های کم عمق و نمکی توصیف می‌کنند که در جریان سرریز و خشک شدن قرار گرفته‌اند. این شواهد به عنوان علائمی مبنی بر وجود آب دلالت دارند که در اثر نوسانات آب و هوا، سبب تبدیل مریخ از یک محیط مرطوب به بیابانی یخی شده است.
دهانه گیل یا Gale Crater، بقایای باستانی از یک ضربه سهمگین است. رسوبات حمل شده توسط آب و باد در نهایت در کف دهانه به صورت لایه لایه شده و پس از سخت شدن رسوبات، باد با لایه برداری از صخره‌ها آن را به شکل کوه درآورده که امروزه کاوشگر در حال صعود از آن است. هر لایه از کوه نشان دهنده دوره متفاوتی از تاریخ مریخ است و به سرنخ‌هایی در مورد محیط منجر می‌شود.
به گفته ویلیام راپین نویسنده اصلی، ما به دهانه گیل رفتیم زیرا دارای اطلاعات منحصر به فردی در مورد تغییر آب و هوای مریخ است. دانستن زمان و چگونگی تحولات آب و هوایی این سیاره قطعه‌ای دیگر از این معما است. چه زمان و چه مدت مریخ قادر به حمایت از زندگی میکروبی بوده است؟
راپین و همکارانش نمک‌های موجود در یک قسمت 150 متری از سنگ‌های رسوبی به نام جزیره ساتون که کاوشگر از در آن سال 2017 بازدید کرد، تشریح می‌کنند. براساس مجموعه‌ای از ترک گل‌ها در مکانی به نام Old Soaker، این تیم از قبل می‌دانست که این منطقه دارای دوره‌های خشکتری بوده است. اما نمک‌های جزیره ساتون نشان داد که در آن‌ها آب نیز تغلیظ شده است. به طور معمول هنگامی که یک دریاچه کاملا خشک می‌شود کریستال‌های بلورین از نمک را به جای می‌گذارد. اما نمک‌های جزیره ساتون متفاوت بودند. آنها نمک‌های معدنی بودند که با نمک خوراکی متفاوت بوده و همچنین با رسوب مخلوط شده بودند. این موارد نشان می‌دهد که آن‌ها در یک محیط مرطوب متبلور شده بودند. احتمالا در حوضچه‌هایی با عمق کم تبخیر شده‌اند.
با توجه به اینکه زمین و مریخ در روزهای ابتدایی به یکدیگر شبیه بوده‌اند، راپین گمان می‌کند که جزیره ساتون ممکن است به دریاچه‌های شور در Altiplano آمریکا جنوبی شبیه باشد. دریاچه‌های Altiplano مانند Gale Carter به شدت تحت تاثیر آب و هوا هستند. راپین می‌گوید، در طول دوره‌های خشکی، دریاچه‌های Altiplano کم عمق و حتی برخی از آن‌ها خشک می‌شوند. همچنین هردوی آنها (Gale Carter و Altiplano) فاقد پوشش گیاهی هستند.
صخره‌های غنی از نمک ساتون تنها یکی از چندین سرنخی است که مریخ نورد برای پی بردن به چگونگی تغییرات آب و هوا از آن استفاده می‌کند. تیم تحقیقاتی با نگاهی کلی به سفر کاوشگر که از سال 2012 آغاز شده بود، به یک چرخه مرطوب به خشک که در یک بازه زمانی طولانی در مریخ اتفاق افتاده پی می‌برند.