بزرگنمايي:

ایران پرسمان - آرمان ملی / متن پیش رو در آرمان ملی منتشر شده و انتشار آن به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست
پروانه مافی رئیس فراکسیون زنان مجلس/ طبق قانون اساسی رئیس‌جمهور پس از مقام رهبری نفر دوم کشور است، اما بعضا مشاهده می‌شود که متاسفانه افراد و جریانات مختلف با رویکردهای متفاوت و خاص خودشان به خود اجازه می‌دهند که هر نوع اهانت و تهمتی را به رئیس‌جمهور نسبت دهند. این مساله چندی است که تکرار پذیر شده و گویا به روندی برای تخریب رئیس‌جمهور تبدیل شده است. از این رو واقعا برای این وضعیت جامعه باید تاسف خورد و این نشان می‌دهد که در جامعه و به‌خصوص در احزاب و جریان‌های سیاسی شاهد سقوط اخلاقی هستیم که باید جایی درمان شود. همانطور که قانون برای بخش‌های مختلف سیاسی، اجتماعی و اداری کشور قوانینی را مشخص کرده که رعایت آن برای همه الزامی است؛ طبیعتا به طریق اولی قوانینی هم برای رعایت شأن و جایگاه رئیس‌جمهور وجود دارد. از این جهت به‌نظر می‌آید که قوه قضائیه باید ورود کند و با اینگونه خودسری‌ها و توهین به رئیس‌جمهور برخورد لازم را صورت دهد و اجازه حرمت شکنی برخی افراد به رئیس‌جمهور را ندهد. اگر رئیس‌جمهور در جایی صحبت یا اظهار نظری می‌کند مجلس وجود دارد که در آن نمایندگان همراه و مخالف دولت می‌توانند صحبت‌های رئیس‌جمهور را نقد و بررسی کنند. اما در خارج از این چارچوب اگر افراد یا جریاناتی بخواهند تحت عنوان انتقاد به تخریب، هتک حرمت و توهین به رئیس‌جمهور بپردازند طبیعتا مجرم شناخته خواهند شد و دستگاه قضائی باید هشدارهای لازم را به این افراد بدهد تا چنین اتفاقاتی در سخنرانی‌های رئیس‌جمهور رخ ندهد.
از طرف دیگر مقام معظم رهبری همواره بر وحدت، انسجام و آرامش در درون جریان‌های سیاسی کشور تاکید کرده‌اند و کسانی که برخلاف این رویکرد اقدام و عمل می‌کنند طبیعتا خلاف نظر ایشان رفتار می‌کنند. اینکه عده‌ای کشور را با برخی برخوردها و رفتارهای عموما غیرمسئولانه و غیرکارشناسانه به تنش بکشند و سطح آن را تا رئیس‌جمهور بالا ببرند اصلا پذیرفتنی نیست و باید با برخورد‌های مجدانه قانونی روبه‌رو شوند تا دیگر به چنین اقدامات تفرقه افکنانه‌ای مبادرت نورزند. این جریانات قطعا سازماندهی خاصی دارند و نمی‌توان اینگونه برداشت کرد که اینها مردم عادی هستند که پراکنده، خودجوش و بدون سازماندهی کار می‌کنند. خود ما نمایندگان تجربه‌ چنین مخالفت‌هایی را در مجلس داریم. در مورد برخی لوایح مصوب که قرار بود در روزهای خاصی تصویب شود گاهی برخی از این گروه‌ها با سازماندهی خاصی که داشتند حملات خود به نمایندگان را شروع می‌کردند و تا زمان حصول نتیجه از سوی مجلس به هجمه و تخریب علیه نمایندگان موافق ادامه می‌دادند. در نتیجه تجربه این مساله را در مجلس داریم و می‌دانیم که اینگونه حرکت‌ها سازماندهی شده است. هرچند این تحرکات برای امروز نیست و در گذشته نیز وجود داشته است. اگر قوه قضائیه یکبار برای همیشه با اینگونه خودسری‌های غیر مسئولانه و تهدید و تخریب علیه رئیس‌جمهور یا سایر مسئولان برخورد قاطع و عادلانه‌ای داشته باشد دیگر شاهد وقوع چنین اتفاقات تلخی در جامعه نخواهیم بود.