بزرگنمايي:

ایران پرسمان - شرق / « مجلس و صدای مردم » عنوان سرمقاله روزنامه شرق به قلم احمد مسجدجامعی است که می‌توانید آن را در ادامه بخوانید:
این روزها به مناسبت سالگرد شهادت مدرس صدای گرم زنده‌یاد خسرو شکیبایی در نقش او و نطق‌هایش در دوره‌های مختلف مجلس شورای ملی در پیش از سلطنت پهلوی در تله‌تئاتری با کارگردانی هوشنگ توکلی در فضای مجازی یادآور او و آرا و اندیشه‌های اوست و از طرفی حاکی از مهارت فوق‌العاده مرحوم شکیبایی در زنده‌کردن نقش یک نماینده مجلس است که خود می‌گوید «من سیاسی نیستم» و ادامه می‌دهد «ما رجال سیاسی داریم و باید به آنها رجوع کرد». مدرس با اینکه به‌دلیل آلوده‌شدن فضای سیاست، با آنها فاصله‌گذاری کرده و خود را از رجال سیاسی بیرون می‌دانست ولی نه‌تنها یک پارلمانتاریست به معنی واقعی بلکه از نخستین نمونه‌های ایرانی آنها بود. در نطق‌های مختلف، او به رابطه بین مردم و حکومت اشاره‌های پرمغزی دارد و با توجه به آنکه فقیه برجسته‌ای هم بود، دفاع او از این رابطه اهمیت موضوع را دوچندان می‌کند. او در یکی از نطق‌های خود که مرحوم شکیبایی با کمترین امکانات با زیبایی تمام به آن جانی دوباره می‌بخشد، گفته است: «چیزی پیشروی می‌کند که ملت بالطبیعه با آنها موافق و پشتیبان باشد». در همان نطق می‌گوید: «قوت با توجه قلوب عامه است». به واقع قوت و قدرت را سخت‌افزاری نمی‌بیند بلکه آن را امری معنوی و برخاسته از جایگاه پذیرش عمومی می‌داند.
او منشأ قدرت را اراده عمومی می‌بیند. از نظر او سیاست‌مداری موفق است که قلوب مردم را جلب کند؛ «اگر همه دنیا با من مخالف باشند، من یک‌نفره با آنها مخالفت می‌کنم». اما ایستادگی او یک شرط اساسی دارد: «درصورتی‌که ملت بالطبیعه با من همراه باشد». کلمات مدرس از زبان یک فقیه و حقوق‌دان است که دوباره بر بالطبیعه تأکید می‌کند. اوج نظر او این است که «حقیقت مشروطه»، «اراده اجتماعی» است و در مجلس مشروطه می‌گوید: «امروز اثری از آن مشروطه نیست» و برای این مدعا شاهد مثال می‌آورد؛ چون بلدیه، بلدیه مشروطه نیست و کارهای آن برایند نظر مردم نیست. مدرس به فعالان پیشین مشروطه و به تعبیر خودش منورالفکران اشاره کرده و می‌گوید آنها خیری از مشروطه ندیدند و دیگر مثل سابق حرکت‌های عشقی در جهت استحکام مشروطه نمی‌کنند. شاید مقصود او از این حرکت‌ها همان تلاش گسترده و عاشقانه اصحاب فکر و قلم در آستانه مشروطه است. هرچند وقتی منورالفکران خواستند بدون مشروطه هم کشور را به گفته خودشان مترقی کنند، پس از چند سال دو، سه نفر از مشهورترین آنها مثل تیمورتاش، داور و نصرت‌الدوله زیر چرخ‌دنده‌های ماشینی که خود آن را روشن کرده بودند، خرد شدند. شکیبایی در این اجرای مونولوگ‌ که هیچ خسته‌کننده نیست، در مواردی با مهارت تمام دستمالش را از جیب درمی‌آورد و اشک‌هایش را پاک می‌کرد.
ثبت‌نام برای انتخابات مجلس آینده آغاز شده و هم‌زمان با سالگرد شهادت مدرس است. برخی از چهر‌ه‌های سردوگرم‌چشیده در حوزه قانون‌گذاری و اجرا و علم پا پس کشیده‌اند و اینک سخنان و یاد مدرس معنای بیشتری می‌یابد. 10 مجلس آمد و رفت، از کدام آنها صدای مردم را شنیدیم؟ یا بیشتر شنیدیم؟ آیا مجلس آینده صدای مردم را بازتاب خواهد داد؟