بزرگنمايي:

ایران پرسمان - آرمان ملی / متن پیش رو در آرمان ملی منتشر شده و انتشار آن به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست
تبادل زندانیان بین آمریکا و ایران از یک سو تحلیل‌ها را به سمتی برده است که می‌توان آینده‌ای آرام‌تر در این فضای ملتهب منطقه‌ای و جهانی متصور شد. امری که با تصویب FATF و پالرمو می‌تواند جایگاه کشور را در عرصه جهانی تا حدودی تثبیت کند؛ امری که با توجه به بلاتکلیفی این مصوبات در مجمع تشخیص مصلحت نظام، با خطر مواجه است. کشور ما نیز در سطح جهانی همین جایگاه را دارد. برای ادامه حضور در جامعه جهانی و برای تداوم تجارت با دوستانمان باید به قوانین جهانی احترام بگذاریم و فعالیت‌های مالی خود را شفاف کنیم. اگر در شکل مقررات نیازمند تغییرات هستیم و یا در جزئیات مشکلاتی وجود دارد، باید در آن بازنگری شود. این مسائل به امور فنی آن برمی‌گردد امری که شاید تاثیر زیادی در کلیات نداشته باشد و اصل مساله را زیر سوال نبرد. در این راستا «آرمان ملی» گفت‌وگویی با احمد شیرزاد نماینده دوره ششم مجلس شورای اسلامی و فعال اصلاح‌طلب داشته است که در ادامه می‌خوانید:
واکنش ایران در فضای موجود به FATF چه باید باشد؟
ممکن است تصویب FATF از سوی اروپایی‌ها و آمریکا با استقبال همراه شود اما هر چیزی که مورد علاقه غربی‌هاست به این معنا نیست که باید از آن دوری کرد. رفتار لجوجانه که در دستور کار ما نیست و باید سیاست ما به گونه‌ای باشد که مصلحت کشور سرلوحه امور قرار گیرد. در مراودات بین‌المللی صرفا با آمریکا روبه‌رو نیستیم. اگر نتوانیم اعتماد جهانی را جلب کنیم و نتوانیم یک نظام مالی استاندارد جهانی داشته باشیم معاملات ما با چین و روسیه و هند نیز تحت تاثیر قرار می‌گیرد. رفتار غیر اصولی، مانع تجارت با دوستانمان نیز می‌شود. ما برای تجارت با همسایگان و حتی کشورهای همپیمان خود نیز به FATF نیاز داریم. باید به جهان این اعتماد را بدهیم که به اندازه کافی با پول‌های کثیف مبارزه می‌کنیم. جهان باید بداند که با پول‌هایی که به سمت تروریست‌ها می‌رود مقابله می‌کنیم و علاقه‌ای نداریم به بهشت پولشویی جهان تبدیل شویم.
در عرصه مالی نیازمند انجام چه اقداماتی هستیم؟
کشور ما در عرصه مالی تا حدود زیادی ضابطه‌مند است و این را باید بگوییم که کشور ما محلی برای فرار کنندگان از مالیات در سطح جهان نیست. کشورهای جهان همچون یک مجموعه و یک صنف به امورات خود واقف هستند و به آن پایبند می‌مانند. هنگامی که در یک صنف بر روی مثلا ساعت توافق می‌شود، هرگاه یک نفر هم تخلف کند، آن صنف نظام اقتصادی‌اش با اختلال روبه‌رو می‌شود. به همین دلیل است که قابل تحمل نیست. این به آن معنا نیست که استقلال کسب و کار از کسی سلب شده است بلکه باید به عرف صنف و مجموعه احترام گذاشت در غیر این صورت و در صورت بد عهدی دیگر سایر اعضای صنف با شما همکاری نخواهند کرد و انزوا حرف اول را در این وضعیت خواهد زد حتی اگر قدرتمند و بی‌همتا باشیم. کشور ما در سطح جهانی جایگاه خاص خود را دارد و برای ادامه حضور موثر در جامعه جهانی و برای تداوم تجارت با دوستانمان باید به قوانین جهانی احترام بگذاریم و فعالیت‌های مالی خود را شفاف کنیم. اگر در شکل مقررات نیازمند تغییرات هستیم و یا در جزئیات مشکلاتی وجود دارد، باید در آن بازنگری شود. این مسائل به امور فنی آن برمی‌گردد امری که شاید تاثیر زیادی در کلیات نداشته باشد و اصل مساله را زیر سوال نبرد.
آیا تبادل زندانیان فضا را تلطیف کرده است؟
هر قدم مثبتی قطعا نتایج امیدوار کننده‌ای درپی خواهد داشت. بحث تبادل زندانیان بین ایران و آمریکا نیز از چند وقت گذشته توسط وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران مطرح شده بود و صراحتا اعلام شده بود که با اختیار کامل این کار را انجام خواهیم داد. متاسفانه در حق ایران در این زمینه اجحاف شده است. در سایر مسائل منطقه‌ای نیز جمهوری اسلامی ایران عنوان کرده که آماده گفت‌وگو و حل بحران به وسیله مذاکره است. این طرف مقابل است که در حال کارشکنی است و معمولا این بحث‌ها را جدی نمی‌گیرد. این‌ها ریشه در بدرفتاری برخی کشورهای غربی دارد. قطعا مشکلات ما با آمریکا در ظرف مدت کوتاهی حل نخواهد شد. اگر در کوتاه‌مدت دنبال توافق باشیم، قطعا تنها راه پیش رو تسلیم شدن در مقابل خواسته‌های طرف مقابل است و با تسلیم شدن هم مساله حل نخواهد شد و در پی آن از ما انتظارات جدیدی خواهند داشت و به طور کل صحنه را تغییر خواهند داد. در این بازه زمانی ما با تصویب پالرمو و FATF حداقل حسن نیت خود را به جهانیان نشان خواهیم داد و پس از آن است که فعالیت‌هایی مانند آزادی زندانیان آمریکایی گام موثرتری خواهد بود.
نقش کشورهای میانجی در این برهه زمانی چگونه است؟
تصویب FATF قطعا نمی‌تواند اثر تحریم‌های آمریکا را به شکل زیادی کاهش دهد اما سبب می‌شود تا از صحنه جهانی حذف نشویم. در این میان برخی کشورها همچون عمان نیز می‌توانند نقشی موثر داشته باشند همانطور که در روزهای گذشته رفت و آمدهای مقامات ایران و عمان را به صورت مداوم شاهد هستیم، اما این میانجیگری و رفت و آمدها زمانی به نتیجه می‌رسد که اراده‌ای نیز برای حل مسائل وجود داشته باشد. عمان یک کشور مورد اعتماد است اما به علت قدرت سیاسی پایینی که در سطح جهانی دارد به سختی می‌تواند مشکل را حل کند. امری که در مورد ژاپن متفاوت است و به علت نقش قدرتمند اقتصادی که در سطح جهان دارد، می‌تواند عاملی تعیین کننده در این میان باشد. گره‌گشایی به دست ژاپن در صورت آمادگی کافی طرفین محتمل‌تر است و شاهد هستیم که از رئیس‌جمهوری اسلامی ایران برای سفر به ژاپن نیز دعوت به عمل آمده است.