بزرگنمايي:

ایران پرسمان - روزنامه جوان / متن پیش رو در جوان منتشر شده و انتشار آن در آخرین خبر به معنای تایید تمام یا بخشی از آن نیست
مدتی پس از آنکه جهانگیری، معاون اول رئیس‌جمهور گفت: «بهتر از دولت ما پیدا نمی‌کنید»، سخنگوی دولت خطاب به دانشجویان گفت خوشحال باشند که جرئت نقد دولت را دارند و اگر هرکدام از نامزد‌های دیگر، رئیس‌جمهور می‌شدند، اوضاع الان بدتر بود!
هرچند او با این سخن به طور ضمنی پذیرفته که «اوضاع الان بد است»، اما این ادعای او به ادعای ملانصرالدین می‌ماند!
نقل است که روزی ملانصرالدین در جمعی مدعی شد اینجا مرکز عالم است. از او خواستند برای اثبات ادعایش دلیل بیاورد و او پاسخ داد اگر باور ندارید بروید «متر» کنید! این تمثیل زبان حال سخنگوی دولت تدبیر و امید است که دیروز دو ادعا مطرح کرد. اول اینکه «تن‌ها این دولت است که شرایط نقدش را فراهم کرده است.» دیگر اینکه «هر کسی از مدعیان فعلی رئیس جمهور می‌شد وضعیت الان خیلی بدتر می‌شد!»
شاید اگر از ربیعی بپرسیم چگونه محاسبه و برآورد کرده که این دولت بهترین است، بگوید بروید متر کنید!
سخنگوی دولت وجود فضای نقد در کشور را مرهون شرایطی دانست که به عقیده او «این دولت» فراهم کرده است.
به گزارش فارس، علی ربیعی که در همایش «سخنگو پاسخ می‌دهد» به مناسبت روز دانشجو و به همت بسیج دانشجویی دانشگاه صنعتی شریف شرکت کرده بود، با اشاره به انتقادات دانشجویان گفت: «باید خوشحال باشیم که دولت این شرایط را فراهم کرده که نقد می‌کنید، آیا جرئت داشتید که سال 84 و 85 این نقد‌ها را مطرح کنید؟!»
سخنگوی دولت نقد دولت در حضور نمایندگان دولت را اختصاصی این دولت توصیف کرد و افزود: «دولت باید هم نقد شود و هم مورد حمله قرار گیرد، خدا را شکر که حداقل امروز نماینده دولت می‌نشیند و شما هر طور می‌خواهید دولت را نقد می‌کنید!»
این دولت و نقدپذیری؟!
سخنگوی دولت چنان از ضرورت نقد می‌گوید که گویی دولت روحانی مدال افتخار به منتقدانش اعطا کرده است! حال آنکه رئیس دولت بار‌ها با القاب ناروا منتقدان را نواخته است، به گونه‌ای که با یک جست‌وجوی ساده می‌توان بیش از 60 لقب گزنده و دور از شأن رئیس جمهور پیدا کرد که نثار منتقدانش کرده است. از این رو باید پرسید ژست ستایش نقد را از دولت و حامیانش باید باور کنیم یا فحاشی آنان به منتقدان را؟! این‌ها همه در حالی است که اصلاح‌طلبان در دوره دولت قبلی هرگاه با رئیس جمهور وقت رو به رو می‌شدند، به جای سؤال و نقد، بیانیه سیاسی می‌خواندند و شدیدترین نقد‌ها و القاب ناروا را به رئیس جمهور نسبت می‌دادند.
سخنگوی دولت در ادامه بدون توجه به شعار‌های دولت که برجام را پنجره‌ای برای تعامل با دنیا معرفی می‌کرد که حتی آب خوردن مردم هم به آن مرتبط شد، از تحریم به عنوان یک واقعیت یاد کرد که «اگر نمی‌توانیم پول مربی خارجی را بدهیم برای این است که بانک‌ها نمی‌توانند پول را منتقل کنند. با این حال تا ما از کنوانسیون پالرمو بحث می‌کنیم با آن سیاسی برخورد می‌کنند.» ربیعی، اما توضیح نداد که شعار برچیدن بالمره (همه) تحریم‌ها در فردای امضای برجام چه ارتباطی به کنوانسیون‌هایی شبیه پالرمو دارد؟! حال آنکه این کنوانسیون به مجمع تشخیص مصلحت به عنوان بازوی مشورتی و کارشناسی نظام ارجاع شده که به اعتقاد بسیاری از اعضای این مجمع، امضای آن در شرایط کنونی نه تنها گشایشی ایجاد نخواهد کرد، بلکه گلوگاه‌های دور زدن تحریم‌ها را به دشمن معرفی خواهد کرد.
همچنان در دعوای انتخابات!
«فساد، واقعیت تلخی است و از آقای رئیسی هم بابت مبارزه با فساد سپاسگزارم و امیدوارم حرکتی را که آقای رئیسی آغاز کرده، خراب نکنند.» این عبارت بخش دیگری از سخنان ربیعی بود که تلویحاً مواضع رئیس قوه قضائیه را تبلیغاتی و مقطعی عنوان کرده است! ربیعی سپس جمله خود درباره رقبای رئیس جمهور را اینگونه ادامه داد: «به جرئت می‌گویم با وضعی که از فروش نفت به وجود آمده و با جمعیت بیکاری که الان وجود دارد و با نسلی که انتظارش از زندگی متفاوت شده، هر کسی از مدعیان فعلی رئیس جمهور می‌شد وضعیت الان خیلی بدتر می‌شد.» مسئله‌ای که نشان می‌دهد برخی دولتمردان همچنان در فضای تبلیغات انتخاباتی 92 و 96 هستند. حال آنکه از دولت آن‌ها بیش از شش سال گذشته و اکنون به جای فرافکنی باید از عملکرد خود بگویند.
خود برترپنداری نزد دولتمردان تدبیر و امید تنها به ربیعی سخنگو محدود نمی‌شود. چنانکه اسحاق جهانگیری معاون اول رئیس جمهور مرداد ماه امسال در دومین همایش ملی تشکل‌های اقتصادی ایران، پس از آنکه مورد نقد رؤسای اتاق‌های بازرگانی ایران و تهران درباره بی توجهی دولت به هشدار‌ها درباره ارز 4200 تومانی قرار گرفت و آن‌ها تصریح کردند که دولت به عارضه ناشنوایی هشدار‌ها گرفتار شده است، پاسخ داد: «دولتی بهتر از ما پیدا نمی‌کنید!»
به نظر می‌رسد اصرار و تأکید دولتمردان به اینکه «ما بهتریم» واکنشی روانی به وضعیتی است که حتی حامیان دولت و رئیس جمهور نیز امروز در نقد دولت چیزی کم از منتقدان نمی‌گذارند!