بزرگنمايي:

ایران پرسمان - ایرنا / نتایج یک مطالعه جدید حاکیست، 44 درصد از مردان زمانی که به 70 سالگی می‌رسند مقداری از کروموزوم‌های Y خود را بطور مبهمی از دست می‌دهند که این موضوع آنان را در معرض خطر بیشتر ابتلا به سرطان قرار می‌دهد.
کروموزوم Y، کروموزوم مردانه است و زنان فاقد این کروموزوم هستند. زنان دارای دو کروموزوم XX و مردان دارای دو کروموزوم XY هستند. اما محققان متوجه شده‌اند که بسیاری از مردان در برخی گلبول‌های سفید خون خود فاقد کروموزوم Y هستند.
این مطالعه که بر روی 205 هزار و 11 مرد در انگلیس انجام شد، نشان داد که از هر 10 مرد، چهار نفر آن‌ها یعنی 43.6 درصد در 70 سالگی بخش قابل توجهی از کروموزوم Y خود را از دست داده بودند.
محققانی که به این کشف دست یافتند، اعلام کردند که این تغییر عجیب و غریب می‌تواند نشانه‌ای باشد که دی.ان.ای مردان بی ثبات است و بدن اجازه می‌دهد که جهش های ژنتیکی تصادفی به آن اضافه شود.
محققان در این مطالعه که به رهبری محققان دانشگاه کمبریج انجام شد، داده‌های یک بانک زیستی را در انگلیس که حاوی دی.ان.ای 500 هزار داوطلب بود، بررسی کردند.
آن‌ها متوجه شدند که 20 درصد از مردان با هر سنی مقداری از کروموزوم‌های Y خود را از دست داده بودند و این شمار زمانی که مردان به دهه 70 سالگی خود می‌رسیدند دو برابر می‌شد. هنوز علت ناپدید شدن این کروموزوم‌ها مشخص نیست اما محققان اعلام کردند که این موضوع می‌تواند نشانه بروز مشکل دیگری در بدن باشد که اجازه می‌دهد جهش ها جمع شوند.
به گفته محققان، بروز جهش‌های تصادفی عادی است و افراد با مسن شدن سلول‌های جهش یافته بیشتری پیدا می‌کنند؛ این موضوع نیز می‌تواند نمونه‌ای از آن باشد.
آن‌ها افزودند: هر چه انسان پیرتر می‌شود، خطاهای بیشتری در تقسیم سلولی وی بروز می‌کند.
محققان خاطرنشان کردند که برخی مردان نسبت به سایر مردان در از دست دادن کروموزوم‌های خود مستعدتر هستند و به نظر می‌رسد که این مردان همچنین در معرض خطر بالاتری برای ابتلا به سرطان‌های مغزی گلیوما و سرطان کلیه قرار دارند.
آن‌ها اعلام کردند: به غیر از تفاوت ژنتیکی، این حقیقت که بدن اجازه می‌دهد جهش‌هایی بروز کنند که کروموزوم Y را از بین می‌برند، نشان می‌دهد که خطر ابتلا به سرطان می‌تواند افزایش یابد. از دست دادن کروموزوم و سرطان هر دو در خطاهای دی.ان.ای ریشه دارند و می‌توانند با هم ارتباط داشته باشند.
این مطالعه در مجله Nature منتشر شده است.