بزرگنمايي:

ایران پرسمان - ابتکار / « وحدت زیر تابوت » عنوان سرمقاله مدیر مسئول روزنامه ابتکار، محمدعلی وکیلی است که می‌توانید آن را در ادامه بخوانید:
هفته‏ای که گذشت، سراسر ایران به بوی شهید حاج ‏قاسم سلیمانی عطرآگین بود. تمام ایرانیان، با دلی غمناک و چشمانی نمناک، زیر تابوت سردار آمدند. اوج نمایشی وحدت‏آفرین را شاهد بودیم. سردار اهل مرزهای متعارفِ (چپ و راست، اصلاح‏طلب و اصولگرا، باحجاب و بی‏حجاب و...) نبود؛ تشییع او نیز بدون مرز برگزار شد. همه‏ جور ایرانی زیرِ این تابوتِ نورانی آمدند.‏ همه ایران مقابل پیکر مطهرش قیام و ادای احترام کردند. لذا مراسم تشییع او، توانست وحدتی کم‏ نظیر ایجاد کند. برای یک هفته حال ‏و‏ هوای کشور، به دهه شصت رفت. سردار از معدود کسانی بود که تا آخر عمر از حال‏ و ‏هوای معنوی دهه شصت دل نکنده بود. تنها این دلدادگیِ مخلصانه می‏توانست این‏چنین هوای یک کشور را عوض کند.
سردار در طول زندگی حقیقتاً در قامت یک سردارِ ملّی رفتار کرد؛ به همین سبب تشییع او نیز یکی از ملّی ‏ترین مراسمات شد.
سردار ملّی یعنی وارد خط‏ کشی‏های سیاسی نشدن؛ یعنی مرزهای ارزشی در جامعه نکشیدن؛ یعنی برای همه جامعه ایثار کردن و خود را خادمِ همه ملت دیدن؛ همه این ویژگی‏ها را حاج‏ قاسم به تمامه داشت.
گذشته از این، سردار ویژگی‏های منحصر‏به‏ فردی داشت. او در میدان رزم، در سقف شجاعت و دلیری بود اما خارج از آن، در نهایت لطافت و رئوفی رفتار می‏کرد. هر‏کسی که او را از نزدیک می‏شناخت، تصدیق می‏کند که وجود او سراسر مهر بود. نه فقط در میدان رزم اهل ایثار و مردانگی بود؛ بلکه در میدان منازعات سیاسی نیز هرگاه ورود می‏کرد با ایثار از آبروی خودش خرجِ مصالحه می‏کرد. جنجالی که بر سرِ روایت عملیات کربلای4 شد را همه به یاد داریم. وقتی فضای عمومی علیه همرزم سابقش حاج‏ محسن رضایی شکل گرفت، او به میدان آمد و درنهایتِ معرفت و مروّت از همرزمش دفاع کرد و از این نترسید که آبرو و اعتبارش را در فضایی مشوش، خرج برادر همرزمش کند. در همان مصاحبه البته درنهایتِ انصاف، به نقش مرحوم آیت‏ الله هاشمی رفسنجانی در پیروزی عملیاتِ بعدی اشاره کرد و گفت که در آن پیروزی بیشترین نقش را مرحوم هاشمی داشت.
سردار، یک شخصیت در قامت ملّی بود؛ چراکه همیشه منافع ملّی را بر هر منفعت سیاسی ترجیح می‏‏داد. نزدیک به یکسال‏ و‏نیم پیش وقتی که ترامپ از برجام خارج شد و تنش‏ها بالا گرفت، نزاع کلامی سختی میان روسای جمهوری ایران و آمریکا درگرفت. در میانه آتش این نزاع، حاج‏ قاسم به میدان شتافت و هم نامه ‏‏ای به رئیس‏ جمهور روحانی نوشت و او را تکریم و شان ایران را رعایت کرد و هم پشت تریبون رفت و پاسخی محکم و درخور به ترامپ داد. به یاد دارم که محتوای آن نامه تا چه میزان، برخی مخالفان روحانی را علیه سردار شوراند! با این همه سردار، جایی که منافع ملّی را می‏دید، سوای از هر خط‏ کشی سیاسی آنجا می‏‏ایستاد. طبیعتاً باید زیر تابوتِ این سردار، تمام افکار سیاسی در ایران، حضور یابند. ‏رفتارهای ملّیِ سردار، چندان زیاد و واضح بود که از انقلابی‏ترین افراد تا کارگزاران مشهور پهلوی مانند سپهبد زاهدی، به بزرگیِ او احترام گذاشتند. سردار پاک و شریف و شجاعِ ما شایسته احترام همه دنیا است. او بود که دنیا را از خطر داعش نجات داد و امنیت را به دنیا بازگرداند. دوست و دشمن، نقش ممتاز او را در شکست داعش معترف‏ اند. آمریکایی‏ ها نیز نبوغ نظامی حاج‏قاسم را در این سالیان دیدند و به آن اعتراف کردند. حاج ‏قاسم، باهوش‏ترین ژنرال دو دهه اخیر جهان بود، اما تا آخر عمر در نهایت خضوع زیست. تربیت این گونه انسانی، هنر مکتب اسلام است. انسان‏هایی با ابعاد گوناگون، جامع صفاتی که سخت جمع می‏شوند، با سرپنجه اسلام تربیت می‏شوند.
خون پاک سردار، کاری با جامعه پاشیده ایران کرد که هیچ‏کس نتوانست بکند. بعد از مدت‏ها، انسجام و اتحاد ملت، زیر تابوت سردارِ دل‏ها شکل گرفت. سردار حتماً در منازعات داخلی نیز ترجیحِ سیاسی داشت، اما منافع ملّی برای او مهم‏تر از هر ترجیح سیاسی بود؛ ملت نیز فارغ از ترجیح سیاسیِ سردار و با دیدگاه‏های مختلف سیاسی، به استقبال پیکر پاک او رفتند.