چرا گاهی اطراف ماه و خورشید حلقه دیده می‌‌شود؟
خردنامه
بزرگنمايي:
ایران پرسمان - خراسان / بعضی شبها دیدن ماه بیش از همیشه هیجان‌انگیز است چراکه یک هاله گرد اطراف آن به چشم میخورد که از قضا خیلی هم روشن و جذاب است. این هاله که البته بیشتر آدم را به یاد فیلم‌ها و سریالهای ترسناک می‌اندازد و کمی هم عجیب و مبهم به نظر میرسد، فقط یک پدیده علمی ساده است. درواقع باید گفت که همه چیز زیر سر ابرهاست. این ابرها میلیون‌ها بلور یخ ریز دارند که وقتی از دید ناظر زمینی، اطراف ماه قرار می‌گیرند مثل آویزهای کریستالی لوسترها عمل و نور را از زوایای مختلفشان منعکس میکنند؛ انگار نور هزاران تکه شده و از دور و در نگاه شما به شکل یک دایره دیده می‌‌شود. نور ماه به ذرات یخ داخل ابرها برخورد میکند، میشکند و به چشم ما میرسد. معمولا این کریستالهای یخی بیشتر درون ابرهای سیروس (ابرهای پَرمانند) و در فصلهای سرد به وجود میآیند و قرار گرفتن‌شان در اطراف ماه چنین منظره عجیب و زیبایی را به وجود میآورد. کریستالهای یخ، به شکل شش ضلعی‌های متقارنی هستند که پرتو نور با هر زاویه و هر جهتی که به آن وارد شود، با همان زاویه میشکند و خارج می‌‌شود. اگر بخواهید دقیقتر به دستهای پشت پرده این نمایش علمی نگاهی بیندازید، باید بگوییم که اول نور ماه از یک ضلع این کریستال یخ وارد می‌‌شود، سپس با زاویه 22 درجه دوباره میشکند و از آن خارج می‌‌شود اما وجود این ذرات یخی در ابرها برای دیدن چنین منظرهای کافی نیست؛ ما هم حتما باید در موقعیت مناسبی قرار بگیریم تا پرتو‌های نور
شکسته شده به چشممان برسد و درنهایت حلقه دور ماه را ببینیم. خب پس به نظر میرسد این هاله گرد یک پدیده هواشناسی مربوط به داخل جو سیاره زمین است و ربطی به فضای اطراف ماه ندارد. این حلقه با همین شکل و شمایل میتواند اطراف خورشید هم تشکیل بشود.
لینک کوتاه:
https://www.iranporseman.ir/Fa/News/92868/