بزرگنمايي:

ایران پرسمان - دیجیاتو / دانشمندان از کشف تعدادی جرم آسمانی مرموز در نزدیکی ابر سیاه چاله ای خبر داده اند که در مرکز راه شیری قرار دارد. این اجرام آنطور که محققان می گویند بسیار بزرگ هستند و با سیاهچاله Sagittarius A* تعامل دارند.
تعداد این اجرام آسمانی به عدد شش می رسد و از G1 تا G6 نامگذاری شده اند. G1 نخستین بار در سال 2005 میلادی کشف شد و G2 در سال 2012. با این حال تیم اخترشناسان به سرپرسی Anna Ciurlo از دانشگاه کالیفرنیا حالا چهار جرم آسمانی جدید را در مجاورت آنها پیدا کرده اند. یافته های آنها نیز در نشریه نیچر منتشر شده است.
Ciurlo در مصاحبه با نشریه نیوزویک پیرامون این کشف گفته است:
مرکز کهکشان منطقه ای جالب و پیچیده است. این محدوده میزبان نزدیک ترین ابر سیاهچاله به زمین است و در نتیجه امکان مطالعه محیط ابرسیاهچاله ها را برای ما فراهم می کند. ما در ابتدا قصد داشتیم به بررسی اثر سیاهچاله روی ابرها و توده های گازی اطراف آن بپردازیم اما در ادامه با چهار جرم آسمانی جدید در آن منطقه روبرو شدیم.
او در ادامه گفت:
ما پیشتر G1 و G2 را کشف کرده بودیم اما انتظار نداشتیم که با اجرام بیشتری روبرو شویم. از آنجایی که این ناحیه مملو از اجرام یاد شده است میتوان اینطور نتیجه گرفت که شکل گیری آنها اتفاقی نبوده و قطعا مکانیزمی برای تشکیل شان وجود دارد.
اینکه اجرام کشف شده دقیقا چه هستند هنوز مشخص نشده هرچند محققان می گویند که آنها شبیه به گاز دیده می شوند اما رفتاری شبیه به یک ستاره دارند. نزدیکی آنها به سیاهچاله نیز بدان معناست که با آن تعامل دارند و در مدار خودشان کشیده شده اند.
نخستین تصویر ثبت شده از یک سیاهچاله
در سال 2014 میلادی، G2 بسیار به سیاهچاله مذکور نزدیک شد. در آن زمان دانشمندان تصور کردند که احتمالا توسط Sgr A* بلعیده می شود اما اینطور نشد. در عوض این جرم آسمان پیچ و تاب برداشت و کمی کشیده شد تا اینکه بعد از عبور از مقابل سیاه چاله به شکل اول خود بازگشت. به همین خاطر دانشمندان نتیجه گرفتند که G2 ستاره ای عظیم است که درون غبار پیچیده شده است.
حال انتظار می رود که کشف چهار جرم آسمانی جدید دانشمندان را در تشخیص چیستی آنها یاری دهد.
در واقع از آنجا که این اجرام به داخل سیاهچاله کشیده نمی شوند محققان تصور می کنند که باید درون خود یک شی ستاره ای را پنهان کرده باشند. توده این ستاره نیز به حفظ انسجام گاز کمک می کند و آن را از سیاهچاله دور نگه می دارد. Ciurlo در صحبت هایش خاطرنشان کرد که اگر G2 صرفا از گاز تشکیل می شد باید توسط سیاهچاله بلعیده می شد.
او ادامه داد:
ما باور داریم که اینها بقایای ادغام دو ستاره هستند؛ یک هسته ستاره ای، گرد و غبار و گاز اطراف آن. ما می دانیم که بسیاری ستاره ها حاصل ادغام با اجرام دیگر هستند و حضور سیاه چاله ادغام آنها را ساده تر می کند. البته این تنها توضیح ممکن نیست اما بهتر از باقی احتمالات میتواند علت حضور این اجرام باشد.