بزرگنمايي:

ایران پرسمان - ایران / « نقشه راه آینده » عنوان ستون "اول دفتر" روزنامه ایران است که می‌توانید آن را در ادامه بخوانید:
«تنها راه ملت ایران قوی شدن است.» این توصیه راهبردی رهبر معظم انقلاب در خطبه‌های باشکوه نماز جمعه تهران بود که در پرتو آن نیز فرمودند: «ما از مذاکره هم ابایی نداریم؛ البته نه با امریکا، با دیگران؛ اما نه از موضع ضعف، از موضع قوت، از موضع قدرت. ما بحمدالله دارای قدرتیم و به توفیق الهی قوی‌تر هم خواهیم شد. البته قدرت فقط قدرت نظامی نیست؛ قدرت، قدرت نظامی نیست؛ اقتصاد کشور باید قوی شود، وابستگی به نفت بایستی تمام بشود، نجات پیدا کنیم از وابستگی اقتصادمان به نفت؛ جهش علمی و فناوری باید ادامه پیدا کند؛ پشتوانه همه اینها هم حضور مردم عزیزمان در صحنه است. باید ملت ایران و مسئولین کشور تلاش‌شان برای قوی شدن کشور و قوی شدن ملت باشد، با اتحاد، با حضور، با صبر و استقامت و با کار سخت و پرهیز از تنبلی؛ این اگر [محقق] شد، به توفیق الهی، به فضل الهی، ملت ایران در آینده نه چندان دوری آنچنان خواهد شد که دشمنان حتی جرأت تهدید هم پیدا نکنند.»
این فراز از خطبه‌های ایشان می‌تواند دستورالعمل روشنی برای سیاستگذاران و مجریان کشور باشد. آنجا که بر مذاکره صحه می‌گذارند و راه آن را جز به استثنای امریکا، بسته نمی‌دانند. ولی اتکای این مذاکره خارجی را به توان داخلی می‌دانند و نگاه همه جانبه نگری به آن دارند؛ از نظامی تا اقتصادی و حتی سیاسی. آنجا که بر حضور مردم در صحنه تأکید دارند و چنانکه در فراز دیگری از بیانات ایشان هم مشهود است تأکید دارند «مردم با شوق در انتخابات شرکت کنند.» این نقشه راه اگر با جدیت در دستور کار قرار گیرد رافع بسیاری از مشکلات امروز خواهد بود؛ بویژه که برخی در کشور صراحتاً هیچ نوع اشاره‌ای به مذاکره را برنمی‌تابند و در دیپلماسی مهمترین ابزار آن یعنی راه مذاکره را منتفی می‌دانند؛ درحالیکه رهبری نظام با وجود انتقاداتی که حتی به سه کشور اروپایی دارند، آنها را در ردیف ممنوعه‌های مذاکره نمی‌دانند. مسأله اقتصاد بدون نفت نیز آرزوی چندین دهه‌ای ایرانیان است که بارها در فرمایشات رهبری نیز تبلور داشته؛ جایی که کاهش وابستگی بودجه‌ای به نفت ما را از تلاطم قیمت آن رها و تحریم نفت به عنوان ابزار دشمنی با ایران را بلااثر می‌کند. جهت‌گیری دولت در سال‌های اخیر همین بوده و رئیس سازمان برنامه و بودجه نیز تأکید داشته وابستگی منابع عمومی بودجه 99 به نفت کمتر از 10 درصد است که 100 درصد آن برای پروژه‌های عمرانی استفاده می‌شود. این کاهش غلظت نفت در بودجه در کنار جهش علمی و فناوری که رهبر معظم انقلاب بر آن تأکید دارند که می‌توان اهمیت شرکت‌های دانش بنیان را تعبیر کرد، ریل‌گذاری آینده اقتصاد ایران از خرج کردن ثروت ملی و فرانسلی، به تولید ثروت از طریق توجه بیشتر به فناوری و یکه تازی استارتاپ‌هاست که در دولت نیز برنامه حمایتی و مشارکتی ویژه‌ای برای آنها در نظر گرفته و آخرین آمار حاکی از صعود 55 پله‌ای ایران در حوزه نوآوری است. اما رهبری نظام پشتوانه همه اینها را حضور مردم در صحنه می‌دانند. تأکید همواره ایشان توجه به همین حضور به عنوان اتکای توان داخلی است و هیچ قدرتی را بالاتر از رابطه وثیق مردم با حاکمیت و مشارکت آنان در تعیین سرنوشت خود در انتخابات و دیگر صحنه‌های مشارکت جمعی نمی‌دانند. حال سؤال این است که چگونه باید شور و شوق انتخاباتی را ایجاد کرد؟ آیا یک راه آن افزایش میزان تنوع در سلایق موجود در عرصه انتخابات مجلس یازدهم نیست؟ آیا راهی جز این هست که این شوق انتخاباتی با رقابت تنگاتنگ نامزدها و رغبت رأی دهندگان ایجاد شود؟ انتخاباتی که به تعبیر رهبر معظم انقلاب کشور را بیمه و دشمن را مأیوس کند، باید دارای عناصر رقابت پذیری و مشارکت‌جویی گسترده نامزدها و مردم باشد و این میسر نیست مگر با توسیع دایره جریانات سیاسی دخیل در انتخابات در خیل انتخاب کنندگان و انتخاب شوندگان. انتخاباتی که بتواند در شرایط فعلی باطل السحر دشمنی‌ها و توطئه‌هایی باشد که چشم طمع به فاصله بین مردم و حاکمیت دوخته‌اند؛ خود را کنار مردم می‌دانند اما از هیچ عملی برای ضربه زدن به کیان اقتصادی و حتی سلامت مردم فروگذاری نمی‌کنند. نگاه همه جهان به انتخابات دوم اسفند دوخته شده؛ همه ارکان نظام باید خود را ملتزم بدانند به برگزاری هرچه باشکوه‌تر آن و خواست دولت نیز جز این نیست که مجری انتخاباتی باشد که ناظرانش وسعت دید خود را گسترش داده و حق انتخاب بیشتری برای مردم قائل‌اند.