ایران پرسمان - ایسنا / فرستادن انسان‌ها برای زندگی در مریخ آنچنان که گفته می‌شود آسان نیست و بشر برای رفتن به این سفر پرهیجان با چالش‌های سختی مواجه است. برنامه بسیار دقیقی می‌بایست از پیش برای رفتن به این سفر برنامه ریزی شود. طی این خبر ما قصد داریم نمایشگاه "حرکت به سوی مریخ" را که اخیرا در لندن در حال برگزاری است به شما نمایش دهیم.
از نخستین پرواز کناری از سیاره مریخ که توسط فضاپیمای "مارینر 4 "در سال 1965 انجام شد که طی آن این فضاپیما توانست برای نخستین بار تصاویر نزدیکی از سطح مریخ تهیه کند تا پروژه اوریون ناسا و برنامه بلندپروازانه شرکت فضایی "اسپیس ایکس" ایلان ماسک، فرستادن انسان به سیاره سرخ به یکی از بزرگترین چالش‌ها و دغدغه‌های حال حاضر دانشمندان تبدیل شده است. اما شرایط در مریخ برای انسان مناسب نیست و انسان فعلا نمی‌تواند در آن سکونت گزیند چرا که جو آنجا سردتر از آن چیزی است که بتواند آب را به صورت مایع نگه دارد و لایه‌ ازون برای محافظت در برابر اشعه ماوراء بنفش وجود ندارد. این بدان معنا است که فرستادن انسان‌ها برای زندگی در آنجا نه تنها یک چالش برای دانشمندان این حوزه بلکه برای طراحان نیز است.
همه جزئیات این سفر خارق العاده باید مورد بررسی قرار گیرد. دانشمندان باید از زمان سفر به آن سیاره که حدود هفت ماه طول می‌کشد تا نوع لباسی که افراد باید بپوشند، غذایی که باید مصرف کنند و مکانی که در آنجا باید سکونت گزینند را بررسی و طراحی کنند.
نقشی که طراحی در سفر بشریت به سیاره سرخ ایفا خواهد کرد، در نمایشگاهی با عنوان "حرکت به سوی مریخ"(Moving to Mars) که در "موزه طراحی لندن" که تا 23 فوریه 2020 برپا خواهد بود، به نمایش گذاشته شده است.
این نمایشگاه دارای بیش از 200 غرفه است که در آن افراد می‌توانند اشیا مراکزی چون ناسا، آژانس فضایی اروپا، اسپیس ایکس و ابزار و وسایل افرادی چون "ریموند لووی" و "چسلی بونستل" و لباس‌های طراحی شده برند "رابرن" و "انا تالوی" و وسایل خانه طراحی شده توسط "کونستاتین گرکیک" را مشاهده کنند.
"الینر واتسون"(Eleanor Watson) مسئول نمایشگاه حرکت به سوی مریخ در گفتگو با پایگاه خبری دیلی میل گفت: نکته جالب در مورد رفتن به مریخ این است که این یک پروژه طراحی کامل و منحصر به فرد است. هر جنبه از مأموریت و زندگی روی مریخ نیاز به تفکر دارد. ما طی این نمایشگاه جنبه‌های مختلف این سفر از نحوه رفتن تا سکونت را مورد بررسی قرار داده‌ایم.
طی این گزارش خانم واتسون غرفه‌های جالبی که در آن لباس فضایی که برای مریخ طراحی شده، خانه مریخی که با چاپ 3 بعدی توسعه داده شده را به خبرنگار پایگاه خبری دیلی میل نشان داد.
شرکت معماری مستقر در لندن "هاسل" یک نمونه اولیه مقیاس کامل از زیستگاه مریخی را به عنوان بخشی از چالش "زیستگاه مریخی با چاپ 3 بعدی" ناسا ایجاد کرده است.
ساختار پوسته چاپ سه بعدی از رگولیت مریخ ساخته شده است و حاوی غلاف‌های بادی سبک است که در زمین از پیش ساخته شده‌اند.

فضاهای داخلی این ساختار شامل یک آزمایشگاه هنری، یک کارگاه کاملاً مجهز با امکانات ساخت دیجیتال، گلخانه هیدروپونیک و اتاق خواب‌هایی است که دارای امکانات سالن ورزشی و پلتفرم‌های واقعیت مجازی همه‌جانبه است.

واتسون در ادامه گفت: معماران طرح‌های بسیاری از نوع ساخت خانه‌های مریخی ارائه داده‌اند. نوع معماری یکی از خانه‌هایی که ساخته شده بود بسیار جالب بود زیرا معماران در آن از بامبو برای واحدهای کفپوش و قفسه‌ها استفاده کرده بودند. بامبو برای این کار بسیار عالی است زیرا به سرعت رشد می‌کند، استحکام کششی بالایی دارد و می‌توان از آن در ساخت مبلمان این خانه‌ها نیز استفاده نمود.
به گفته طراحان فضانوردان می‌توانند چند گیاه بامبو را با خود به مریخ ببرند و آنها را در زیستگاه خود پرورش دهند و سپس آنها را برش دهند و در صورت لزوم از آنها برای ساخت مبلمان استفاده کنند. در این نمایشگاه همچنین چندین نقشه از مریخ توسط ستاره شناس ایتالیایی "جیووانی شیاپارلی"(Giovanni Schiaparelli) در اواخر دهه 1870 کشیده شده، به نمایش گذاشته شده است.

واتسون در این باره گفت: هیچ کس بیش از ستاره‌شناس ایتالیایی جیووانی شیاپارلی بر درک ما از مریخ تأثیر نگذاشته است. وی با کشیدن مجموعه‌ای از نقشه‌های بسیار دقیق و نسخه خطی که از آن در نمایشگاه داریم، سیاره را از یک نقطه قرمز انتزاعی در آسمان به یک مکان و مقصد تبدیل کرده است. شیاپارلی خطوط تیره‌ای را که در سطح سیاره مشاهده می‌کرد به عنوان "کانال" توصیف کرد. ایده این بود که سیاره به آرامی در حال خشک شدن است و اینکه جمعیت مریخ سیستمی از کانال‌ها برای درآوردن آب از قطب‌ها به منظور آبیاری بقیه کره ساخته بودند اما اینکه در این کار موفق بوده‌اند یا خیر موضوعی بحث برانگیز بوده است.
سطح‌نورد رزالیند فرانکلین (Rosalind Franklin) پروژه اگزومارس (ExoMars)

این نمایشگاه همچنین شامل یک نمونه اولیه در مقیاس کامل از سطح‌نورد بریجت(Bridget) متعلق به ماموریت اگزومارس سازمان فضایی اروپا می‌باشد. بریجت بخش اعظمی از طرح اصلی سطح‌نورد رزالیند فرانکلین را که نخستین سطح‌نورد طراحی‌شده برای جست‌وجوی حیات در مریخ می‌باشد، تشکیل داده است.

واتسون گفت: بهترین قسمت کار در نمایشگاه مریخ این است که می‌توان با افرادی بسیار مستعد و جالب ارتباط برقرار کرد که در زمینه به اشتراک‌گذاری دانش و تجربه خود عمیقا بخشنده هستند. به ویژه کارکنان سازمان فضایی اروپا که مدل مقیاس کامل سطح‌نورد رزالیند فرانکلین را به ما قرض داده‌اند، که کاوشگر بعدی ارسالی به مریخ در بهار 2020 می‌باشد.
این کاوشگر وظیفه جست‌وجوی رد حیات در گذشته سیاره و انجام یک سری آزمایشات توسط 9 ابزار خود را بر عهده دارد. مدل مذکور به همراه سه نمونه اولیه دیگر در نمایشگاه به نمایش در می‌آید که انواع مختلف روش‌های حرکتی تست‌ شده در دوران توسعه سطح‌نورد را به نمایش می‌گذارند. این مدل‌ها نشان می‌دهند که طراحی وسیله‌ای که بتواند به صورت ایمن و قابل اطمینان بر روی سطح سیاره جابجا شود چقدر مشکل است.
لباس فضانوردی ان دی ایکس-1 (NDX-1)

لباس فضانوردی ان دی ایکس-1 که برای نخستین بار به عنوان بخشی از نمایشگاه به معرض تماشا درآمده است، اولین لباس فضانوردی است که مختص استفاده در مریخ طراحی شده است. این لباس طوری ساخته شده که بتواند شرایط سخت سیاره را تحمل نماید و در عین حال اتصالات نرم و پارچه‌ای آن تحرک‌پذیری لباس را نسبت به لباس‌های فضانوردی مورد استفاده در ماه افزایش دهند.
واتسون افزود: یکی دیگر از موارد استثنایی نمایشگاه در نظر من، لباس فضانوردی ان دی ایکس-1 است که توسط دکتر پابلو دی لئون از دانشگاه داکوتای شمالی(University of North Dakota) توسعه یافته است.
دکتر دی لئون چندین سال را در آزمایشگاه لباس فضانوردی، صرف توسعه این لباس برای ناسا کرده و یک نمونه اولیه باکیفیت از لباس فضانوردی‌ که احتمالا فضانوردان روی سطح مریخ به تن خواهند داشت را تولید نموده است.
واتسون در ادامه گفت: نکته جالب از نظر من این است که این لباس چقدر یادآور لباس‌های فضانوردی استفاده‌شده در ماموریت‌های آپولو می‌باشد. البته چند تفاوت اساسی وجود دارد از جمله این که این لباس سبک‌تر است و آزادی حرکت بیشتری مخصوصا در زمان انجام آزمایشات برای فضانوردان فراهم می‌کند. شیشه کلاه این لباس به صورت عریض طراحی شده است تا میدان دید فضانورد را گسترش دهد. ضمن اینکه پارچه لباس ان دی ایکس-1 با قابلیت مقاومت در برابر آثار مخرب طوفان‌های مریخی توسعه یافته است.

واتسون در انتها پروژه‌ای از معمار و مهندس" لیدیا کالپیولیتی"(Lydia Kallipoliti) انتخاب کرد که یک سکونت‌گاه مریخی را به عنوان یک دستگاه قابل استفاده به عنوان یک فراهم کننده سوخت تصور می کند. در طراحی‌های او از مدفوع انسان برای قدرت دادن به دستگاه‌های احتراق و قطعات بیولوژیکی سیستمی که در آن افراد ساکن هستند استفاده می‌شود. واتسون گفت: مهمترین نکته در این میان پایداری است، زیرا هر منبعی که به مریخ آورده شود باید مجدداً مورد استفاده مجدد و بازیافت قرار گیرد. داشتن یک سبک زندگی بدون ضایعات در مریخ کار خوبی نیست و نباید به این مسئله همانند آنچه در زمین انجام می‌دهیم نگاه کنیم. این دو موضوع را می‌توان به زندگی و مرگ تشبیه کرد. با توجه به این نکته، ما به لیدیا کالپیولیتی گفته ایم که یک اینفوگرافی عظیم تهیه کند و نشان دهد که افراد چه کاری باید برای ایجاد یک سیستم حلقه بسته در یک زیستگاه مریخی انجام دهند. تمام ورودی‌ها و خروجی‌ها - از اکسیژنی که تنفس می‌کنید و دی اکسید کربنی که به بیرون خارج می‌کنید، مواد غذایی که مصرف می‌کنید، مدفوع و ادرار ، عرق، گرمای بدن شما برای ایجاد یک اکوسیستم زنده می‌بایست کاملاً جمع آوری شود. این یک تمرین فوق‌العاده پیچیده است و یکی از چالش‌های اصلی برای ماموریت‌های آینده نگرانه مریخ است. اما به ما کمک می‌کند تا از منابع فراوانی که در زمین داریم لذت ببریم و به یاد داشته باشیم که می‌بایست از آنها هوشمندانه‌تر استفاده کنیم.
نمایشگاه "حرکت به مریخ" تا 23 فوریه 2020 در موزه طراحی لندن برپاخواهد بود.