بزرگنمايي:

ایران پرسمان - اعتماد / متن پیش رو در اعتماد منتشر شده و انتشار آن در آخرین خبر به معنای تایید تمام یا بخشی از آن نیست
بررسی صلاحیت‌ها به کام‌شان شد و تقریبا به همه آنچه می‌خواستند، رسیدند اما مشکل اصلی همچنان به قوت خود باقی است؛ مشکلی که همواره یک‌ قدمی‌ انتخابات گریبانگیر اصولگرایان می‌شود.در شرایطی که اصلاح‌طلبان 90 درصد کاندیداهای خود را در جریان بررسی صلاحیت‌ها ردصلاحیت ‌شده می‌بینند و شاهد این هستند که اغلب چهره‌های شاخص منتسب به این جناح از گردونه انتخابات بیرون مانده‌اند، دوباره این دعوای «وحدت» و «لیست مشترک» است که آتش اختلاف را به جان اردوگاه اصولگرایی انداخته است و همان‌طور‌ که پیش‌بینی‌ آن وجود داشت، اضلاع مثلث اصولگرایی در حال تبدیل شدن به 3 خط موازی است. «اصولگرایان سنتی»، «نواصولگرایان» و «پایداری‌ها» همان مثلثی هستند که حداقل در چند دوره اخیر انتخابات که خطر پیروزی رقیب هم به عنوان یک عامل وحدت مطرح بود، نتوانستند بر سر یک میز نشسته و به یک نقطه مشترک برسند و حال در شرایطی که خطر رقیب هم از سرشان کم شده است نیز آنها را برای یک رقابت درون‌ حزبی و اثبات برتری بر دیگری بیش از پیش فعال کرده است.
پایان پدرسالار
وقتی پای انتخابات به میان می‌آمد، محوریت اصولگرایان با «جامعتین» یعنی «جامعه روحانیت مبارز» و «جامعه مدرسین حوزه علمیه قم» بود، اما کم‌کم با ظهور طیف‌های نواصولگرایی درون این جناح سیاسی از یک‌سو و از سوی دیگر بروز اختلافات میان اعضای این دو تشکل روحانی اصولگرا، نقش و تاثیر آنها کاهش پیدا کرد تا آنجا که در جریان انتخابات ریاست‌جمهوری92 آن طور که آیت‌الله محمد یزدی گفته بود، کاندیداهای اصولگرا حتی حاضر نشدند تلفن آیت‌الله مهدوی‌کنی را پاسخ دهند و این شکاف آنقدر زیاد شد که «جامعه مدرسین» تصمیم گرفت، دیگر وارد میدان انتخابات نشود. هر چند «جامعه روحانیت مبارز» تلاش کرد، محوریت خود را حفظ کند اما این طیف نیز نتوانست نقش شیخوخیتش را تمام و کمال به نمایش بگذارد. در این میان «حزب موتلفه اسلامی» نیز به عنوان قدیمی‌ترین حزب اصولگرا وارد میدان شد تا از این طریق، جای خالی «جامعه مدرسین» را پر کند اما چیزی که در این میدان وجود نداشت، حرف‌شنوی احزاب اصولگرا بود از بزرگان دست‌راستی؛ نقطه عطف این موضوع را هم می‌توان در انتخابات ریاست‌جمهوری 96 و قیام «محمدباقر قالیباف» مشاهده کرد. قالیباف که هیچ‌گاه تصور نمی‌کرد اصولگرایان ابراهیم رییسی را به او ترجیح بدهند، با آنکه از انتخابات به نفع رییسی کنار کشید، اما درنهایت در یک نامه سرگشاده خطاب به جوانان اصولگرا، بزرگان این جریان و اصولگرایان سنتی را پدرخوانده‌های اصولگرا خطاب کرد. حال در میدان یازدهمین انتخابات مجلس نیز به نظر می‌رسد طیف سنتی اصولگرا با ایجاد «شورای ائتلاف» همچنان تلاش دارد تا میدان‌داری خود را حفظ کند اما آن‌طور که از اظهارنظر‌ها برمی‌آید چندان نگاه مثبتی نسبت به این موضوع وجود ندارد. شاهد این ادعا هم صحبت‌های حسن بیادی از فعالان سیاسی اصولگرا است که به ایلنا می‌گوید: «از یک سو تمامیت‌‌خواهی‌هایی که در جریان اصولگرایی وجود دارد و از سوی دیگر در نظر گرفته نشدن حقوق جامعه بزرگ اصولگرایی منجر به این می‌شود که یک ائتلاف فراگیر و موثر در این جریان صورت نگیرد.» او با بیان اینکه اگرچه این نوع وحدت هم آثار خوبی در میان مردم ندارد، عنوان می‌کند: «اهدافی که این ائتلاف‌ها پیگیری می‌کنند به دور از خواسته‌های مردم است و هنوز نتوانسته‌اند خواسته‌های مردم را احصا کنند.»
صف نواصولگرایان برابر سنتی‌ها
هم خود را نیروی تازه نفس می‌دانند و هم در جریان بررسی صلاحیت‌ها هیچ کم و کسری برای ارایه یک لیست تمام‌عیار ندارند. قالیباف 2 سالی می‌شود که ردای لیدری برای جریان نو اصولگرایی را به تن کرده است، چندان بدش نمی‌آید با پیروزی در انتخابات مجلس قدرت تاثیر‌گذاری‌اش را به رخ طیف سنتی جناح راست بکشد. در این میان وقتی صحبت از احتمال سرلیستی افرادی همچون «مصطفی میرسلیم» که برخاسته از جریان اصولگرایان سنتی و حزب موتلفه به میان می‌آید، به نظر می‌رسد عزم نواصولگرایان برای جدا کردن خرج خود از این طیف بیشتر هم می‌شود. حسن بیادی از چهره‌های نزدیک به قالیباف درباره حضور شهردار اسبق تهران در لیست شورای ائتلاف گفته است: «قبول حضور آقای قالیباف در شورای ائتلاف، بیشتر به ضرر وی خواهد بود و دلیل آن هم این است که وقتی کسی تفکری را ارایه می‌دهد باید افرادی را انتخاب کند که متناسب با آن تفکر باشند.»
پایداری؛ نبود و نیست
درون جریان اصولگرایی به «بازی به هم‌زن» و «بچه شلوغ‌کن» معروف هستند و تقریبا هر‌ بار که صحبت از وحدت می‌شود، این «جبهه پایداری» است که راهش را جدا می‌کند. ماجرای یازدهمین انتخابات مجلس و زمزمه‌های لیست جداگانه این جبهه از شورای ائتلاف قصه تازه‌ای نبود و از همان ابتدای تشکیل شورای ائتلاف پایداری تنها حزب اصولگرایی بود که بیرون در «وحدت» ماند و حالا حسن بیادی از انصراف پایداری از شورای ائتلاف خبر می‌دهد؛ موضوعی که به نظر می‌رسد ساز مخالفت جبهه پایداری با ارایه یک لیست جدا کوک شده است.«سقای بی‌ریا» از اعضای شورای مرکزی جبهه پایداری درباره این موضوع به «نامه‌ نیوز» می‌گوید: «ما از ابتدا هم در شورای وحدت نبودیم که اکنون بخواهیم از این ائتلاف انصراف دهیم. در رویکرد ما هیچ تغییری ایجاد نشده است و بر همان منوال سابق حرکت می‌کنیم.» او در پاسخ به این پرسش که آیا این احتمال وجود دارد که در آینده به این شورا بپیوندید و ائتلاف با سایر طیف‌های اصولگرایی را بپذیرید، می‌گوید: «جبهه پایداری بر اساس یک الگوی خاصی حرکت می‌کند که در آن الگو وحدت با تعامل میسر می‌شود، یعنی ما با همه طیف‌ها تعامل داریم و این مسیر هم ادامه دارد.»
شروع نشده تمام شد
«از اصولگرایان 2 لیست بیرون نمی‌آید» این جمله‌ای است که چندماه پیش محمدرضا باهنر درباره عاقبت ائتلاف اصولگرایان به زبان آورد؛ پیش‌بینی که با شرایط امروز چندان جفت و جور نیست و صدایی که از درون اردوگاه اصولگرایی به گوش می‌رسد، نه‌تنها حکایت از 2 لیست؛ بلکه حتی پای چند لیست اصولگرایی وجود دارد. «حسین کنعانی‌مقدم» فعال سیاسی اصولگرا درباره زمزمه‌های جبهه پایداری از شورای ائتلاف به «نامه‌نیوز» می‌گوید: «آقای بیادی عضو جبهه پایداری نیست و نمی‌توان ادعای او را ملاک قرار داد. هنوز از سوی جبهه پایداری در این خصوص خبری منتشر نشده است.» او در پاسخ به این پرسش که اگر پایداری حاضر به ائتلاف نشود، آیا شاهد ارایه چند لیست انتخاباتی خواهیم بود، گفته است: «شورای ائتلاف مجموعه‌ بزرگی از طیف‌های مختلف اصولگراست و با کنار رفتن یک طیف مشکل خاصی پیش نمی‌آید.» کنعانی‌مقدم در صحبت‌هایش از بیم‌ها در صورت نرسیدن به ائتلاف هم سخن به میان می‌آورد و می‌گوید: «تجربه گذشته نشان داده است که اگر همه جناح‌های سیاسی با یکدیگر ائتلاف نکنند شاهد ریزش آرا و توفیق رقیب خواهیم بود و این موضوع پسندیده‌ای نیست؛ بنابراین ضرورت دارد که یک لیست ارایه شود تا اصولگرایان بتوانند با قدرت وارد مجلس شوند.»