بزرگنمايي:

ایران پرسمان - کشف جدید درباره بزرگراه‌های مغزی
سایز متن الف الف
لینک کوتاه در کلیبرد کپی شد! http://akhr.ir/6018356
٣٧
٠
آریا / این یافته‌ها در درک بهتر از بیماری‌های همچون ام اس به دست می‌دهند که در آن، غلاف میلین از بین می‌رود.
به گزارش خبرگزاری آریا به نقل از پایگاه خبری یورک الرت‎، محققان علوم پزشکی در موسسه علوم اعصاب هلند با روشی نوین موفق شدند چگونگی انتقال پیام‌های الکتریکی را که با سرعت بالا در مغز جابه جا می‌شوند نشان دهند.
به نظر می‌رسد، میلین که غلافی به دور نورون‌ها است یک کابل موازی می‌سازد که امواج مختلف الکتریکی می‌سازد و این امواج به روشی بسیار پیچیده‌تر از آنچه پیشتر تصور می‌شد سفر می‌کنند. این یافته‌ها به ما امکان می‌دهد تئوری‌ها و تجهیزات بهتری بسازیم تا درک بهتری از بیماری‌های همچون اختلالات نورولوژیک و ام اس داشته باشیم که در آن‌ها غلاف میلین نورون‌ها از بین می‌رود. مغز از حدود یکصد میلیارد نورون یا سلول عصبی تشکیل شده است که همه این نورون‌ها باید با یکدیگر مرتبط باشند و این ارتباط از طریق پیام‌های الکتریکی‌ای صورت می‌گیرد که سرعت انتقال آن‌ها تا 360 کیلومتر بر ساعت هم می‌رسد.
پروفسور مارتن کول از موسسه علوم اعصاب هلند گفت: ما می‌دانیم که این روند، به حضور غلاف میلین نیازمند است که شامل لایه‌های متعددی از مواد چربی است که دور عصب را احاطه کرده اند؛ میلین اغلب به صورتی رفتار می‌کند که پتانسیل‌های الکتریکی را به صورت پرشی و در طول مسیر کابل‌های عصبی انتقال می‌دهد به نحوی که می‌توان این مسیر‌ها را "بزرگراه"‌های بدن دانست، ولی این سازوکار پرشی درک نشده بودند؛ در هر صورت این تحقیق جدید مسیر تازه‌ای برای درک سخت افزار داخل مغز ایجاد می‌کند تا چگونگی انتقال سیگنال‌های سریع را دریابیم.
محققان هلندی با همکاری دانشمندان موسسه ماکس پلانکی در گوتینگن آلمان از میکروسکوپ الکترونی برای اندازه گیری فاصله بین غشای سلول عصبی و غلاف دربرگیرنده آن استفاده کردند و دریافتند اندازه آن 12 نانومتر و تقریبا ده هزار برابر نازک‌تر از یک تار موست. همچنین دانشمندان از تکنیکی بهره بردند که الکتریسیته را قابل دیدن می‌کند و نتایج خوبی از خواص غلاف‌های میلین به دست می‌دهد. دکتر کول افزود: همه این یافته‌ها نشان می‌دهند که میلین نه فقط یک غلاف ساده نیست بلکه لایه‌ای اضافی حول عصب می‌سازد که قادر است امواج متعدد الکتریکی تولید کند که به روشی بسیار پیچیده‌تر از آنچه تصور می‌کردیم تردد می‌کنند.
این یافته‌ها به خصوص در درک بهتر از بیماری‌های همچون ام اس به دست می‌دهند که در آن غلاف میلین از بین می‌رود.
بیماری ام. اس (مولیتپل اسکلروزیس) یکی از شایع‌ترین بیماری‌های سیستم اعصاب مرکزی (مغز و نخاع) است و بر اثر تخریب غلاف میلین ایجاد می‌شود. میلین غلافی است که فیبر‌های عصبی را احاطه می‌کند و در انتقال سریع امواج عصبی نقش بسیار مهمی دارد.
در حالت طبیعی با وجود این غلاف امواج عصبی به سرعت منتقل شده و موجب توانایی بدن در ایجاد حرکات هماهنگ و موزون می‌گردند. در بیماری ام. اس این غلاف عصبی به تدریج تخریب می‌شود و بدین ترتیب امواج عصبی از مغز به خوبی منتقل نمی‌شود و علایم مختلف بیماری ام. اس ظاهر می‌شود. این بیماری مسری نبوده و از دسته بیماری‌های ارثی هم محسوب نمی‌شود، اما نقش ژنتیک در ایجاد آن تایید شده است.
در حال حاضر هیچ درمان قطعی برای این بیماری وجود ندارد، اما شیوه‌های درمان موجود در تغییر سرعت روند بیماری مؤثر هستند. علایم بیماری ام. اس، بسته به اینکه چه منطقه‌ای از سیستم اعصاب مرکزی گرفتار شده باشد، بسیار متغیر هستند و الگوی بیماری ام. اس از هر فردی به فرد دیگری متفاوت است. این علایم حتی در یک فرد خاص در طول سیر بیماری تغییر می‌کند. اختلالات بینایی، تاری دید، دو بینی، حرکات غیر ارادی و سریع چشم و به ندرت از دست دادن کامل بینایی، اختلالات تعادل، لرزش، عدم تعادل در راه رفتن، سرگیجه، ضعف و کرختی اندام‌ها، برخی از علائم این بیماری محسوب می‌شوند.