چاپ

ایران پرسمان - آخرین خبر / سالانه مبالغ هنگفتی صرف ساختن دورهمی‌های رادیویی، تلویزیونی و سینمایی می‌شود تا از مجاری رسمی، امید و شادی را به جامعه تزریق کنند و معمولاً قریب‌به‌اتفاق این برنامه‌ها جز پر کردن جیب «عمله‌های لودگی»، نتیجه‌ی دیگری ندارند. علت این امر را نه در خنده‌های جعلی و کیفیت نازل برنامه‌ها، که در بطن خود خنده باید جست: نیروی ویرانگری در این واکنش طبیعی بدن که با مهار زدنش شادکامی به جامعه‌ی افسرده و ترس‌خورده بازنمی‌گردد. کاترین فروزه، استاد فلسفه و دین دانشگاه کلگری کانادا و مدرس فلسفه‌ی تطبیقی، فلسفه‌ی فمنیستی و فلسفه‌ی سیاسی، در این کتاب، غرب تا شرق فلسفه را در جست‌وجوی این نیروی ویرانگر می‌کاود. نیرویی که خنده را به دشمن هرگونه مرجعیت و سلسله‌مراتب مبدل می‌سازد. به همین علت، او بر کار فیلسوفان و مکاتبی تمرکز می‌کند که مرجعیت‌ها را به پرسش می‌گیرند: از نیچه و کیرکگور گرفته تا حکمت چین باستان و آیین بودیسم.
چرا فیلسوفان نمی‌توانند بخندند
نویسنده: کاترین فروزه
مترجم: علی سیاح
نشرچشمه، چاپ اول 1398
315 صفحه، رقعی شومیز
قیمت:50.000 تومان