چاپ

ایران پرسمان - اعتماد / متن پیش رو در اعتماد منتشر شده و انتشار آن در آخرین خبر به معنای تایید تمام یا بخشی از آن نیست
گزارش‌ها نشان می‌دهد که امریکا و اروپا دیدگاه‌های بسیار متفاوتی در مورد وضعیت روابط میان واشنگتن و بروکسل‌دارند. وبسایت خبری تحلیلی «پولیتیکو» نوشت: چندین دهه است که کنفرانس امنیتی مونیخ به عنوان نماد قدرتمند اتحاد غرب شناخته شده است، اما کنفرانس امسال نشان‌دهنده سیر نزولی آن بود.
یکی از مسائلی که این رویداد سه روزه مشخص کرد این بود که شکاف میان امریکا و قدرت‌های برتر اروپا – مانند آلمان و فرانسه- از همیشه بیشتر شده است. کسانی که فکر می‌کردند نشست پرتنش سال گذشته نمایانگر افول این روابط بوده است امسال پس از شرکت در کنفرانس مونیخ دریافتند سال گذشته اشتباه فکر می‌کردند. امریکا و اروپا تنها در مسائل بزرگی که غرب با آن روبه‌رو شده است (مانند آنچه تهدیدات روسیه، چین و ایران می‌نامند)، با هم اختلاف نظر ندارند، آنها عملا در جهان‌های موازی قرار دارند.
تعهدات دو طرف به یکدیگر اساس اتحاد میان اروپا و امریکا را تشکیل می‌دهد، و اکنون اختلافات عمدتا بر سر قطع تعهدات امریکا به اروپاست.
رهبران اروپایی در سخنرانی‌های پی در پی خود، چه به صورت عمومی و چه خصوصی، از آنچه که به‌طور کلی عدم تعهد امریکا به منطقه و جهان می‌دانند، ابراز تاسف کردند. فرانک والتر اشتاین‌مایر، رییس‌جمهور آلمان سخنرانی خود را در کنفرانس مونیخ - که یکی از بزرگ‌ترین گردهمایی‌های سالانه رهبران سیاسی، فرماندهان نظامی و دیپلمات‌های عالیرتبه از سراسر جهان است- با متهم کردن دولت ترامپ به «رد ایده جامعه بین‌المللی» آغاز کرد. اشتاین مایر، ضمن ارایه نظر خود نسبت به سیاست خارجی امریکا گفت سیاست آنها این است که هر کشوری باید از خود دفاع کند و منافعش را به همه‌چیز ارجحیت بدهد...آنها می‌خواهند عظمت امریکا را دوباره بازگردانند حتی اگر به قیمت از دست دادن همسایگان و شرکای‌شان باشد.
امانوئل مکرون، رییس‌جمهور فرانسه نیز که برای اولین‌بار در این نشست سخنرانی می‌کرد، با تکرار سخنان اشتاین مایر تاکید کرد «آنچه که اروپا می‌خواهد با خواسته‌های امریکا کاملا مطابق نیست.» مقامات امریکایی از شنیدن این سخنان گیج شده بودند و زبان‌شان بند آمده بود.
مایک پمپئو، وزیر خارجه امریکا که از این وضعیت آشفته شده بود، روز شنبه پس از حرف‌های اشتاین مایر و نظرات مشابه دیگر رهبران غربی به مجمع گفت: «من به اینجا آمده‌ام تا واقعیت‌ را برای‌تان بازگو کنم. این گفته‌ها واقعیت را نشان نمی‌دهند.»
پمپئو که در دهه 1980 به عنوان سرباز ارتش محافظت از آلمان غربی خدمت می‌کرد، با دقت سخنان رهبران قبلی را پاسخ داد و تاکید کرد که امریکا پس از پایان جنگ جهانی دوم اکنون بیش از هر زمان دیگری در حال اختصاص منابع بیشتر برای دفاع از اروپا بوده است، چه از نظر پرسنل و چه از لحاظ مالی. او به حضار یادآور شد که تنها در چهار ماه گذشته سه مرتبه به آلمان رفته است.
او از حضار پرسید: «آیا این امریکایی است که به مسوولیت‌های خود عمل نمی‌کند؟ بیایید صادق باشیم: امریکا اکنون در آن‌سوی مرزها برای حفظ حاکمیت ملی کشورها و دوستانش می‌جنگد.»
به غیر از نمایندگان لهستان و کشورهای حوزه دریای بالتیک که امریکا را ضامن حاکمیت خود می‌دانند، به نظر می‌رسید تنها تعداد معدودی از اروپایی‌های حاضر در کنفرانس با او موافق هستند. پس از سخنرانی، آلمانی‌ها و فرانسوی‌ها با هم به توافق رسیدند که مخاطب پمپئو اروپایی‌های حاضر در جلسه نبودند بلکه دونالد ترامپ بود. اصرار پمپئو مبنی بر اینکه «غرب در حال پیروزی است و ما همه با هم پیروز می‌شویم» از سوی بسیاری از حاضرین به «امریکا در حال پیروزی است» تعبیر شد.
واکنشی که پومپئو دریافت کرد نمایانگر تأثیر مخربی است که ادبیات تهاجمی و اغلب توهین‌آمیز ترامپ در قبال متحدان اروپایی واشنگتن، بر رابطه میان دو طرف گذاشته است. مقامات اروپایی، حتی وقتی با واقعیت‌هایی روبه‌رو می‌شوند که داستان عدم تعهد امریکا را نفی می‌کند، به سادگی آن را باور نمی‌کنند. نمایندگان امریکایی در محافل خصوصی به همتایان اروپایی خود می‌گویند «توییت‌ها را نادیده بگیرید»، اما این درخواستی غیرمنطقی است.
هیات امریکایی که تعداد نمایندگان کنگره حاضر در آن در تاریخ کنفرانس مونیخ بی‌سابقه بود، باور نمی‌کردند چقدر طرز نگاه اروپایی‌ها به نقش امریکا در جهان متفاوت از چیزی است که خود امریکا می‌پندارد.
جمهوریخواهان بیشتر از عنوان «بی‌غربی» که برگزارکنندگان این رویداد برای آن انتخاب کرده بودند، ناراحت شدند، آنها این نامگذاری را طعنه‌ای دانستند به اینکه واشنگتن نقش سنتی خود را رها کرده است.
مایک ترنر، از اعضای جمهوریخواه کنگره امریکا در این باره گفت از اینکه واشنگتن حتی زمانی که میلیارد‌ها دلار صرف تعهد خود به اروپا می‌کند مجبور است باز هم در کنفرانس مونیخ از خود دفاع کند، شگفت زده شده است.
وی افزود: «اروپایی‌ها باید بر آنچه که ما در اینجا انجام می‌دهیم تمرکز کنند.»
ترنر اضافه کرد که از آلمان‌ها بسیار ناامید شده است چراکه آنها علی‌رغم اصرار زیاد ترامپ و دیگر مقامات امریکایی همچنان از اجرای تعهد خود مبنی بر افزایش مخارج دفاعی تا 2 درصد از تولید ناخالص ملی سرباز زدند. برلین اعلام کرده است که تا سال 2031 این هدف را برآورده نخواهد کرد. اما سوال مهم‌تر که آثار و پیامدهای گسترده‌تری هم دارد این است که ائتلاف کشورهای غربی باید چه رویکردی را در قبال چین اتخاذ کنند.در حالی که هر دو حزب امریکا بر اینکه چین تهدید بلندمدتی برای آنان محسوب می‌شود، توافق نظر دارند، اروپا بیشتر نگران عواقب پشت پا زدن به پکن، بر تجارت خود است.
ترجمه هدیه عابدی