چاپ

ایران پرسمان - خراسان / همان‌طور که انتظار می‌رفت بالاخره کرونا به طور رسمی وارد کشور شد. جا داشت زودتر می‌فهمیدیم تا با پرتاب دمپایی به استقبالش برویم ولی متاسفانه وقتی فهمیدیم که کار از کار گذشته بود، اما مسئولان خوشبختانه خیلی آماده‌اند و لازم است که ما مردم هم خودمان را به سطح آمادگی مسئولان برسانیم. همان موقع اعلام شد مسئولان فردا جلسه‌ای اضطراری برای مقابله با کرونا تشکیل خواهند داد. این‌جا بود که کلمه‌ «اضطراری» خودش از تعجب «ط» دسته‌دارش فرو ریخت. آخر این چه اضطراری است که آن را برای فردا انداخته‌اید؟ می‌خواهید اگر حالش را ندارید کلا برگزارش نکنید؟
همچنین در این چند روز قیمت ماسک بالا رفت و برای پیدا کردن ماسک هموطنان مجبور شدند داروخانه‌های زیادی را جست‌وجو کنند. تنها چیزی که شنیدیم این بود که مسئولان گفتند ماسک به اندازه کافی هست، مردم نگران نباشند. خب عزیز من! همین اندازه کافی را کجا پنهان کرده‌ای؟ بیاور مردم استفاده کنند دیگر. همچنین گفتند اتوبوس‌ها و مترو را ضدعفونی می‌کنند که واقعا تشکر می‌کنیم. البته در تصاویر دیدیم که کارگران محترمی با کمترین امکانات بهداشتی این کار را انجام می‌دادند. یعنی با همین چکمه‌ای که ما دم عید قالی می‌شوییم این بنده‌های خدا داشتند اتوبوس می‌شستند و یک ماسک خیلی ساده که به نظر می‌رسد برای حفظ جان‌شان کافی نبود.
اما موضوعی که بیشتر نگرانمان کرد این بود که مردم اطلاعات کافی از موضوع نداشتند و زیادی استرسی شدند. بعضی اطلاعات‌شان را از کانال‌های مختلف «سلام. پروفسور سمیعی هستم...» می‌گیرند. هموطنی می‌گوید من از خود پروفسور سمیعی شنیدم: «اسپند بسیار دود کنید که ویروس‌ها را خفه می‌کند». به نظر می‌رسد در این حالت ویروس کرونا یک کنار بنشیند و به این اعمال قهقهه بزند و از شدت قهقهه جان به جان‌آفرین تسلیم کند. امیدواریم مردم همین اطلاعات خوبی را که از جاهای رسمی منتشر می‌شود جدی بگیرند و همزمان که فوروارد می‌کنند خودشان هم عمل کنند. مورد بوده هموطنی صبح تا شب دستش را می‌زند به صفحه غیربهداشتی موبایلش و می‌مالد به چشم و دهانش تا هی بنویسد: «من خیلی نگرانم چه کار کنم؟» خب عزیز من! به جای این کارها بهداشت را رعایت کن!