چاپ

ایران پرسمان - مجله ایلیاد / دانشمندان شکل جدیدی از ربات‌ها را از موادی غیر از فلز، پلاستیک و بدون استفاده از سیم و فقط با استفاده از سلول‌های زنده ساخته‌اند. این کشف خارق‌العاده، توسط محققین دانشگاه‌های ورمونت و تافتس در مجله‌ی PNAS گزارش شده است. آن‌ها در مقاله‌ی خود شرح داده‌اند که چگونه ماشین زنده‌ی خود را با استفاده از سلول‌های برداشته شده از جنین قورباغه، ساخته‌‌اند.
این هیولاهای مینیاتوری و ریز به‌نام «زنوبوت» شناخته می‌شوند و طراحی آن‌ها بر اساس الگوریتم‌های شبیه‌ساز نیروهای طبیعی انجام شده است. «جاشوا بونگارد» به‌عنوان نویسنده‌ی اول مقاله از دانشگاه ورمونت، می‌گوید: «این ماشین‌های زنده بسیار خلاقانه و نوآورانه هستند. اینها مانند ربات‌های مرسوم نیستند و گونه‌های حیوانی معمولی نیز نیستند، بلکه کلاس جدیدی از دست‌سازه‌ها هستند؛ اُرگانیسم‌های زنده‌ی قابل برنامه‌ریزی.»
«مایکل لوین» به‌عنوان رئیس مرکز زیست‌شناسی پیشرفته‌ی دانشگاه تافتس، می‌گوید: «اگر به سلول‌هایی که ما ماشین خود را با استفاده از آن‌ها ساخته‌ایم نگاه کنید، می‌فهمید که ژنوم قورباغه دارند. بله 100 درصد دی‌ان‌ای این ماشین‌ها از قورباغه است، ولی در واقع این ماشین‌ها را نمی‌توان قورباغه نامید. این پرسش پیش می‌آید که پس این سلول‌های چه هستند که می‌توان با استفاده از آن‌ها ربات ساخت؟»
این ربات‌های مینیاتوری بسیار ریز هستند و در حدود 650 تا 750 میکرون اندازه دارند؛ ولی با این حال توانایی انجام کارهای خاص را دارند. یکی از این‌ها می‌تواند با استفاده از دو شاخی که دارد از درون آب به جلو حرکت کند و دیگری به خاطر داشتن جیب می‌تواند محموله‌های کوچک را به مقصد برساند. با داشتن این توانایی‌ها، می‌توان از این ماشین‌ها برای رساندن دارو به اقصی نقاط بدن بیمار استفاه کرد و یا می‌توان آلودگی‌های دریا را با استفاده از آن‌ها زدود.
ربات‌های زنده مزیت‌های زیادی نسبت به ربات‌های مرسوم دارند. طبیعت نشان داده است که سیستم‌های زنده بسیار قدرتمندتر هستند. به‌عنوان مثال، زنوبوت را می‌توان به نحوی توسعه داد که بتواند خود را تکثیر کند و آسیب‌های خود را برطرف کند. آن‌ها کاملاً تجزیه‌پذیر هستند.
دانشمندان با استفاده از طراحی انجام شده توسط هوش مصنوعی و همچنین به وسیله‌ی سلول‌های پوست و ماهیچه‌ی قلب قورباغه‌ی آفریقایی، به زنوبوت رسیدند. این کشف می‌تواند کاربردهای فراوانی داشته باشد که مهم‌ترین آن احتمالاً کمک به رمزگشایی از زندگی روی زمین است. لوین می‌گوید: «بزرگ‌ترین پرسش زیست‌شناسی این است که بتوانیم الگوریتم‌های تعیین کننده‌ی شکل و عملکرد سلول‌های زنده را درک کنیم. شاید ساخت این ربات‌ها بتواند در این زمینه به کمک ما بیاید.»