چاپ

ایران پرسمان - اعتماد / متن پیش رو در اعتماد منتشر شده و انتشار آن در آخرین خبر به معنای تایید تمام یا بخشی از آن نیست
دونالد ترامپ، رییس‌جمهور امریکا سفر خود به هند را امروز دوشنبه آغاز می‌کند. او هفتمین رییس‌جمهور امریکایی است که از این کشور بازدید می‌کند.
«بی‌بی‌سی» در مورد اهمیت این سفر نوشت: بخشی از دیدار دو روزه ترامپ از هند به منظور ارضای حس غرور ترامپ و رفع نیاز او به تمجید شدن است، اما هدف اصلی او افزایش شانس خود برای ماندن در راس قدرت پس از انتخابات سال 2020 امریکاست.
او از سه شهر هند بازدید خواهد کرد؛ دهلی پایتخت ملی این کشور، آگرا جایی که می‌تواند از تاج محل بازدید کند و احمدآباد مهم‌ترین شهر در استان غربی گجرات که قرار است در مراسمی با نام «خوشامدی ترامپ» برای بیش از 100 هزار نفر سخنرانی کند.
این بی‌تردید واکنش دیپلماسی عمومی به مراسم پرزرق و برق «سلام مودی!» است که سال گذشته در شهر هیوستون ایالت تگزاس برگزار شد و در آن نارندرا مودی، نخست‌وزیر هند و ترامپ برای یک جمعیت 50 هزار نفری از اتباع هندی امریکا سخنرانی کردند.
اما این دیدارها فقط نمایشی و برای جوسازی نیست، بلکه بیشتر برای ایجاد تغییر در رویکرد کلی رهبران امریکا نسبت به هند است. این‌بار نیز هدف فهماندن اهمیت هند به ترامپ و کمک کردن به او از طریق جمعیت 2.4 میلیون نفری رای‌دهندگان هندی ساکن امریکاست.
حداقل یک دلیل وجود دارد که این مساله برای شخصیت ترامپ جالب باشد؛ روابط قوی‌تر و راهبردی.
بعید است توافق تجاری محدودی که مدت‌ها بحث امضای آن میان امریکا و هند داغ بود، در جریان این سفر نهایی شود. اختلاف‌نظرها بر سر قیمت سیب، گردو و وسایل پزشکی؛ تقاضای امریکا برای دسترسی بیشتر به بازارهای لبنیات، طیور و تجارت الکترونیکی هند و بحث و گفت‌وگوهای مداوم بر سر کاهش تعرفه‌ واردات موتوسیکلت‌های امریکایی هارلی دیویدسون از سوی هند، همچنان حل نشده باقی مانده است.
گمانه‌زنی‌ها درخصوص اینکه آیا رابرت لایتیزر، نماینده تجاری سازش‌ناپذیر امریکا، از این سفر صرف‌نظر می‌کند یا خیر، موضوعی است که نشان می‌دهد امضای چنین توافقی حداقل موقتا از دستور کار خارج شده است.
در سخنان ترامپ هیچ «معامله‌ای» برای معامله‌گر وجود ندارد. تجارت میان امریکا و هند از 66 میلیارد دلار در سال 2008 به 142.6 میلیارد دلار در سال 2018 افزایش یافته است. بخشی از این افزایش تجارت در نتیجه تقویت روابط استراتژیک و در زمانی اتفاق افتاد که تولید ناخالص داخلی هند در هر سال بیش از
7-8 درصد رشد می‌کرد. اما افت شدید در آمار رشد اقتصادی هند (که تخمین زده می‌شود از 2019 تا 2020 حدود 5درصد باشد)، معرفی سیاست‌های اقتصادی حامی تولیدات داخلی و تمایل بیش از حد ترامپ به ایجاد تعادل در تراز تجاری که در حال حاضر به نفع هند است، آینده روابط دو کشور را دچار مشکل کرده است.
در چنین شرایطی، دولت مودی باید به شکلی که گویی با توافق‌های تجاری از تصمیم ترامپ مبنی بر ایجاد تعادل دوری می‌کند، تمرکز خود را بر پتانسیل استراتژیک روابط امریکا و هند بگذارد. از این گذشته، هند بزرگ‌ترین بازار اطلاعاتی باز در جهان محسوب می‌شود. در این کشور به ازای هر نفر، داده‌ بیشتری نسبت به سایر نقاط جهان استفاده می‌شود. هند همچنان برای محصولات شرکت‌های «فناوری بزرگ» امریکا مقیاسی است که در هیچ جای دیگر دنیا پیدا نمی‌کنند. با وجود مشکلات اقتصادی کنونی، این بازار همچنان بزرگ‌ترین بازار مصرف رو به رشد و نسبتا باز برای محصولات و مشاغل امریکایی خواهد بود. هند همچنین یکی از کشورهای بزرگ وارد‌کننده سلاح است. تجارت دفاعی بیشتر به عنوان نکته‌ای مثبت در این رابطه دیده می‌شود. تجارت مصنوعات دفاعی میان امریکا و هند در دهه گذشته به سرعت گسترش یافته و تقریبا از صفر درصد در سال 2008 به کمی بیشتر از 15 میلیارد دلار در سال 2019 رسیده است. احتمال می‌رود چند توافق مشخص در رابطه با تجارت دفاعی -ازجمله خرید 24 فروند هلی‌کوپتر چندمنظوره امریکایی از سوی هند- در طول سفر رییس‌جمهور امریکا به هند انجام شود. در حالی که مقامات بیشتر بر جزییات مربوط به توافق‌های دفاعی و قراردادهای مرتبط تمرکز می‌کنند و در حالی که چندین شهر و یک استادیوم غول‌پیکر کریکت برای خیره کردن ترامپ آماده می‌شوند، این رابطه منحصر به فرد باید چیزی بیش از علاقه ترامپ به خودنمایی و تظاهر باشد.
اکنون زمان آشفتگی‌های ژئوپلیتیک است. معماری سیاست جهانی پس از سال 1945 با چالش‌هایی مواجه است؛ عقب‌نشینی امریکا از تعهدات بین‌المللی خود که در خروج این کشور از توافقنامه‌های آب و هوایی تا خنثی کردن معاملات تجاری چندجانبه شاهد آن بودیم؛ قمار تریلیون دلاری چین در «راه ابریشم جدید»، بازگشت روسیه، مساله برگزیت و اختلاف در میان کشورهای اروپایی در برخورد با فناوری‌های جدیدی مانند «جی.5» این امر نیازمند آن است که دو دموکراسی بزرگ و آشفته جهان به حل و فصل این نگرانی‌ها و چالش‌ها تمایل نشان دهند. تنها می‌توان امیدوار بود که مودی و ترامپ در مذاکرات خود در احمدآباد و تاج‌محل برای بحث درباره شرایط کنونی جهان و پتانسیل واقعی روابط امریکا و هند بتوانند زمانی پیدا کنند. علی‌رغم اعتیاد ترامپ به تجارت و توافق، این فرصتی طلایی برای دو رهبر جهان است تا بتوانند فضایی را برای گفت‌وگو پیدا کرده و دریابند که دو کشور دموکراتیک بزرگ واقعا چگونه می‌توانند قرن بیست‌و یکم را شکل دهند.
ترجمه هدیه عابدی