چاپ

ایران پرسمان - همشهری / غلامرضا معصومی _ دانشیار طب اورژانس و سلامت در حوادث و بلایا- کرونا ویروس‌ها خانواده بزرگی با چند صد نوع هستند. از این تعداد زیاد، 6نوع از آنها تاکنون به‌عنوان ویروس بیماری‌زای انسان شناخته شده‌اند. از این 6مورد 4نوع در حد آنفلوانزای خفیف هستند و دوتای دیگر به‌عنوان MERS و SARS شناخته شده است. ویروسی که اخیرا در چین پیدا شده است، از این خانواده بوده و احتمالا هفتمین مورد است ولی تحقیقات در زمینه این ویروس که ناشناخته است، ادامه دارد. این ویروس جدید COVID-19 نامیده شده است.
نکته مهم در مورد ویروس جدید این است که قدرت کشندگی به‌مراتب پایین‌تری نسبت به انواع دیگر دارد. تاکنون در کل دنیا 79707مورد تأیید شده است که 2626مورد فوت داشته‌ایم. تأکید می‌کنم موارد تأیید شده و این درحالی است که تخمین زده می‌شود در حدود80 درصد موارد ابتلا به این بیماری اصلا تشخیص داده نمی‌شود. و این به این معنی است که تا‌کنون موارد منجر به فوت 8 در 1000 نفر مبتلا بوده است. اما چرا با این شرایط این حساسیت بالا نسبت به این موضوع وجود دارد: اول اینکه در جمعیت بالایی مثل چین ظهور پیدا کرده و سیر ادامه تغییرات ژنتیک آن ناشناخته است.
کرونا ویروس جدید هم‌اکنون علائمی شبیه آنفلوآنزا دارد ولی با زمان بیشتر، به این‌صورت که آنفلوآنزای فصلی 3روز تب و بعد احتمال ایجاد عفونت تنفسی دارد ولی این ویروس پس از 7روز تب احتمال کمی دارد که فرد را دچار عفونت ریه بکند. در نتیجه بسیاری از موارد به مرحله مشکلات تنفسی مورد نظر نرسیده و اصولا بررسی آزمایشگاهی نیز لازم ندارند. همچنین درمان اختصاصی‌ای برای این‌ ویروس همانند ویروس‌های قبلی وجود ندارد و اصولا درمان حمایتی است، پس مدنظر داشته باشیم که حداقل باید بیش از 6روز فرد تب با علائم آنفلوآنزا داشته باشد تا به فکر این ویروس باشیم. در این بین چند نکته بسیار مهم درباره این بیماری در سطح جهان وجود دارد اینکه تعداد موارد جدید کشف شده در چین به‌عنوان خاستگاه این بیماری در حال کاهش است و متوسط بیش از 3000 مورد در روز به زیر هزار مورد رسیده است. نکته مهم دیگر افزایش روزبه‌روز تعداد موارد درمان شده و کم شدن تعداد موارد بدحال درخصوص این بیماری در بسیاری از کشورها ازجمله چین است.
این موارد در کنار اینکه به‌سمت فصل گرما پیش می‌رویم این امید را در سطح جهان به‌وجود آورده است که به مرور روند رشد بیماری کمتر خواهد شد. طبیعتا این بدان معنی نیست که در کشور ما افزایش موارد کشف شده را نخواهیم داشت چرا که به تازگی طبق آمارهای رسمی تعداد مبتلایان 61نفر و جان باختگان به 12مورد رسیده است و این یعنی تعداد افراد دیگری داریم که اصولا علامت‌دار نیستند یا علائم خفیف دارند.
اما برای پیشگیری از بیماری چه اقداماتی باید انجام شود.
رعایت بهداشت فردی باید اولویت اصلی باشد:
شستن دست‌ها به‌صورت مرتب با آب و صابون و در طول روز یک یا دوبار با ضدعفونی‌کننده الکل‌دار. طبیعتا این موارد درخصوص افرادی است که محیط‌های عمومی حضور پیدا می‌کنند.
ضدعفونی کردن سطوحی که با دست و یا وسایلمان در ارتباط هستند.
زدن ماسک برای بیماران و افرادی که با بیماران درگیر هستند، یعنی گروه کادر درمان توصیه می‌شود و نه همه مردم.
نگرانی زیادی از این بیماری نداشته باشیم و استرس بیش از اندازه نسبت به موارد حتی مثبت بیماری را کنار بگذاریم.
از مسافرت، دورهمی‌ها و حضور در مجامع و مکان‌های شلوغ بدون دلیل مشخص بپرهیزیم.
در نهایت به هیچ عنوان از داروهای کورتیکواستروییدی مانند بتامتازون و یا دگزامتازون و همچنین آنتی‌بیوتیک‌ها استفاده نکنیم.