چاپ

ایران پرسمان - اعتماد / « ملی‌گرایی علیه مسلمانان » عنوان سرمقاله روزنامه اعتماد نوشته پیرمحمد ملازهی است که می‌توانید آن را در ادامه بخوانید:
حزب مردم هند (BJP) از زمانی که روی کار آمده است، سیاست رسمی و اعلامی آن این بوده که قصد دارد کشور هند را تبدیل به کشوری برای هندوها کند. از همین رو یک نوع ملی‌گرایی هندویی بر سیاست‌های داخلی این کشور حاکم شده است و سایر گروه‌های قومی و مذهبی که در هند وجود دارند یک نوع تبعیض را احساس می‌کردند. البته این موضوع ابتدا تنها به مسلمانان اختصاص نداشت. بودایی‌ها، مسیحیان و سایر گروه‌های قومی و مذهبی دیگر نیز شامل این تبعیض‌ها بودند که با واکنش‌های تندی از سمت آنها همراه شد. اما آنچه موضوع مسلمانان را جدی و حادتر می‌کند، این است از زمان استعمار انگلیس بر هند، سیاست‌های انگلیس به شکلی بود که هند را به چندین بخش مذهبی و قومی تقسیم کرده بود. بر اساس این تقسیم‌بندی مذهبی بود که پیش از خروج بریتانیا از شبه‌قاره هند کشور پاکستان شکل گرفت. بنابراین این سابقه ذهنی و تضاد میان هندو و مسلمانان مربوط به امروز و دیروز نیست. اما از زمانی که حزب BJP روی کار آمد این تضاد تشدید شد و دولت به سمت ایجاد محدودیت‌های بیشتر برای مسلمانان رفت و برای هندو‌ها فرصت‌های جدیدتری را فراهم کرد. اما با توجه به اینکه در هندوستان بیش از 200 قومیت و مذهب زندگی می‌کنند چنین رویکردی به نفع دولت این کشور نیست. البته نباید فراموش کرد که حزب BJP برای پیروزی در انتخاباتی که چندماه پیش برگزار شد از همین احساسات ملی‌گرایانه هندوها استفاده کرد و به قدرت رسید. اکنون نیز همان سیاست گذشته خود را ادامه می‌دهد. قانون جدیدی که اخیرا در هند به تصویب رسید که افرادی که تا قبل از 1947در این کشور حضور داشتند هندی محسوب می‌شوند و افرادی که شامل این قانون پس از سال 1947 می‌شوند معمولا جامعه مسلمانان هند را هدف قرار داده است. به‌طور مثال اگر ایالت گجرات را در نظر بگیرید بخشی از آن مسلمان و بخشی دیگر هندو بودند. در بخش بنگال نیز به دو قسمت مسلمان‌نشین و غیرمسلمان تقسیم می‌شود. ولی جمعیت مسلمان بالایی در منطقه‌ بنگال هند باقی مانده است. که اکنون به برخی از آنها شناسنامه و مدرک هویتی داده نمی‌شود و بین بنگلادش و پاکستان سرگردان هستند. اینها افرادی هستند که از دید هندی‌ها مسلمان بودند و باید به پاکستان و بنگلادش بروند. اما از دید پاکستان این افراد هرچند مسلمان هستند اما هندی محسوب می‌شوند و دولت این کشور باید آنها را بپذیرد. اما واقعیت آن است که ناراندرا مودی نخست‌وزیر هند با این نوع اقدامات به دنبال جلب‌توجه هرچه بیشتر هندوها به سمت خود است و منافع مسلمانان را در نظر نمی‌گیرد و به همین دلیل ما شاهد چنین مشکلاتی هستیم. طی روزهای اخیر درگیری‌های شدیدی میان مسلمانان و هندوها در هند رخ داده است و هندوها، مسلمانان در این کشور را مورد ضرب و شتم قرار دادند. اکنون گروه‌های افراطی طرفدار دولت به مسلمانان حمله می‌کنند و نیروهای امنیتی و پلیس نیز اقدامات باز دارنده‌ای انجام نمی‌دهند و تاکنون به شکل خنثی در این زمینه عمل کردند و تنها نظاره‌گر این درگیری‌ها بوده‌اند. اما این سیاست نمی‌تواند پایدار باقی بماند. چرا که هند کشور بزرگی است که در آن طیف گسترده‌ای از مردم با قومیت‌ها، مذاهب و زبان‌های متعدد زندگی می‌کنند. نکته اصلی اینجاست که تاکنون دموکراسی و فدرالیته در هند بوده که توانسته تا حدی انسجام ملی این کشور را حفظ کند و مردم در زیر یک پرچم قرار بگیرند. اما متاسفانه شرایط به گونه‌ای است که وضعیت مسلمانان در این کشور بدتر از سایر قومیت‌ها است. ولی دولت هند چه بخواهد و چه نخواهد نمی‌تواند این واقعیت را نادیده بگیرد که در هند 200 میلیون نفر جمعیت دارند.اینگونه نیست که هند به راحتی بتواند آنها را نادیده بگیرد. درواقع هند پس از اندونزی بیشترین جمعیت مسلمان را در خود جای داده است. به علاوه اینکه ادامه این وضعیت اعتبار هند را در کشورهای اسلامی کاهش می‌دهد و این موضوع قطعا برای هند قابل هضم نخواهد بود. با این حال حزب BJP به لحاظ تبلیغاتی در حال استفاده از این وضعیت است و برای انتخابات آینده هم کماکان از این شرایط بهره‌برداری لازم را خواهد برد. ولی این تنها یک روی این سکه است. اگر حزب کنگره در دوره‌های بعدی انتخابات بتواند پیروز شود قطعا این سیاست تغییر خواهد کرد و این چیزی است که کاملا محتمل است. زیرا دموکراسی در هند چرخه قدرت در این کشور را امکان‌پذیر ساخته و هیچ تضمینی وجود ندارد که مجددا حزب BJP بار دیگر به قدرت برسد و بتواند برنامه‌هایش را علیه مسلمانان ادامه دهد. در سوی دیگر ما نمی‌توانیم یک واقعیت تلخ را در نظر نگیریم. کشورهای اسلامی بر منافع ملی خود حرکت می‌کنند و نه منافع ایدئولوژیک و اسلامی؛ بیشتر کشورهای اسلامی در خاورمیانه با هند ارتباطات بسیار نزدیکی دارند. عربستان سعودی و هند روابط بسیار نزدیکی دارند. عربستان حتی برای تامین محصولات استراتژیک از جمله تامین گندم در هند سرمایه‌گذاری کلانی انجام داده است. در بخش نفت و گاز نیز سرمایه‌گذاری‌هایی صورت گرفته است. بنابراین این کشورها منافع ملی خود را در این می‌بینند که وضعیت مسلمانان را نادیده بگیرند. در طرف مقابل هند نیز وابستگی به کشورهای مسلمان برای تامین انرژی و سوخت دارد. از همین‌رو یک منافع متقابلی بین کشورهای اسلامی و هندوستان تعریف شده است. هندوستان نیز یک کشور بزرگ است و این کشورها ترجیح می‌دهند با هند مناسبات دوستانه خود را حفظ کنند و آن را قوی نگه دارند به همین دلیل توجه زیادی به شرایط مسلمانان ندارند و اگر بخواهند در حد اعلا به آن اهمیت دهند تنها دولت هند را به خویشتنداری دعوت می‌کنند که آن هم تنها یک موضع لفظی است.