چاپ

ایران پرسمان - آرمان ملی / متن پیش رو در آرمان ملی منتشر شده و انتشار آن به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست.
عماد افروغ، جامعه شناس و استاد دانشگاه اظهار امیدواری کرد: آنچه که در شرایط کرونا به لحاظ روحی و اجتماعی رخ داد در دوران پساکرونا نیز باقی بماند و بعد از ازبین رفتن بیماری فراموش نکنیم که چه چیزهایی را احیا کردیم و چه مواردی زنده شد. محدودیت‌هایی ایجاد شد، خرید ما محدود شد، رفت و آمد ما محدود شد و سفر رفتن محدود شد ولی باب دعا و نیایش باز شد و خدا از نظر اجتماعی احیا شد و خانه و تعاملات درون خانواده مورد عنایت قرار گرفت و ارتباطات خانوادگی احیا شد. من همیشه می‌گویم ای‌کاش از آنچه که در شرایط بحرانی از آن برخوردار هستیم در سایر شرایط نیز بهره ببریم. عماد افروغ در پاسخ به این سوال که آیا بعد از گذشت شرایط کرونایی می‌توانیم شاهد نهادینه شدن برخی از رفتار‌ها در میان مردم باشیم، اظهارکرد: دو دیدگاه وجود دارد؛ یک نوع نگاه کلان و یک نگاه خرد وجود دارد. در دیدگاه جزءنگر ما بین انبوهی از داده‌ها گم می‌شویم و نمی‌توانیم تحلیلی تصویری و مقایسه‌ای و تاریخی از ماجرا داشته باشیم تا راهگشا باشد و ما را از فلاکت جزئی نگری نجات بدهد.
اتفاقی که به لحاظ اجتماعی در اشاعه ویروس کرونا در ایران رخ داد بسیار شبیه به اتفاقاتی بود که در موضوع سیل و زلزله رخ داد. ما سوابق این چنینی را در دفاع مقدس و در انقلاب اسلامی داشتیم. من احساس می‌کنم ایرانیان امتحانات خوبی پس داده‌اند، حتی رفتار دولتمردان نسبت به این قضیه به‌خصوص در مورد مسائل اقتصادی اعتمادزاتر بود. آنها با مردم روراست برخورد کرده‌اند. وی افزود: وزارت بهداشت و مسئولین مربوط با ستاد مبارزه با کرونا اطلاعات را صادقانه در اختیار مردم قرار می‌دهند و پرده پوشی وجود ندارد. همه این مسائل مبارک و اعتماد بخش است. ما همواره عقیده داشتیم چرا مردم را رازدار خود نمی‌دانید و واقعیت‌ها را کتمان می‌کنید درحالیکه باید با مردم روراست بود و زمینه را برای ایجاد اعتماد و مشارکت مردم فراهم کرد، در مورد کرونا این اتفاق افتاد. ایرانیان قوم بحران و قوم شرایط غیرعادی هستند. حرص و ولعی که در غرب رخ داده و ما شاهد آن هستیم در ایرانیان وجود ندارد ما شاهد ظهور و بروز وفاق ایرانیان بودیم، این اتفاق مبارک است. افروغ گفت: ما این موارد را می‌بینیم. مردم در کل توجه می‌کنند و متوجه هستند. من شهودا متوجه هستم که مردم مراقبت می‌کنند و خیابان‌ها در هر نقطه‌ای از شهر خلوت تر شده است و مردم فاصله‌ها را رعایت می‌کنند. هجومی که در غرب به مارکت‌ها آمد در ایران نبود. مردم امتحان خود را همواره در شرایط بحرانی پس داده‌اند ولی یک سوال اساسی مطرح می‌شود چرا اتفاقی که در شرایط بحرانی برای مردم ایران رخ می‌دهد در شرایط عادی رخ نمی‌دهد و در شرایط عادی شاهد این همدلی و همبستگی نیستیم. این مساله به رفتار دولتمردان در شرایط عادی بر می‌گردد. من همواره بین دلیل و علت تمایزی قائل شده‌ام. دلیل به باید و نباید و ارزش‌ها و خواسته‌ها بر می‌گردد ولی علت به عوامل تغییر رفتار مردم بر می‌گردد. آیا ما می‌توانیم در کشور ایران منشأ تاثیر و تاثر اصلی و از علت اصلی تغییر رفتار‌های مردم که دولتمردان باشد غافل شویم. اگر رفتار غیر عادی مردم و تجلی همبستگی در شرایط عادی دیده نمی‌شود ربطی به مردم ندارد. نمی‌خواهم بگویم در عرصه تاثیر و تاثرات فقط باید دولت‌ها را دید و مدخل دانست و از مردم و گروه‌ها و اقشار مختلف غافل شد ولی باید اولویت بندی بکنیم.
محتکر یا بسترساز محتکر؟
وی در ادامه تصریح کرد: سوال من این است که اقلام احتکار شده در کجا تولید می‌شود؟ کارخانجات به کجا وابسته هستند؟ دستگاه‌ها وابسته به کجا هستند؟ بحث من این است مردم کمک می‌کنند چقدر مردم را نمی‌بینیم؟ اقلام کلان چگونه و کجا تولید می‌شوند و توسط چه کسانی در اختیار محتکران قرار می‌گیرند؟ ما می‌گوییم مرگ بر محتکر ولی باید مرگ بر بسترساز محتکر گفت. وزیر بهداشت به رئیس‌جمهور نامه می‌نویسد و نامه در شورای عالی امنیت است گفته می‌شود این همه تولید شده ولی چیزی به دست ما نرسیده است. وی اظهار داشت: چه کسی تولید می‌کند؟ تولید کلان در اختیار دولت و دستگاه‌های رسمی است. چرا این تولید در اختیار محتکران قرار می‌گیرد، باید علت را دید. رفتار محتکر زشت و شرم‌آور است ولی علت این رفتار شرم‌آور در کجاست؟ باید بر این نکته دقت کرد. مگر می‌توان در یک کشور نقش دولت و دستگاه‌های رسمی را نادیده گرفت؟ مردم به رغم همه ناملایمات باز هم به میدان می‌آیند و با تمام توان می‌آیند. مردم بجز عقبه فرهنگی و هویتی عقبه‌ای دینی و تاریخی دارند، ولی شاید در این بین عده‌ای سود جو نیز پیدا شوند ولی چه کسی باید با سودجویان برخورد کند؟ باید این مجموعه در کل دیده شود افروغ خاطر نشان کرد: به نظر من رفتار بخشی از دولتمردان ما و به طور خاص وزارت بهداشت ما و پرستاران ایثارگر و برخی از پزشکان و کادر درمانی ما و برخی از افراد در نهادهای رسمی و غیر رسمی کار خوبی بود، چون اعتمادزا بود ولی نمی‌توان به کل دستگاه‌ها اشاره کرد. افروغ گفت: کل حاکمیت باید اینگونه باشد و شرایطی ایجاد کنند و جلوی احتکار‌ها را بگیرند و اگر جلوگیری نمی‌کنند حداقل خود بستر ساز این موارد نباشند. این حرف من نیست بلکه حرف وزیر بهداشت است. وزیر بهداشت به عنوان جلودار این قضیه که مورد تایید مقام معظم رهبری است اینگونه گلایه می‌کند. بخشی از این گلایه به مردم متوجه است و از مردم خواسته شده از خانه بیرون نروند. خانه نشستن برای مردم سخت است ولی اکثریت آنها در خانه نشسته‌اند. این ملت اهل گردش و تفریح و سفر است و از چنین مردمی می‌خواهیم در ایام عید خانه‌نشین شوند، این سخت است. با اینکه خانه اهمیت و جایگاه خود را پیدا می‌کند و دستآوردهای زیادی به دنبال خواهد داشت اما فرهنگی وجود دارد. باید بین نشستن در خانه و تفریح جمع کرد و سیاستی اتخاذ کرد. باید واکسیناسیون داشت و محلاتی را تعبیه کرد. باید وسایلی ایمن در اختیار مردم قرار داد.