چاپ

ایران پرسمان - ایسنا / خواندن شعر، به ویژه آثار شاعران معاصر که احوال و اوضاع نزدیک به زمان ما را درک کرده‌اند و از این میان، شاعری که در عمل نشان داده باشد جامعۀ خود را خوب فهمیده، این روزها که باید در خانه بمانیم غنیمت است؛ فروغ فرخزاد همان شاعری است که سال 1341 به تبریز رفت و طی اقامت 12 روزه‌اش در این شهر، فیلم «خانه سیاه است» را ساخت.
گزینه‌ای از اشعار فروغ فرخزاد به همت انتشارات مروارید تهیه و تنظیم و منتشر شده است. امتیاز این کتاب، انتخابی از مجموعه کارهای این شاعر از کتاب‌های مختلف او چون «اسیر»، «دیوار»، «عصیان»، «تولدی دیگر» و «ایمان بیاوریم به آغاز فصل سرد» است. البته سهم کتاب «تولدی دیگر» در این گزینه شعر بیشتر از بقیه کارهای اوست. در کنار این انتخاب و مرور اشعار، دو بخش «زندگینامه شاعر» و «حرف‌هایی به جای مقدمه» آمده که نزدیک 60 صفحه ابتدایی کتاب را تشکیل می‌دهد در شناخت اشعار، زندگی و آرای فروغ فرخزاد به خواننده کمک می‌کند.
در صفحه 53 این کتاب، از قول شاعر نوشته شده است: «فکر می‌کنم همۀ آن‌هایی که کار هنری می‌کنند علتش یا لااقل یکی از علت‌هایش یک‌جور نیاز ناآگاهانه است به مقابله و ایستادگی در برابر زوال. این‌ها، آدم‌هایی هستند که زندگی را بیشتر دوست دارند و می‌فهمند و همینطور مرگ را. کار هنری یک‌جور تلاشی است برای باقی ماندن و یا باقی گذاشتن خود و نفی معنی مرگ....»
در آخرین انتخاب این گزینه، از مجموعه «تولدی دیگر» به شعر کوتاه «هدیه» در صفحه 223 می‌رسیم:
«من از نهایت شب حرف می‌زنم
من از نهایت تاریکی
و از نهایت شب حرف می‌زنم
اگر به خانه من آمدی، برای من ای مهربان چراغ بیاور
و یک دریچه که از آن
به ازدحام کوچۀ خوشبخت بنگرم»