چاپ

ایران پرسمان - باشگاه خبرنگاران / ایستگاه فضایی با مشارکت بیش از 15 کشور ساخته شده است که در مدار نزدیک زمین با ارتفاع 330 تا 435 کیلومتری از سطح زمین در حرکت است. سرعت آن در مدار 28 کیلومتر بر ساعت است، به این ترتیب روزی بیش از 15 بار به دور سیاره زمین گردش می‌کند؛ بنابراین فضانوردان هر 90دقیقه یک بار کامل به دور زمین می چرخند.
فضانوردان این ایستگاه فضایی با مانور‌های تجدید ارتفاع با استفاده از موتور‌های زیوزدا (ماژول ایستگاه فضایی)، پیوسته مدار خود را در ارتفاع بین 330 و 435 کیلومتر حفظ می‌کند. این به معنی طی کردن 15٫54 مدار در روز است.
بیشتر بخش‌های اصلی این ایستگاه فضایی ساخته شده, پس از تکمیل، ایستگاه فضایی بین‌المللی 450 تُن وزن خواهد داشت و 1200 متر مکعب فضای کار، پژوهش و زندگی برای فضانوردان فراهم خواهد کرد.
ایستگاه فضایی بین‌المللی سومین شیء نورانی در آسمان است که با چشم غیرمسلح دیده می‌شود. این ایستگاه محصول همکاری مشترک سازمان ناسا، سازمان فضایی روسیه، سازمان فضایی اروپا، سازمان فضایی ژاپن و سازمان فضایی کانادا است.
سازمان فضایی برزیل از طریق همکاری با ناسا با این برنامه مشارکت می‌کند. سازمان فضایی ایتالیا هم به عنوان یک عضو فعال در سازمان فضایی اروپا و هم به‌طور مستقل در برنامه ایستگاه فضایی مشارکت می‌کند. سازمان فضایی چین نیز علاقه خود را برای پیوستن به جمع مشارکت‌کنندگان، به ویژه از طریق همکاری با سازمان فضایی روسیه اعلام داشته‌است.
ایستگاه فضایی بین‌المللی در حقیقت ترکیبی از چندین پروژه فضایی است که قبلاً توسط کشور‌های مختلف برنامه‌ریزی شده بود. از جمله این برنامه‌ها می‌توان به ایستگاه فضایی میر-2 (روسیه)، ایستگاه فضایی آزادی (آمریکا)، آزمایشگاه فضایی کلمبوس (اروپا) و آزمایشگاه فضایی کیبو (ژاپن) اشاره کرد.
ایستگاه فضایی بین‌المللی پس از ایستگاه‌های سالیوت، آلماز و میر روسیه، و ایستگاه اسکای‌لب آمریکا، نهمین ایستگاه فضایی سرنشین‌دار در مدار زمین است. آبان سال 1394 پانزدهمین سالگرد زندگی بی‌وقفهٔ فضانوردان در ایستگاه فضایی بین‌المللی بود. این ایستگاه رکورد 10 سالهٔ زندگی و کار پیوستهٔ انسان‌ها در فضا را که متعلق به ایستگاه میر بود شکست.